Gisterochtend op tijd opgestaan en direct na de douche en aankleden naar beneden voor het ontbijt. Het was weer eens een buffet en echt geweldig verder voor de rest stelde het hotel niet zoveel voor. Na het betalen, wat niet met de pin ging op stap. 8 uur is een lekkere tijd. Maar wat dacht je hebben al die Spanjaarden ook trek om hun vrije dagen aan de camino te besteden. Hele hordes gingen van start en een lol dat ze hadden over mijn kar. Maar goed laat ze lachen.....dat zei Marleen ook altijd. Ieder zijn eigen ding en zo is het. Dus ik op stap moest wel een 100 en meer treden nemen van een mega trap maar ben een stukje omgelopen over een erg steile straat. Nou daar werd een vrouw uit een Refugio gedragen in een taxi die had erg veel problemen met haar been. Ze huilde, maar ik weet niet waarom....was het de pijn ....of het verdriet van het stoppen van de Camino....ik zal het niet weten zij wel... Later op de weg zag ik een vrouw huilende tegen een muur zitten en zich over haar buik wrijvend.......Dan zie je weer mensen heel moeilijk lopen het is wel een strijd die camino zeg. Als het in Israël was zou je bijna denken aan de lijdensweg van Christus. Nou ik wandelde vele mensen voorbij die me hadden staan uitlachen om mijn kar en deel expres heel uitgelaten en lachte vriendelijk naar hun. Want die Spanjaarden zijn met hun bedoelingen even een camino doen wel verkeerd bezig. Ze hijgen af en toe als een oude stoommachine, want het is niet niks deze 22 km. Langs hele steile wegen. Maar goed dat ik mijn stokken had en deze kon gebruiken om me tegen te houden en andersom omhoog te werken. De toch stond aangegeven als eenvoudig, maar dat mogen ze wel herzien. Het ging van 440 meter omhoog naar 787 en vervolgens weer naar beneden naar 350 meter. Maar ja daarvoor zit je ook in het bergland van Galicië. Wel heel mooi trouwens. Heb genoten van al die vergezichten en mooie bijzondere plekjes. Niet van die ratelende Spanjaarden trouwens, maar gelukkig had ik genoeg proviand bij me en kon ik een rustig plekje zoeken om wat te eten.
Toen ik in Portomarin aan kwam was het even zoeken naar mijn hotel die ik had geboekt. Een
taxichauffeur gevraagd, denk je die weet het vast wel. Nee dus, sta je er bijna met je rug naar toe. Nou een mooie kamer en dat voor 35 euro. Het gaat goed. Met Marleen ging het beter, maar goed dit is het leven. Ik worstel en blijf nog boven. Vandaag een tocht van 22 km naar Palas de Rei. Wordt ook weer beregie op en beregie af. Begint op 350 meter en dan naar 680 om daarna weer af te dalen naar 565. Heb al weer een kamer gereserveerd en kan dus rustig aan doen. Die Spanjaarden zijn zo veelvuldig aanwezig en moeten ook allemaal een kamer. Maar mijn computer en ik zijn ze te slim af. Booking.com het is geweldig heb voor morgen een kamer met ontbijt voor 35 euro en dat is een koopje, want alles wordt hier aanzienlijk duurder. De koffie kost inmiddels al 1,80 en we hebben tijden gehad dat het 1,20 koste. Ja dat hoorde ik al dat de pelegrios hier flink uitgebuit worden op dit stuk van de camino. Nou dat mag de pret ook niet drukken ik geniet lekker van mijn kopje koffie en als het zonnetje meewerkt zit ik heerlijk op het terras. Dit was het weer. Groetjes
Leven betekent bewegen.
Als je te lang niet beweegt sterf je.
Monique Proulx
Toen ik in Portomarin aan kwam was het even zoeken naar mijn hotel die ik had geboekt. Een
taxichauffeur gevraagd, denk je die weet het vast wel. Nee dus, sta je er bijna met je rug naar toe. Nou een mooie kamer en dat voor 35 euro. Het gaat goed. Met Marleen ging het beter, maar goed dit is het leven. Ik worstel en blijf nog boven. Vandaag een tocht van 22 km naar Palas de Rei. Wordt ook weer beregie op en beregie af. Begint op 350 meter en dan naar 680 om daarna weer af te dalen naar 565. Heb al weer een kamer gereserveerd en kan dus rustig aan doen. Die Spanjaarden zijn zo veelvuldig aanwezig en moeten ook allemaal een kamer. Maar mijn computer en ik zijn ze te slim af. Booking.com het is geweldig heb voor morgen een kamer met ontbijt voor 35 euro en dat is een koopje, want alles wordt hier aanzienlijk duurder. De koffie kost inmiddels al 1,80 en we hebben tijden gehad dat het 1,20 koste. Ja dat hoorde ik al dat de pelegrios hier flink uitgebuit worden op dit stuk van de camino. Nou dat mag de pret ook niet drukken ik geniet lekker van mijn kopje koffie en als het zonnetje meewerkt zit ik heerlijk op het terras. Dit was het weer. Groetjes
Leven betekent bewegen.
Als je te lang niet beweegt sterf je.
Monique Proulx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten