vervolg rondje Kolham

Was het een rondje door de natuur, zo maak ik ook rondjes techniek.
Kolham ligt op het grootste gasveld van Nederland. De locatie waar het eerste gas ruim 50 jaar geleden is aangeboord ligt bij wijze van spreken bij me in de achtertuin.

















Dit zijn oude beelden van 50 jaar geleden. In 2011 ziet het er wel even anders uit. Telkens als ik er langs loop verbaas ik me over de techniek en de geluiden die daar geproduceerd worden.
Het maakt op mij een magische indruk. Je ziet niemand en toch is alles in vol bedrijf. Dat nederland hiermee nu verwarmd wordt. Het is toch geweldig. Liep te mijmeren in me zelf en dacht waarom nu niet de restwarmte gebruiken om het dorp te verwarmen? Volgens mij moet dat kunnen. Het gas komt van heel diep en is heet. Er staan koelapparaten te stampen, volgens mij moet dat kunnen. Maar het zal wel onderzocht zijn. Haalbaarheidsstudies zullen wel anders uitgewezen hebben. Zo zie je maar wat een wandeling niet allemaal kan opwekken.

Wat dan te denken van dit momunemt in de middenberm van de A7. Het is geweldig, maar ook even schrikken. Nog nooit vertoond in Nederland een monument in de middenberm van een snelweg.
In Kolham is het mogelijk en het is nog mooi ook. De koningin kwam hem persoonlijk onthullen. Ik dacht dit veroorzaakt ongelukken, maar bij mijn weten is dat nog niet gebeurt. Maak 's avonds wel eens een ommetje om hem in het donker te aanschouwen. Ik vindt hem mooi.
Dit alles in en rond Kolham.

veilig op pad

Veilig op pad is het advies.
Allerlei tips kom je tegen.
Bescherm je tegen de zon.
Is heel belangrijk, tijdens het wandelen zijn een pet en zonnebril met zonnebrandcréme on ontbeerlijk.
Vertel waar je bent.
Heb een handige telefoon aangeschaft en kan er alles mee. Moet het alleen nog wel beter onder de knie krijgen. Oefening baat kunst en het begint al wel te wennen. Volgend jaar april moet het lukken.
Reken uit hoelang je onderweg bent.
Maak een globaal plan voor de duur van je wandeling. Nou dat lijkt me ook prima om te weten en een plek voor overnachting te vinden.
Goed schoeisel.
Nou ik heb een paar goede wandelschoenen, maar die moeten voor aanvang wel vervangen worden en ingelopen zijn. Ga weer voor de zelfde. Het hier heel veel plezier van. Mijn MEINDL schoenen zijn me al vele honderden kilometers van dienst geweest.
Zoals het zich nu laat aanzien donderdag weer een lange tocht een stuk van het Pelgrimspad.
Het Jacobspad Garrelsweer.....Wittewierum, Woltersum, Ten Boer, Thesinge, Garmerwolde, Noorddijk.

lezen

Volgens mij valt mijn oog ook steeds op zaken die in mijn straatje te pas komen. Gaat vaak zo.
Als je iets wil.......kom je het meestal ook overal tegen.
Zo ook in het maandblad PLUS.
In het juni nummer staat een artikel "De paden op, de lanen in, en gezond naar huis"
Hoogleraar bewegingswetenschappen Peter Hollander van de Vrije Universiteit in Amsterdam draait een vraag "waarom is wandelen goed?"om in "Niet wandelen is niet goed".
Het zal jullie niet verwonderen......ik ben het er helemaal mee eens.

Hij keek terug op de eerste gevolgen van de bemande ruimtevaart. De ruimtevaarders die soms maandenlang gewichtloos hun rondjes om de aarde draaiden. Hun botten en spieren werden niet belast, dus toen ze na een paar maanden in de ruimte terugkwamen op aarde en uit hun ruimtecapsule strapten, zakten ze bijna door hun knieën en hadden ze behoorlijk wat botmassa verloren. Terug naar nu. Wandelen is de ideale manier om je lichaam te onderhouden. Dit om te voorkomen dat het verpietert. Je valt er ook nog eens efficiënt van af is zijn stelling. Dat lukt mij nog niet zo. Waarschijnlijk is mijn mond nog teveel in beweging. Ik zal dat toch wat aan moeten passen. Meer beweging van de benen en minder beweging van de mond.
Het is geweldig om zaken zo op een rij te zien.
Meer botmassa, steviger kraakbeen,, sterkere spieren, Efficiënter afvallen, betere conditie, goed humeur.
Nou als ik dat bekijk....komt het met me wel goed....wordt er piep jong van.
Dus op naar de Compostella. Kom maar op met die 3000 kilometer.

wandelen rond Kolham

Omdat het niet altijd lukt het Jacobspad verder te lopen. Moet toch ook wel wat in de tuin geregeld worden en thuis moet ook alles lopen. Is lopen in de prachtige natuur rond Kolham ook een haalbare kaart.
Natuur in ontwikkeling.
Wandelen naar de uitkijktoren het is midden in de natuur maar prachtig.

Van hieruit door de bossen.......ja ja bossen in Kolham en weer naar huis een route van ongeveer 5 km.
Het ligt bij me in de achtertuin ........de natuur is zo dicht bij.
Nog even naar de molen en het rondje van 10 km is zo gemaakt.

Geen zere voeten en geen blaren. Volgende week toch maar een dagje Jacobspad.

wat geweldig

Zondag meestal een vast ritueel. Radio Noord...... programma de Noordmannen.
Een kijkje in een mooie omgeving van de provincie.
J.l. zondag omgeving van Marum in het kerkje van Noordwijk.
Pas gerestaureerd en het orgel was na een restauratie voor enkele dagen geleden weer in gebruik genomen.
Later die ochtend en na overleg met Max hebben we besloten om naar Noordwijk af te reizen.
Er was in die omgeving n.l. een fietsroute met concertjes.
De kerken van Marum, Nuis, Niebert en Noordwijk konden worden bezocht en er werd in die kerken iets bijzonders ten gehore gebracht.
Nou in de kerk van Noordwijk was een expositie van allerlei kunstwerken.

Het kerkje zelf is ook een waar kunstwerk, prachtig gerestaureerd. Het radio programma werd werkelijkheid en dat van de ochtend was niet overdreven.
Vervolgens begon de organist Erwin Wiersinga met een concert op het orgel. Wat een geluid.
Werken van Mendelssohn, Liszt, Brahms, Pierne en de Kort werden ten gehore gebracht. Het was genieten.
Wat hierna te doen?
Naar Marum, daar speelde een mevrouw met een accordeon.
Laat je verrassen.



Nou alleen dit kerkje al. Wat een plek en wat een mooi gebouw. Na dit prachtige exemplaar bekeken te hebben en een kopje thee. Begon het optreden.
Theodora......zingt een lied over Vreugde en verdriet. Deze dame uit Brabant heb ik in mijn hart gesloten.
Zo puur zo echt heb ik zelden iemand iets op zien dragen. Het was zo mooi dat we 2 cd's hebben gekocht en zijn blijven zitten voor een volgd optreden.
Mensen ik kan alleen maar aanbevelen kijk op haar site:  http://www.derooiebal.nl/
Wat een leuk mens. Na dit optreden weer naar huis. Wat een leuke middag, een kado die je zo maar krijgt aangereikt. Bedankt Radio Noord en bedankt organisatie van dit evenement.
Wandelen is er niet van gekomen deze dag.

dagje uit

Met een aantal oud collegas.....andere dan die van gisteren ben ik een heerlijk dagje uit geweest.
We hebben koffie gedronken in Baflo en zijn na het nodige bijpraten naar Zoutkamp gereden en hebben daar het Visserijmuseum bezocht.

 Wat een mooi en goed verzorgd museum. Je krijgt daar een goed beeld van het leven in Zoutkamp in vroegere tijden. Op het gebied van de walvis vangst maar ook over de garnalen.
Vervolgens heerlijk op een terras gezeten uit de wind in de zon.
Daarna via het lauwersmeergebied

 naar Lauwersoog gereden in in de haven aan het einde van de pier heerlijk gegeten.
Het is even zoeken Restaurant HET PIERENEND, maar werkelijk het einde.
Terug gereden langs heerlijke kleine weggetjes en weer naar Baflo daar weer koffie gedronken en vervolgens weer naar huis.
Het was geweldig. Ik denk steeds maar weer "pluk de dag" Wat fijn om kennis te hebben aan zulke fijne mensen.
Op naar de dag van morgen.

herinnering aan Ineke

Zaterdag j.l. was een dag vol herinneringen. Een oud collega Ineke is 5 jaar geleden overleden. We hebben altijd zoveel met elkaar kunnen bespreken en delen. Het kwam zo plotseling, ze had zoveel plannen. Net gepensioneerd en wilde zo graag de 4 mijl van Groningen lopen. Volop in training en toen plotseling voor een auto...........niet gezien waarschijnlijk. De familie heeft op het Siepelveen samen met staatsbosbeheer een plekje mogen uitzoeken om er als herinnering aan Ineke en haar man Jaap een bankje te mogen plaatsen.

Dat bankje is zaterdag ingewijd met mooie woorden vol herinneringen en gedichten.
Ineke was ook lid van ons loop-/wandel-/eetclubje. Op 6 juni gaan we weer een avondje stappen met nu ons viertjes en dragen Ineke in ons hart mee en tijdens het eten branden we altijd een kaarsje.
Ik mag het deze keer organiseren. Nou u raad het al. We gaan met z'n vieren op het bankje zitten in het Siepelveen te Zeegse. Wat een moment. Vol herinneringen aan onze Ineke.

In Roderwolde en Rolde

In Roderwolde en Rolde staan ook kerken die aan Jacobus gewijd zijn.
Het kerkje in Roderwolde staat in een prachtige omgeving een fraai kerkje wit en is gebouwd in 1831.
Is het nou geen plaatje?
Ik verheug me er op.
In Rolde staat de Jacobuskerk die dateert uit het begin van de 15e eeuw en die vormde een oriëntatiepunt voor rondtrekkende kooplieden en reizigers. Rolde heeft altijd een belangrijke positie gehad in Drenthe. Met de kerk als letterlijk middelpunt. Tal van kerkpaden liepen in de middeleeuwen richting de kerk.

welke kerken zijn er in Groningen en Drenthe?

Er zijn in de provincie Groningen volgens het boekje (Jacobspad) een aantal kerken die gewijd zijn aan Jacobus. Bellingwolde, Feerwerd, Uithuizen en Zeerijp. Nou die laatste 2 heb ik al bezocht en zijn de moeite waard.
De Jacobuskerken en de vele andere (middeleeuwse) kerken zijn trouwe bakens in het landschap. Vaak kleine (nou die van Zeerijp niet hoor) bakstenen kerkjes of imposante romano-gotische kerken ....ja dat is die van Zeerijp. Hoog op de wierde of omringd door hoge bomen in een brinkdorpje. Ze geven je het gevoel van "eeuwigheid". Ze bieden een plek van rust en overpeinzing. Dan moeten ze wel open zijn.
Tot nog toe is dat het geval. Geweldig is dat.
Een dergelijke kerk in Zeerijp. Mensen geniet er van.

vervolg op de jacobsschelp

De jacobsschelp verwijst naar de pareloester. De pelgrimsweg wordt soms de zoektocht naar de kostbare parel genoemd. De parel staat voor de diepste zin van het menselijk bestaan. Voor de christenen is dat het Koninklrijk van God. Omdat een parel onder water gevormd wordt en een mysterieuze uitstraling heeft, symboliseert de parel de eenheid tussen hemel en aarde. Vroeger dacht men dat een parel ontstond wanneer een bliksemschicht een oester op de zeebodem trof. Zo zou Venus uit de bliksem van Zeus in de oester - de venusschelp - ontvangen zijn.
De oester wordt gezien als de moederschoot en de parel als embryo, als het begin van het nieuwe leven. In de christelijke mystiek wordt Maria als de ontvangende schelp en Jezus als de kostbare parels gezien. Maria ontvangt de boodschap van de Engel in de vorm van een parel als een geestelijke bliksemstraal. Deze parel, Jezus, is de liefde, die sterker is dan de dood. Als de mens deze parel (het geloof) bezit, heeft de dood geen macht meer over hem.
Nou dit alles staat opgetekend in het boekje (Het Jacobspad)
Als overweging op een zondag.......past dit toch wel zou ik zeggen.
O wat is het fijn om met dit alles bezig te zijn.
Venus....Zeus.......mijn vakantie op Kreta met al zijn verhalen..........mijn wens om eens naar Lourdes te gaan........Maria.............het is een aaneenschakeling van zaken en gedachten....en dat alles door die schelp......De Jacobsschelp.....die ik gekocht heb op mijn vakantie in Sierksdorf aan de Oostzee .....Duitsland.

