4 mei

Na een goede nachtrust en een werkoverleg met Marleen hebben we besloten om naar Sahagun te reizen per trein of bus. Want onze toestand was zo dat we het niet aan durfden om wederom 20 kilometer te lopen. We hinkelen een beetje en kreunen wat tegen elkaar op. Dus na wat rond vragen en doen kwamen we er achter dat er geen trein naar Shagun reed maar dat het beter was de bus te nemen naar Carrion de Los Condes en vandaar met de bus naar Sahagun te gaan. De mevrouw van de toeristeninformatie kwam ons nog na met een briefje waarop ze alles had genoteerd. Aardige mensen tref je hier. Zo had ik gisteravond mijn tas met alles er in in de bar laten liggen. Kwam ik een paar uur later achter. Schrok me wild en wat dacht je. Kom ik weer in de bar en loopt de mevrouw op me af met mijn tas en ik helemaal weer gelukkig. Dus wij om 10 uur bij de bushalte en daar komt de bus. Nou een heel klein ding en er moesten wel 15 pelgrims in met alle bagage. Na wat proppen en doen zat een ieder met de bagage op schoot en vertrok de bus. Een half uur later waren we in Carrion de Los Condes daar hebben we toch even een stempel gehaald in het klooster die daar is omgebouwd tot een lux hotel met een museum. Daarna een kaartje gekocht in de plaatselijke bar voor de bus met een gereserveerde zitplaats. Komt de bus aanrijden een hele luxe. De klep voor de bagage gaat open en een ieder deponeert daar zijn bagage en gaat zijn zitplaats zoeken. Vervolgens gaat de bus aan de rit alles zit er op en er aan en dat voor 5 euro een rit van ruim 1,5 uur. Toen we in Sahagun aankwamen werden we voor een heel lux hotel gedropt een klein stukje verder was het treinstation en daarna het dorp. Marleen is even met de bagage gaan zitten en ik ben gaan lopen. Kom ik daar toch bij een mooi klooster en die gaven ook onderdak voor zielige pelgrims. Voor 35 euro vol pension. Dus ik op mijn beste Spaans de mevrouw die de deur open deed gevraagd of ze een kamer had en we waren het gelijk eens. Ik Marleen gehaald en na een inschrijving vielen we van de ene verbazing in de ander. Een mooie kamer en we werden gelijk meegenomen naar de eetzaal waar we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld kregen. Een soort bonensoep flink gevuld en vervolgens een karbonade met sla en friet en als afsluiting een heerlijke pudding. Water en een fles wijn.
Vervolgens nog even door het dorp gelopen maar ook snel weer naar binnen want het plensde van de regen. Marleen en ik hebben gelijk onze kleren bij de was gegooid want dat wassen ze hier ook. Als dank zijn we naar de mis geweest. Heel indruk wekkend en het deed me heel erg denken aan het klooster in Megen alleen zongen deze nonnen erg vals. We moesten allemaal naar voren komen voor de pelgrimszegen en dat doet toch wat met je. We denken het hier wel 2 dagen vol te houden om even weer aan te sterken.
Ik heb al vaak gezegd dat Jacobus over ons waakt en ons tijdens deze reis vergezeld en ons van goede dingen voorziet. Zo ook dit onderkomen. Had vooraf op internet gezocht naar een onderkomen en die was er wel alleen veel duurder en vast niet zo mooi als deze. We hebben niet geboekt en zijn dus zomaar op zoek gegaan en dan wordt je dit in de schoot geworpen. Het is geweldig. Voordurend wordt er ook nog gevraagd of alles naar wens is. Mooi hoor.



Bij alle problemen
die je onderweg tegenkomt,
moet je altijd bedenken
dat jij het zelf bent
die ervoor gekozen heeft
deze reis te maken.

Miek van der Meulen