Mijn pelgrimstocht naar Santiago zit er op. Heb al mijn belevenissen en foto's op het blog gezet en vindt het mooi om een blog bij te houden. Dit blijf ik doen zolang het kan.
Hiep hiep hoera onze koningin is jarig, ze is vandaag 74 jaar geworden.
Ik hoop dat ze nog eens wat vaker haar mening geeft over zaken.
Mag officieel dan wel niet, maar het is best goed dat ze eens aangeeft wat ze van zaken vindt.
Mijn instemming heeft ze.
Ik wens haar een fijne verjaardag toe.
Hier hoort een bijpassende spreuk bij.
Ik vond deze wel treffend;
Het leven laat zich alleen maar begrijpen door een terugblik maar men leeft het voorwaarts.
Het weekeinde heb ik besteed aan veel lezen. De krant, maar dat is een vast ritueel en in een boekje.
Nederland - "Wereldland". Een boekje over Feesten, rituelen en gebruiken van veel culturen in Nederland.
Dit geeft een heel mooi beeld over het Nederland van nu. Het land dat de laatste dertig, veertig jaar een "Wereldland" is geworden. Dat zie je, dat hoor je, dat ruik je en dat proef je. Na eeuwen waarin de Nederlanders de wijde wereld introkken, is de wereld naar Nederland gekomen, met al zijn kleuren, talen, geuren en smaken. En met zijn keur aan overtuigingen, gebruiken, feesten, vieringen en rituelen.
Ik ben van mening dat ik me dan ook wel eens mag verdiepen in die andere mede.....lander.
De afgelopen week vierden de chinezen hun Nieuwjaar ik bestede er al aandacht aan, maar ik heb me er nu nog eens beter in verdiept. Leuk om te weten hoe zaken in elkaar steken.
Het hoofdstuk begint met het volgende:
Veel beleefdheid beledigt niemand.
Hij zorgde voor mij tijdens mijn jonge jaren, ik zal voor hem zorgen en hem vertroosten nu hij grijze haren heeft.
Leren is veel meer waard dan goud.
Als je rustig wilt leven, dan moet je je niet met andermans zaken bemoeien.
Dit zijn volgens mij de Chinese wijsheden.
Het teken voor "Dubbel Geluk" Wat men op diverse plaatsen kan vinden, speelt een grote rol bij huwelijken. Nou ik zal hem hier afbeelden en hoop dat het ons ook geluk brengt.
Erasmus zei:
Ik verlang een wereldburger te zijn, gelijk aan iedereen, maar liever nog ben ik een pelgrim.
Het is zondag een rustdag. Alles even weer overdenken.
Afgelopen week weer veel dingen beleefd.
Gelopen, concert, gekookt en de verjaardag van moeder herdacht.
Het concert van donderdagavond was fantastisch de solo partijen werden niet door de viool maar door de blokfluit gespeeld. Erik Bosgraaf staat bekend als een van de meest begaafde en veelzijdige blokfuitisten van een nieuwe generatie en dat heeft hij wat mij betreft ook bewezen. Die man staat daar op het podium te swingen, geweldig.
Een voorbeeld volgt hier:
Een prachtig stuk van Bach. Hier spreek ook al uit hoe geweldig deze man zijn instrument beheerst.
Komende week gaat in het teken staan van de winter.
En dat beloofd volgens mij mooie plaatjes.
Dus koning winter kom maar op.
Met de muziek er nog even bij van de afgelopen week, de vier jaargetijden en een kopje koffie, een geweldige dag.
In Paradisum past daar wel bij.
vervolg van de spreuk van gisteren;
Niet de schelpdieren van Galicië en niet de landerijen van Castilië
Pelgrim, wie roept je? Welke geheime kracht trekt je?
Niet de mensen van de weg noch de volksgebruiken. Niet de geschiedenis en de cultuur noch de haan van Calzada Niet het paleis van Gaudi en ook niet het kasteel van Ponferrada.
Dat alles zie ik terloops. Het is een vreugde dat alles te zien maar de stem die me roept Voel ik veel dieper in mij. De kracht die me voorwaarts drijft, de kracht die aan me trekt kan ook ik niet verklaren. Alleen Hij daarboven weet het.
Het was deze week weer zover, het noorderlicht was heel goed te zien in Scandinavië de vliegtuigen werden omgeleid en een hevige zonnewind wakkerde het nog eens aan.
Dit leverde mooie beelden op. Ik heb er 1 uitgezocht met een mooi muziekje.
Geniet er van zou ik zeggen.
De natuur heeft zoveel moois en bijzonders voor ons in petto.
Het noorderlicht ......Poollicht...... wie weet zien we er volgende week met de vorst en heldere luchten ook nog iets van.
De spreuk; Stof, modder, zon en regen: dat is de weg van Santiago. Duizenden pelgrims en reeds meer dan duizend jaar.
Pelgrim, wie roept je? Welke geheime kracht trekt je?
Niet het veld van de sterren niet de grote kathedralen. Niet het woeste Navarra noch de wijn van de Rioja.
Vandaag is het dan zover. Om 9 uur ga ik naar de kerk waar ik ben opgegroeid en waar mijn ouders op het kerkhof liggen begraven. Na een korte kerkdienst ga ik koffie drinken met de pastoor en krijg ik mijn eerste stempel in mijn pelgrimspaspoort.
Dit zijn de herinneringen die ik straks met me meedraag.
In deze kerk ben ik aangenomen, gevormd en heb ik heel veel gelegenheden meegemaakt, waaronder de begrafenis van mijn ouders. Als ik in Santiago aankom zal ik een kaars voor hun opsteken.
Ik ga wandelen onder een brandende zon, in plensbuien en tijdens noodweer. Maar al wandelend zal de zon mijn hart van steen verwarmen, zal de regen een tuin maken van mijn woestenij. Met het verslijten van mijn schoenen zal ik mijn gewoonten slijpen. Ik ga wandelen en mijn wandeling zal een ontwikkeling zijn in mezelf. Ik ga niet zomaar op reis, ik zal zelf een reis worden, een pelgrimstocht.
Het is vanavond zover. Het NNO voert in de Oosterpoort in Groningen de Vier Jaargetijden van Vivaldi op.
Het zijn de vier delen....logisch. Lente La Primavera in E Majeur, Zomer La Estate in G Mineur,
Herfst La Autunno in F Majeur en Winter La Inverno in F mineur.
Voor de liefhebbers hierbij een stukje.
Uit de lente.....want die komt er aan.
Het zijn mooie plaatjes en ik vindt het mooie muziek. Hier wordt ik vrolijk van.
Zo komt de lente wel bij me naar binnen.
Maar de zomer is ook mooi en vooral die mooie natuur.
En wat te denken van de winter en impressies van het Geuldal in Limburg.
Nou dan kan de herfst toch niet meer ontbreken.
Spreuk van de dag;
Het afscheid ontwikkelt zich pas als je de weg gaat. Je ontdekt dan dat het niet genoeg is om uiterlijk de weg te gaan, je moet innerlijk opbreken, en daarin zit het geheim van de pelgrimstocht.
De Disney Fantasy.
Ja vrijdag vertrok hij vanuit Papenburg en zaterdagmorgen kwam hij even aanleggen in de Eemshaven.
De trein naar Leer kon niet rijden. De spoorbrug moest gedemonteerd worden. De boot moest er door.
De Disney Fantasy, wat een schip. 340 meter lang 4000 passagiers kunnen er een vakantie doorbrengen en dat alles in een Disney sfeer. Er is zelfs een glijbaan van 213 meter aangelegd. Een spectaculaire filmzaal en zo nog vele dingen meer. Maar goed hij is al weer weg. Na even wat brandstof ingeslagen te hebben is hij al weer vroeg vertrokken voor een proefvaart en zal daarna elders, ik dacht in Bremen zich gereed maken voor zijn eerste vaart.
Ik mocht ooit een keer een rondleiding meemaken op de werf en dat was toch wel heel indrukwekkend.
We mogen er nooit in, nou ja, wel als je een reis boekt natuurlijk, maar het is mij toch gelukt. Zie filmpje hierboven voor een impressie.
De spreuk; Elke dag neem ik afscheid. Het échte afscheid zal dus niet meer zijn dan een kleine bevestiging van wat zich reeds van dag tot dag in mijzelf voltrokken heeft.
Als moeder nog geleefd had zaten we vandaag achter gebak. Haar 80e verjaardag vierden we nog in Gasselte zoals bovenstaande foto laat zien.
Ze was vandaag 85 jaar geworden, maar het mocht niet zo zijn.
Het is al weer ruim een half jaar geleden dat ze is overleden.
Ik ga vandaag een bloemetje brengen en een kaarsje branden.
Doodgewoon.
het doet je goed eens aan de dood te denken
je dagen worden er wat duidelijker van
je dient te weten dat geen mens voor je kan leven
maar ook dat niemand anders voor je sterven kan.
ik spreek er 's avonds wel eens over met de kind'ren
of 'k maak 'n grapje met de dood, het kan geen kwaad
als j' overpeinst waar je tenslotte komt te 'liggen'
Ja mensen het is vandaag het Chinese nieuw jaar. Dit komende jaar staat in het teken van de Draak.
Ik ben geboren in het jaar van het Konijn en dat teken hebben we ook net achter ons gelaten.
2011 stond ook in het teken van het Konijn.
China gebruikt sinds 1912 ook onze kalender de Gregoriaanse, maar traditioneel is de maankalender nog van groot belang. De datum van het Chinees Nieuwjaar wordt bepaald volgens de maankalender. Dat wil zeggen dat het jaar begint op de tweede nieuwe maan na de zonnewende van 21 december. Op zijn vroegst kan dat dan 21 januari zijn en op zijn laatst 20 februari.
De Chinezen betalen hun schulden, kopen nieuwe kleren en poetsen het huis. Er is een groot familiemaal en de goden worden geëerd. Men geeft elkaar cadeaus die ingepakt zijn in rood papier en natuurlijk wordt er vuurwerk afgestoken.
Kinderen die dit jaar geboren worden krijgen dus het sterrenbeeld van de draak.
Dat betekent; ze zijn trots, levendig, enthousiast, eigenwijs, extravert, inspirerend, veeleisend, intolerant, roekeloos, slaat adviezen vaak in de wind. Ho je wat gaat dit betekenen?
Mijn sterrenbeeld Konijn geeft aan:
Rechtschapen, intuïtief, gevoelsmatig en voorzichtig. Kort maar krachtig en ik denk dat het klopt.
Toch mooi om zoiets te lezen. Altijd leuk om te weten hoe andere volkeren leven en wat hun gebruiken zijn.
Spreuk van de dag:
Maar toen begreep ik Allahs woord: Laat niemand het onbekende vrezen, want iedereen kan alles wat hij wil en nodig heeft veroveren.
Al weer zondag, wat gaan die weken toch snel.
Terug kijkend op de afgelopen week, veel gedaan en veel geregeld.
De komende week ga ik mijn eerste stempel halen in mijn pelgrims paspoort.
Vrijdagmorgen op de koffie bij de pastoor van de parochie waar ik opgegroeid ben. Als die er in staat, ga ik nog een stempel halen in Uithuizen en Zeerijp.
Vervolgens ga ik stempels verzamelen langs het Jabikspaad. De Friese route naar Hasselt.
Dan is het ook wel 15 april en ga ik echt op stap.
De spreuk: Maar hij begreep wel één belangrijk iets: beslissingen zijn niet meer dan het begin. Wanneer je er een neemt, duik je in feite in een machtige stroom, die je meevoert naar een plek waar je - op het moment van de beslissing - nog niet van gedroomd hebt.
Het was donderdagmiddag tijd voor een film. De Iron Lady. Een film over het leven van Margaret Thatcher. Dit was wel heel bijzonder om te zien.
De rol werd heel mooi gespeeld door Meryl Streep. Ik denk dat ze daar wel een Oscar voor krijgt.
Maar de film ging over de dementerende Margaret die steeds door haar verwardheid heen allerlei beelden kreeg en voorvallen uit haar lange politieke loopbaan.
Ze is ook ruim 11 jaar premier geweest. Ik vond het iets te veel dementie en te weinig haar loopbaan weergeven. Maar goed krijg het maar eens zo als je het wil.
Het was wel een bijzondere belevenis, want toe zij aantrad in 1979 zijn wij op vakantie geweest in Engeland en hebben we een week in Londen doorgebracht. Toen we voor Downing Street 10 stonden, dat kon toen nog. We dachten dat ze naar buiten kwam. Was het de schoonmaakster die een stofdoek uitklopte.
Op dat moment dat wij in Londen waren is Lord Mountbatten vermoord 27 augustus 1979. Iedereen was van slag. De dame die het eten opdiende was in alle staten en riep niets anders dan Ho the Royal Family. Dit maakte wel indruk.
Voor de film zijn we een ommetje gaan maken langs de afbraak en de nieuwbouw bij het Sterrebos.
Wat is dat DUO gebouw toch prachtig. Maar zoals je ziet staan er nog gebouwen omheen. Het linkse gebouw is al gesloopt en met het rechtse waren ze bezig. Bovenop het gebouw staat een kraan en die breekt de zaak af en gooit het vervolgens met een daverende klap naar beneden. Wat een spektakel zeg.
We hebben dit eens goed in ons opgenomen.
Maar straks komt er een mooie parkeergarage voor terug met een park op het dak. Kunnen de mensen in de pauze genieten.
Het was me wel een middag.
Afbraak en sloop met de aftakeling van Margaret.
Een chinees spreekwoord luidt: Het beste moment om een boom te planten was twintig jaar geleden, het één na beste moment is nu.
Hier een heel mooi stukje in beeld en geluid.
Een vrolijk muziekje. Compostelako Erromesa.
Hier kun je goed op lopen.
Ga, vanaf je geboorte ben je op weg. Ga, er wacht je een ontmoeting. Waar? Met Wie? Je weet het nog niet, misschien met jezelf. Ga.
Je stappen zullen jouw woorden zijn, de weg jouw lied, je vermoeidheid jouw gebed. Je zwijgen zal uiteindelijk tot je spreken. Ga, alleen, met anderen maar treed uit jezelf.
Jij die je eigen rivalen hebt laten ontstaan, zult vrienden vinden. Jij, die je met vijanden omgeven weet, zult hen tot vrienden maken. Ga, ook wanneer je geest niet weet, waar je voeten je hart naartoe brengen.
Ga, je bent voor de weg geboren, de weg van de pelgrims.
Een ander iemand komt je tegen en zoekt je, waardoor je hem vinden kunt. In het heiligdom aan het einde van de weg, het heiligdom in het binnenste van jouw hart, is hij jouw vrede, is hij jouw vreugde, Ga, het is jouw Heer, die met je meegaat.
Zo het begin is gemaakt. De eerste boekingen zijn geregeld.
De reis naar Lourdes met de TGV
De overnachtingen in Lourdes.
Hotel Saint Etienne, eenvoudig maar goed.
En dan de reis naar St. Jean Pied de Port.
Waar ik zal overnachten in de eerste herberg aan de Camino de Santiago.
L'Esprit du chemin. Aan de Reu de la Citadelle.
Het begin van de Camino
Van hieruit gaat de Pelgrim op stap: op donderdag 19 april 2012
Ontsla nu het hart; geef het vrij voor de reis. Wacht op het woord; zoek de nieuwe wegen. Ga weer onderweg; ja de nieuwe wegen Geeft in 't end ook de nieuwe zegen. Maak het hart nu vrij, Zoekt elkander op de weg. En gedenk het woord dat ons is gezegd: Wie zaaien met leed in het holst van de tijd, die maaien met vreugd voor de eeuwigheid.
Dit is een stukje geschreven door een onbekende, maar opgetekend in het boekje Het geheim van de Schelp. Tot slot nog een gezegde van Soren Kierkegaard.
En daarom is besluiten nemen de belangrijkste menselijke activiteit, door onze keuzes geven we onze levens vorm en worden we onszelf.
André Kuipers zit op 400 kilometer hoogte ons te bekijken. Is het niet een geweldig idee?
Met dit mooie weer heeft hij een heldere kijk op ons als hij over vliegt met 8 kilometer per seconde. Als je zijn blog leest dan geniet hij van alles en doet hij zijn experimenten met volle overgave. Ik wens hem daar veel succes bij, maar ik sta liever met mijn beide benen op de grond.
Maar alle waardering voor het feit dat hij het doet en dat wij hier op aarde er ons voordeel mee kunnen doen.
De spreuk van de dag?
Het is een Ierse zegenbede!
Voor de reis wens ik je dat de weg je tegemoetkomt, de wind altijd in je rug is, de zon je gezicht verwarmt, een milde regen je lichaam verfrist. En tot wij elkaar weerzien moge God je koesteren in de palm van zijn hand.
Eindelijk kunnen we nu al een paar dagen genieten van het mooie weer. Het is eigenlijk onnatuurlijk wat betreft de temperaturen. Maar een mens ...nou ja ik knap er gewoon van op om die mooie blauwe luchten te zien en even in het zonnetje te zitten. Geweldig maar ja het is zo weer voorbij. Regen wordt voorspelt, ach daar komen we dan ook wel weer doorheen.
De spreuk van de dag. Zie elke reis als een innerlijke reis.