de jacobsschelp

Bij mijn afscheid van het werk (zie foto) heb ik mijn jacobsschelp omgehangen. Dit als een teken dat ik op pelgrimspad ga.
Het moet even wennen, maar afgelopen dinsdag had ik hem ook zichtbaar om en het werkt toch.
Er komen reacties. Las in een boekje dat het ook goed is om dit teken te dragen in met name Frankrijk omdat men daar een hekel aan landlopers heeft en dat dit teken aangeeft dat je iets anders doet.
Nou ik vindt het fijn om een herkenningsteken te dragen en op deze manier herkenbaar te zijn maar ook mensen uit te lokken tot het maken van contact.
De Pelgrimstekens
De vilten hoed van de pelgrim was breedgerand met een opstaande voorzijde. Op de hoed bracht de pelgrim de bedevaartstekens van de bezochte heilige plaatsen aan. Ook werden op het hoofddeksel, op de pelerine en soms aan de staf de pelgrimstekens bevestigd: twee kleine gekruiste pelgrimsstaven met daaroverheen een jacobsschelp. De grote pelgrimsmantel en de Jacobsschelp verbeelden de wachtende moederschoot en de ziel die zich openstelt voor nieuwe ervaringen en kostbare gaven.
Verder droeg de pelgrim een staf en een tas mee. De staf werd door een priester gezegend omdat het Gods helpende nabijheid symboliseerde. De stok gebruikte men als hulp bij het lopen of steun bij het klimmen en als verdedigingswapen tegen rovers of wilde dieren. Aan de stok was meestal een haak bevestigd, waaraan een kruik water hing. Ook de tas, een symbool van de hoop, werd gezegend. In de tas zaten de certificaten en vrijgeleiden om door de verschillende rijken te kunnen reizen en een rozenkrans.
Nou zo ga ik niet. Een paspoort neem ik wel mee en een rugzak......het wordt waarschijnlijk toch de rugzak op wielen en een stok ook......maar wel een moderne. Is inderdaad handig.
Meer over de jacobsschelp in de volgende aflevering.

leuke ontmoeting

Woensdag had ik een afspraak met Grietje een van mijn volgers. Was al even geleden dat we elkaar hebben gezien en gesproken. He wat gezellig was dat aan de rand van het Pelgrimspad in Ruinen.
Zo geprikkeld als ik was door de wandeling van dinsdag kon ik het niet laten om even te kijken hoe hier in Ruinen het pad was aangegeven. Had het zo te pakken en heb al even gevraagd of er iemand met me mee wil lopen op enig moment. En ja er is al iemand, mijn trouwe kameraad Max wil graag een keer mee lopen.
Ik verheug me er op. Grietje en ik gaan van de zomer een keer lopen op de dwingeloerhei. Geweldig wat een vooruitzichten. O wat kan het leven mooi zijn, maar je moet het willen en kunnen zien en vooral er iets van maken. Dat ben ik van plan te doen. Mis mijn collega's toch wel. De dagelijks dingen en het agendaleven kan ik nog maar moeilijk vaarwel zeggen. Had niet gedacht dat het zo'n rol zou spelen in mijn leven van nu.
Maar door de mailcontacten met een aantal collega's probeer ik het wat te compenseren.

Meseta

Gisteren liet ik weten dat ik getroffen was door een stukje in het boek wat ik tijdens de voettocht af en toe gebruik. "Meseta" is de naam van het oudste gedeelte van het Iberisch schiereiland. Het is een eenzame hoogvlakte die gemiddeld ongeveer 600 meter hoog is waar slechts hier en daar wat dorpjes zijn gelegen. Het plateau wordt omringd door bergen. Die zijn er niet op het Groningerland, maar de eenzaamheid en de wijdsheid van dit prachtige landschap kunnen we hier zeker spreken van de "Groninger Meseta".
Nou dit beloofd wat. Ik verheug me op alles wat gaat komen. Ergens volgende week ga ik lopen van Garresweer naar De Stefanuskerk in Noorddijk (bij Groningen).

