Gisterochtend opgestaan en na het ontbijt een stuk van de Camino gelopen. Zondag hoe je de stad in komt en nu hoe je de stad uit loopt. Dan zouden we langs een hotel komen die de moeite van het bekijken waard is. Nou ik moet zeggen dat een lust voor het oog was. We kwamen niet verder als de hal, voor de rest moest je gast zijn en ja dat waren we niet. De plaza st. Marcos en het hotel en de brug waren bijzonder de moeite van het bekijken waard. Vervolgens doorgelopen naar het station, want we weten het zeker morgen vertrekken we per trein naar Astorga. De trein vertrekt om 14.13 uur en een half uur later zijn we dan in Astorga. Dus morgen op naar het station en instappen op perron 2 weten we dat ook weer, Vanuit het station weer richting de oude binnenstad gelopen en op een plein boven in een café een kopje koffie gedronken met uitzicht op de drukte op het plein. Wie kwamen we tegen......Mark een jongeman uit Antwerpen die we hebben ontmoet in Catrojeriz en hij heeft ook in het klooster gelogeerd. Maar had toen veel pijn in zijn been en wij zijn door gereisd. Hij zag er nu beter uit en liep ook beter. Hij was naar een dokter gegaan en had een ontsteking in zijn enkel. Moest rust houden en medicijnen slikken. Hij wilde niet in Leon blijven maar door naar Astorga. Met de bus of de trein om daar weer een paar dagen rust te houden. Hij zei wie weet tot ziens. Wij zeiden tegen elkaar vast dat zal wel lukken. Het is toch apart dat je steeds weer mensen tegen komt die je al eerder hebt ontmoet. Mensen spreken mij ook zo maar aan alsof ze me al jaren kennen. Jij bent toch die man met de kar? Ja kijk dat dacht ik al is dan vaak de reactie. Marleen is wel eens een beetje jaloers dat ik zo beroemd en fotogeniek ben en zij niet. Ze wilde gisteren ook al iets opvallends aan doen waardoor ze ook wat meer aandacht kreeg.
We zijn ook nog in het pand tegenover ons hotel geweest. Het Paneon de real. Nou dat ging er streng aan toe we mochten niets moesten onder begeleiding door het gebouw. Eigenlijk ook wel begrijpelijk het is heel oud zeer oud en er staan boeken zo heb ik ze nog nooit gezien. Een meter hoog en wel 30 cm. dik en zeker 75 cm. breed ze staan in kasten. De graven van de koningen waren ook heel bijzonder en de schilderingen zijn fenomenaal en dat alles nog in de originele staat van rond het jaar1100. Het is erg bijzonder als je daar dan rond mag lopen en dat allemaal mag zien. Goud, zilver, ivoor, zijde enz. Allemaal gebruiksvoorwerpen en veel kelken en schrijnen. Vervolgens zijn we maar eens gaan eten in het restaurant van ons hotel. En wat dacht je wat na het eten een siesta gaan doen........net echt.
Later op de dag nog wat inkopen gedaan en wat door de stad geslenterd en dag was weer voorbij. Groetjes
Men vraagt mij almaar,
ben je aan 't veranderen?
Mijn antwoord: steeds zet ik mijn ene voet
gewoon nog voor de andere.
Ik voel mij nog niet beter
maar zeker ook niet slechter
en plaats mijn linkervoet
maar weer eens voor mijn rechter.
Toch: soms voel ik mij even flinker
en zet mijn rechtervoet vermetel voor mijn linker.
Tijs Dorenbosch
We zijn ook nog in het pand tegenover ons hotel geweest. Het Paneon de real. Nou dat ging er streng aan toe we mochten niets moesten onder begeleiding door het gebouw. Eigenlijk ook wel begrijpelijk het is heel oud zeer oud en er staan boeken zo heb ik ze nog nooit gezien. Een meter hoog en wel 30 cm. dik en zeker 75 cm. breed ze staan in kasten. De graven van de koningen waren ook heel bijzonder en de schilderingen zijn fenomenaal en dat alles nog in de originele staat van rond het jaar1100. Het is erg bijzonder als je daar dan rond mag lopen en dat allemaal mag zien. Goud, zilver, ivoor, zijde enz. Allemaal gebruiksvoorwerpen en veel kelken en schrijnen. Vervolgens zijn we maar eens gaan eten in het restaurant van ons hotel. En wat dacht je wat na het eten een siesta gaan doen........net echt.
Later op de dag nog wat inkopen gedaan en wat door de stad geslenterd en dag was weer voorbij. Groetjes
Men vraagt mij almaar,
ben je aan 't veranderen?
Mijn antwoord: steeds zet ik mijn ene voet
gewoon nog voor de andere.
Ik voel mij nog niet beter
maar zeker ook niet slechter
en plaats mijn linkervoet
maar weer eens voor mijn rechter.
Toch: soms voel ik mij even flinker
en zet mijn rechtervoet vermetel voor mijn linker.
Tijs Dorenbosch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten