27 mei

Nog even een dagje Santiago proeven. Even in en rond de kathedraal en hopelijk nog het wierookvat de Botafumeiro weer zien slingeren. Nog een paar parken bezoeken en ook nog even een museum. Dat alles lag in de bedoeling en dan zit de camino er helemaal op. Dan wordt het naar huis. Waar mijn huis er hopelijk nog staat. Nou ik weet het wel zeker. Max en de familie Koetje hebben de boel goed verzorgd en me voortdurend op de hoogte gehouden. Het wordt volgende week plantjes kopen en poten en hopelijk ook een beetje genieten van het mooie weer. Hoewel ik heb vernomen dat het gaande de week wat zal veranderen, kouder en regen. Nou we zien wel. Ben heel veel gewend en de afgelopen weken waren heel gevarieerd wat het weer betreft. Sneeuw en regen in het begin, later wisselvallig maar soms erg koud rond de 10 graden of minder. Weer later zon en nog steeds lage temperaturen en weer later zon en warm. Ach eigenlijk heb ik het hele jaar in een notendop gehad. Winter, voorjaar, zomer en herfst. Moet je niet naar de natuur kijken trouwens, want die doet wat hij wil. Zo zie je aardappelen al in bloei staan, groeien er palmbomen waarvan ik denk hoe bestaat het en allerlei andere planten die ik nog niet heb gezien. Vrijdag heb ik me verbaasd over al die citroenbomen met citroenen zo dik geweldig. Mensen het is een prachtige tocht geweest een belevenis en als ik thuis ben zal ik er een mooie reportage van maken en wie geïnteresseerd is kan het lezen.  Mijn voornemen is helemaal uitgekomen. Ik heb voor de tweede keer de Botafumeiro zien slingeren. Mensen wat indrukwekkend. Ik stond er zo dicht bij dat de priester volgens mij vreesde voor mijn leven. Nou het is ook wel wat. Hij is 1,60 mtr. hoog en weegt 80 kg. Hij slingert tot 20 meter hoogte vliegt dan weer naar beneden de andere kant van de kerk in. De boog is ongeveer 65 meter. Dat gevaarte gaat met een snelheid langs je heen. Heel indruk wekkend. De dame van de receptie van het hotel had het nog maar één keer gezien en ik al voor de tweede keer. Het werd vroeger gedaan voor de stinkende pelgrims om de lucht te verdrijven en nu voor de touristen om die te trekken en er voor te laten betalen. Het kost minimaal 300 euro en dat zal wel betaald worden. Er komt ook heel wat voor kijken 6 mannen trekken aan de touwen en 1 persoon komt aan met een bak met gloeiend houtskool en de priester gooit er de wierook op en dan gaat hij de lucht in. Vlammen slaan er af en toe uit. Mooi gezicht, vergeet ik nooit meer. In het museum hangt de echte van zilver de Botafumeiro in de kerk is een nepper, kan ik me ook wel wat bij voorstellen. Verder heb ik gisteren genoten tussen de buien door van de pelgrims op het plein hoe gek die doen. Ze weten niet hoe raar ze moeten doen om op de foto te komen. Het is een komen en gaan van groepen fietsers een man te paard en allerlei lopers die elkaar weer ontmoeten. Zo ook ik. Loop je daar en hoor je plotseling je naam. Kijk ik om en zie ik daar Alfunda die ik in st. Peid de Port heb ontmoet en dan zoveel weken later zie je elkaar hier op het plein weer. Ze was net aangekomen en had ook het nodige beleefd. Mooi dat het haar ook gelukt is. Verder heb ik alvast de spullen ingepakt en lekker gegeten in een fijn restaurant. Heerlijke gevulde soep en een vis op de wijze van de streek klaargemaakt met een caramelpudding na met heeeeeeeel veeeeeeel slagroom. Nou zo is het wel weer genoeg. Groetjes








Camino de Santiago, o verbond
van de modder met de ster, van dauw,
vochtig sap van de dageraad - met de vurige
moed van de pelgrim en zijn hoop.

Weg van de sterren, verte
stap voor stap vergaard, uitdaging,
omgekeerd aan de makke stroom van mensen
op zoek naar de zekere borg van het licht.

Camino de Santiago, pad
vastgemaakt door de sporen van de sterren
die de artiest en de zanger achterlaat
in de dageraad, luisterrijke kathedralen
die de stap van de pelgrim bepalen,
de stap naar de onsterfelijke ruimten.

Vertaling uit het spaans door Janna Matthijsen