het was geweldig

Ben vertrokken om 8.15 uur met de bus naar Groningen en vervolgens met de trein naar Uithuizen gegaan en was er rond 9.41 uur. Het begin. Het Jacobspad.
Bij het monument gestaan en bedacht dat ik binnenkort nog een keer ga om een stempel te halen.
Het komt me nu niet goed uit.
Wat een leuk boekje met informatie en wat is deze route goed aangegeven met de Jacobsschelp en een pijl.
Heel bijzonder, ging met regen weg in het begin regende het en al vrij snel na Uithuizen werd het droog en liet de zon zich zien. Heerlijk om te lopen, mensen te ontmoeten en te genieten van de natuur. Gelopen tot Garrelsweer. Daar de bus gepakt en rond 17 uur was ik weer thuis. Heerlijk gedouched en makelijke kleding aan om bij te komen van deze tocht.
Het klopt, mijn beweegredenen om deze toch te doen die ik gisteren heb beschreven.
Wat mij bijzonder trof was Eenum. O wat was dit mooi en het kerkje was open, heb er in het boek geschreven en even na zitten denken over alles. Wat een rust en wat een mooie omgeving.
Verder stond in het boekje een leuk verhaal over de Meseta.

Wat, dat zal ik morgen vertellen.


Op de foto? dat is een pad met zicht op Zeerijp en de Jacobus kerk.

het is me nu duidelijk

Ik denk na wat overwegingen dat ik er nu wel uit ben.
Voor mij is de wandelen:
Het avontuur, genieten van de wandeling, gebruik maken van de overgang van werk naar pensioen, het ontmoeten van anderen, vreemdelingen en het testen van mijn uithoudingsvermogen.
Daarnaast speelt ook een stuk religie op de achtergond mee, een mens vergeet nooit zijn opvoeding en ik ben katholiek opgevoed.
Nu eens kijken tijdens de wandeling vanaf Uithuizen of dat ook zo gaat lukken.
De test of het ook klopt. De weersvoorspellingen zijn regen. Kan thuis blijven natuurlijk, maar dat is geen optie. Een pelgrim gaat door weer en wind.

he wat leuk

Vanochtend kreeg ik een uitnodiging voor een wandeling, zie onder staand.

Regio Groningen Drenthe

Kleicamino & Santiago-concert door Capella Groningen.

Beste pelgrims onderweg,

Capella Groningen maakt in juni dit jaar een reis naar Galicië, Spanje, de geboortegrond van dirigent Enrique López-Cortón. Er worden concerten gegeven in La Coruña, Betanzos en als hoogtepunt wordt er medewerking verleend aan een Pelgrimsmis in de kathedraal van Santiago de Compostela.

In de aanloop naar deze reis, wordt op zondag 5 juni onder de titel “Op weg naar Santiago” een concert gegeven in de Jacobuskerk van Zeerijp, gelegen langs het Jacobspad in Groningen.

Op het programma staan werken van Nederlandse componisten uit de renaissance van Josquin Desprez tot Jan Pieterszoon Sweelinck, van stemmige en grootse motetten tot een tikkeltje ondeugende chansons. Ditzelfde programma wordt ook in Spanje uitgevoerd.

Aanvang van het concert is 14.30 uur.

Zuid-Nederlandse componisten zoals Josquin, Obrecht en Gombert, ook wel Franco-Vlamingen genoemd, hadden grote invloed op het Europese muziekleven van de 15^e en 16^e eeuw, in ons programma vooral toegespitst op Spanje.

Sweelinck, geboren in Deventer en bijna zijn hele leven werkzaam in Amsterdam, is in zijn vocale werken een late nabloeier van de Nederlanders of Franco-Vlamingen. Zijn polyfone zettingen van het gehele Psalter op de Calvinistische Geneefse melodieën, zijn levenswerk, worden terecht een monument van de Nederlandse muziek genoemd. Ook zijn motetten (Cantiones Sacrae), chansons en madrigalen, en zijn gelegenheidscomposities zijn van een bijzondere schoonheid. Anders dan zijn klavierwerken verschenen veel van zijn vocale werken al tijdens zijn leven in druk en verspreidden zich over heel Europa.

Voorafgaand aan dit concert willen we een kleicamino lopen rondom Zeerijp.

Je wordt van harte uitgenodigd voor deze tocht in de fraaie vlakten van het Noord-Groningse kleigebied.

We vertrekken vanaf de Jacobuskerk om 9.30 uur en eindigen de wandeling daar tegen 14.30 uur om vervolgens het concert bij te wonen.

Neem een lunchpakket en drinken mee; we proberen voor onderweg een lunchplek te vinden waar een soepje genuttigd kan worden.

Na afloop van het concert is er gelegenheid om onder het genot van tapas en een drankje nog wat na te praten.

Zo zie je maar lid van een club kan nooit geen kwaad. Je netwerk moet in stand gehouden worden en zeker als je niet meer werkt op nieuw worden opgebouwd.

Kijken of dit allemaal gaat lukken. Allerlei verjaardagen in het verschiet.

Maar wel weer iets om over na te denken.

rugzak of een karretje

Steeds weer moet ik denken aan het Pieterpad met die rugzak. Dat ding drukt, is zwaar en bij warm weer is het wel zweten. Ga voor een rugzak op wielen denk ik. Heb ik iets over gelezen in de Jacobsstaf.
Daar ga ik me eens in verdiepen.

Voetstappen gaan door
Vervlogen tijden tot nu
Pelgrimstrek naar zee.

Mooie regels..............

waarom pelgrimeren

Er wordt mij nu vaak de vraag gesteld waarom doe/wil je dit?
Ik geef steeds aan omdat het me leuk lijkt.
Maar denk dan: er moet een diepere gedachte achter zitten.
Omdat ik aan het einde van het Pieterpad op de Pietersberg stond en dacht "ik wil verder"
Dat verder, die vrijheid, dat ontdekken? Maar er zit meer achter.
In de middeleeuwen was het duidelijk, men ging op pelgrimstocht om boete te doen, om zich van een plaats in de hemel te verzekeren.
Dat is het niet.
Is het dan avontuur, genieten van de wandeling als zodanig, gebruik makend van de overgang van werk naar pensioen, naar het ontmoeten van anderen, vreemdelingen, naar het testen van je uithoudingsvermogen?
Ik las: "de pelgrim wandelt over Gods wegen vrijwillig en bevindt zich buiten zijn eigen kerkgemeenschap en leeft volgens het adagio: Quest is best.
Pelgrims zijn herkenbaar, afhankelijk van de pelgrimstocht die ze maken. De belangrijkste tocht in het begin van het Christendom liep naar het graf van Petrus in Rome. De Pelgrims droegen het kruis als symbool van overgave en lijden. Al gauw werd ook Jeruzalem het doel van de zondaar, de zoeker naar genezing, de zoeker naar zegen en eeuwige beloning. De Jeruzalem-ganger droeg een palm, zoals ook de mensen langs de weg naar Jeruzalem de Heer begroetten toen Hij de stad binnentrok.
Een andere heilige weg ging naar Santiago de Compostella. De uitrusting van deze pelgrim bestond uit een staf met kalebas en schelp. Nou de schelp heb ik in zilver en in het echt. Beide zal ik bij me dragen als ik op stap ga. Dit is ook een teken van veiligheid, omdat in Frankrijk mensen een hekel hebben aan landlopers en dit teken duidelijk is dat je andere intenties hebt. Maar nu ben ik nog niet duidelijk.
Ik las een aantal gezegdes over de pelgrim en de weg.

Ik zoek mijn geliefde, ik zocht hem overal;
Ik zocht hem in de heuvels, ik zocht hem bij de zee.
Ik vond hem tenslotte,
In de hoek van mijn eigen huis.

Mensen die in hun jeugd geen schat hebben verworven,
Zullen omkomen als oude reigers in een meer zonder vis.

Schoenen: zeven paar heb ik versleten op mijn tochten-
Heb ik nu mijn doel bereikt?

Wie een berg beklimt, verlaat het dal;
Wie een berg beklimt, verruimt de horizon.

Als je niet weet waar je naar toe moet,
Kun je het beste blijven waar je bent.
Als ik de reis over doe,
Is alles misschien weer als vroeger.

Hoeveel jaren heb ik verlopen,
Maar geen stap verzet?

Open jouw hand tijdens de wandeling,
En kijk naar wat de vrijheid je geeft.

Ik ren en ik denk; ik stop verbaasd.
Waarom liep ik nou te rennen?
Ik heb helemaal geen haast.

Reiziger, er is geen weg;
De weg maak je door te gaan.

Ach wat is het toch leuk en leerzaam om zulke regels op je in te laten werken.
Ik ga er over nadenken en voor morgen eens duidelijker opschrijven wat nu eigenlijk mijn beweegredenen zijn. Denk dat het moet gaan lukken.

voet verzorging

O wat krijgen die voeten het toch te verduren. Maar goede schoenen helpen je de lange weg te gaan.
Maar daarnaast heb ik al goede ervaringen opgedaan met GEHWOL.
Een heerlijke crem die voor de sterk vermoeide voeten en zwaar belaste huid goed doet. Na een wandeling van 10 a 15 km die nu toch dagelijks gemaakt wordt is het heerlijk rusten met de voeten even in de crem.
Het voorkomt teven doorgelopen voeten en blaren. Dat zullen we dan eens uitproberen of de beloftes ook uitkomen. Verheug me op dinsdag. Vertrek om 8 uur van uit en ga met de bus en trein naar Uithuizen.
Kijken of ik naar Eenum of Garresweer loop.
Eerst nog eens wat zaken regelen in de huiselijke kant en dan een dagje volop wandelen.

Overweging

Het afscheid van mijn werk stond in het teken van mijn voornemen om op pelgrimstocht te gaan.
Hiervoor heb ik een stukje geschreven voor mijn collegae waarmee ik direct samen heb gewerkt.
In dit schrijven heb ik een overweging op genomen welke ik las in "de Jacobsstaf" no 87 van oktober 2010.
De Jacobsstaf is een blad van het genootschap van st. Jacob, hier ben ik in januari van dit jaar lid geworden.
De overweging wil ik in dit blog ook opnemen en die luidt als volgt:

Lopend over een eeuwen oud pad
stenen door duizenden voeten platgetrapt
holle wegen
uitgestrekte velden
eenzaamheid
een helder blauwe lucht
alleen het schelle geluid van de leeuwerik hoog boven mij
de wind die over het koren waait
geen telefoon
geen computer
geen afspraken in mijn agenda
niets
alleen ik op weg
Wie ben ik dat ik hier lopen mag?
Wie ben ik dat ik hier lopen kan?
In de verte een kerktoren
een dorpje, Saint Pére
Wie is deze Vader?
mijmerend en pratend in mezelf
probeer ik antwoorden te vinden
Waarom volg ik dit pad?
Zoek ik mezelf in de ander?
laat mij jou dan vinden.

(Frans Jorissen)

Het is een mooie overweging om de komende tijd vaak over na te denken.
Mijn voornemen is om a.s. dinsdag te beginnen met het Jacobspad vanuit Uithuizen.

Laat Loes maar lopen

Wat een leuk boek.
Enige tijd geleden sprak ik met een collega over mijn voornemen om op pelgrimstocht te gaan.
Ina Meekhof (de collega) zei, dat is bijzonder. Ik heb een boek liggen en doe er eigenlijk niets mee, maar dat gaat daar over. Ik stuur hem naar je op. Adressen uitgewisseld en ja hoor enkele dagen later lag het boek in de bus. Met een hele mooie kaart. Bedankt nog Ina. Heb ik ook al persoonlijk gedaan.
Dit is een boek dat gaat over de Bedevaarttocht van Delft naar Santiago de Compostela.
Loes Peschar heeft hem gelopen van 4 april tot 8 augustus 1996.
Het is geschreven als een dagboek. Heel leuk, kan er haast niet meer mee stoppen.
Veel zaken die ik tegen kom heb ik ook al gelezen in het andere boek. Last van de benen en veel trek in eten omdat je anders te veel afvalt. Te veel is niet goed maar afvallen kan geen kwaad voor mij.
Het valt me steeds weer op dat er zoveel over te lezen en te praten valt. Als je er over begint is het verbazing wekkend hoeveel mensen er iets van weten en erg leuke tips weten te geven.
In het boek "Engelen van Jacobus" wordt vaak geschreven dat er zoveel ontmoetingen zijn met mensen die als engelen overkomen. Nou ik ben er ook al een aantal tegen gekomen en ben nog niet eens begonnen.

Het boek is binnen

Zoals ik op 6 mei vermelde heb ik het boekje Het Jacobspad besteld. Zaterdag had ik hem in de bus. Bedankt Geografische Boekhandel Pied a Terre te Amsterdam voor de snelle actie.
Wat is internet toch mooi.
Het is bijzonder dit boekje. Ga binnenkort beginnen met deze tocht. Het heeft alles in zich.
Mijn geboorteland (Groningen) en mijn werk. Want ik heb bij de Koninklijke Visio gewerkt en heb daar allerlei locaties in verband met mijn werk moeten bezoeken. Laat nu die route langs vele locaties komen.
Het pad begint bij de kerk van St. Jacobus de meerdere in Uithuizen en vervolgens naar Oldenzijl, Garsthuizen, Zeerijp, Loppersum, Eenrum, Wirdum, Garrelsweer, Wittewierum, Woltersum, Ten Boer, Thesinge, Garmerwilde, Noorddijk, Groningen (ooit een aantal jaren gewerkt) Peizermade, Roderwolde, Foxwolde, Altena, Lieveren, Langelo, Norg, Peest, Vries (de laatse 1,5 jaar gewerkt), Taarlo, Loon, Ballo(goede herinneringen aan het Pieter Pad), Rolde, Nijlande, Amen, Elp, Westerbork, Halthe, Makkum, Beilen, Terhorst, Spier, Ruinen (veel geweest i.v.m. mijn werk) Hees, Echten (1 van de locaties van de Koninklijke Visio) Koekange, De Wijk, Halfweg, Staphorst, Rouveen, Hasselt.
Dit lijkt mij een goed begin van mijn weg naar Santiago. De weg der sterren met in mijn achterhoofd het mooie land waar ik ben geboren en opgegroeid en mijn verdere leven heb gewoond en zal blijven wonen.
Daarom hier het Groninger volkslied zoals dat is opgetekend door Geert Teis (G.W. Spitzen 1864-1945),
Van Lauwerzee tot Dollard tou
Van Drenthe tot aan t Wad
Doar gruit, door bluit ain wonderlaand
Rondom ain wondre stad.

Ain prinkjewail in golden raand
Is Grönnen, Stad en Ommelaand.
Ain pronkjewail in golden raand
Is Stad en Ommelaand!

Doar broest de zee, doar hoelt de wind
Doar soest t aan diek en wad
Moar rustig waarkt en wuilt het volk
Het volk van Loug en Stad.

Ain Pronkjewail in golden raand
Is Grönnen, Stads en Ommelaand
Ain pronjewail in golden raand
Is Stad en Ommelaand!

Doar woont de dege degelkhaaid
De wille vast al stoal
Doar vuilt het haart wat tonge sprekt
In richt en slichte toal.

Ain prinkjewail in golden raand
Is Grönnen, Stad en Ommelaand.
Ain pronkjewail in golden raand
Is Stad en Ommelaand!

Deze woorden zullen mij altijd door het hoofd heen gaan als ik die lange weg ga naar Santiage de Compostella.

Hierbij hoort weer het gedicht:
Pelgrim
Je verlangen is groot
Je weg is lang
Je bent gedragen
Je bent geborgen
Vraag

Dit staat afgebeeld bij het monument bij de Jacobuskerk in Uithuizen. Het begin, hopelijk een goed begin.

6 mei 2011

Vandaag verdere voorbereidingen getroffen.
Heb het boek De Engelen van Jacobus uitgelezen. Dit is een mooi boek. Een reisverslag van 2 mensen pastoor Ben Engelbertink met zijn broer Henk die de voettocht naar Santiago de Compostella hebben gelopen vanuit Enschede. Het boek is extra interessant omdat het de wandeling van de dag beschrijft en ook de geestelijke, sociale en politieke stromingen van Europa door de eeuwen heen.
Heb deze week een tent gekocht, slaapzak, matras en allerlei andere zaken.
Voor enkele minuten geleden het boek gekocht van het Jacbspad Uithuizen Hasselt. Deze tocht ga ik binnenkort maken ter voorbereiding op de eigenlijke wandeling die ik zal starten vanuit Maastricht.
Daar is het idee geboren aan het einde van het Pieterpad die ik heb gelopen.
Mijn voornemen is om het eigenlijke Jacobspad te gaan lopen vanaf april 2012 en de komende periode te gebruiken als voorbereiding. Iedere dag ongeveer 25 km lopen.