Zo ik ga een flink stuk lopen en genieten van het mooie weer dit wordt mij te druk.
Het was gezellig en leuk het weekeinde. Zoals ik al schreef was het een geweldig concert waar het vrijdagavond mee begon in de Nieuwe Kolk. Heb nog een paar foto's gemaakt van de zaal en die zal ik hier nog even tonen.
Het is een zaal met twee balkons en een toneel met een speciale orkest kamer. Wat een geluid zeg en wat mooi. Maar ja dat gaat altijd zo met nieuwe dingen.
Zaterdag was het genieten met Fokke en Janneke. Janneke was jarig geweest en we waren uitgenodigd voor een etentje en dat was verrukkelijk en gezellig. Zondag was het genieten van het mooie weer.
Max en ik hebben een wandeling gemaakt van ruim 2,5 uur rond Kolham. We zijn van Kolham naar Woudbloem en zo weer terug gelopen. Mooi zonnig weer en totale stilte af en toe.
Een impressie zal ik laten zien met een paar foto's.
Is het nu geen prachtig gezicht die lucht en dat water als een spiegel.
Het was genieten het weekeinde.
Hier past precies de muziek bij van Edvard Grieg. Zijn Morning Mood.
Nu nog de spreuk van de dag en die past er ook bij:
We ontdekken pas wat er te zien is, als we echt op reis gaan.
Na de vakantiebeurs in Utrecht en nog eens met de agenda in de hand heb ik een nieuw reisschema gemaakt.
Ik vertrek op 15 april om 8.13 uur vanaf station Haren en hoop om 23.33 uur aan te komen in Lourdes.
Daar wilde ik voor de wandeling naar toe en dat heb ik dan zo ingepast.
Mijn opa is er een paar keer geweest en het lijkt mij een leuke plek om tot bezinning te komen en ook even te aclimatieseren.
Ga ik toch maar eens even het Ave Maria goed beluisteren.
In dit geval van Schubert.
In Lourdes blijf ik tot woensdag 18 april en dan vertrek ik om 8.59 naar St. Jean de Pied de Port. waar ik om 13.09 uur hoop aan te komen. Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat ik op 18 april ook al weer een jaar geleden afscheid heb genomen van mijn werk en dus dan al een jaar met pensioen ben en ook een jaar van voorbereiding achter de rug heb. Waar is de tijd gebleven.
De volgende dag begin ik dan aan mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostella waar ik hoop aan te komen op vrijdag 25 mei.
Dan wil ik vertrekken met de trein op zondag (eerste pinksterdag) 27 mei om 14.47 uur en hoop dan op maandag 28 mei aan te komen in Haren op spoor 2 om 17.22 uur.
Zo ga ik verder werken met dit schema ter voorbereiding.
In Genesis 12.1 staat: De Heer zei tegen Abraham: Trek weg uit je land, verlaat je familie, verlaat ook je naaste verwanten, en ga naar het land dat ik je zal wijzen.
Lieve lezers en volgers een fijne zondag toegewenst.
Gisteravond was het zover. Ik had kaarten gekocht voor het nieuwjaarsconcert van het Noord Nederlands Concert in de Nieuwe Kolk te Assen. Deze is geheel nieuw gebouwd en werd voor het eerst in gebruik genomen. Met een bouwlampen concert. Een belevenis. Allereerst om het jaarlijkse nieuwjaarsconcert bij te wonen, maar ook het prachtige Theater te kunnen bewonderen. Wat een mooi gebouw. in februari wordt het pas opgeleverd, maar voor deze gelegenheid was hij opengesteld. Het was een beleving om tussen de steigers door te lopen over nood voorzieningen de prachtige zaal in. Wat een geluid en wat een warme aankleding. We zullen er nog veel van zien.
Het concert was geweldig.
Ja Maria Callas was er natuurlijk niet, maar Caro nome werd wel voortreffelijk vertolkt door de sopraan Hila Fahima, wat heeft die vrouw een stem. Ze komt uit Israel en is er geboren in 1987.
Het orkest was weer zoals altijd geweldig en speelde onder andere veel stukken uit de Notekraker.
Bijvoorbeeld de Chinese dans.
Maar ook de Arabische, de Russische enz. Het was weer een lekker avondje weg.
De spreuk van de dag luidt:
Voordat ik vertrek moet ik aan mezelf denken. Ik zal de muur die mij in mezelf vasthoudt afbreken.
Ik werd gegrepen door de countertenor Andreas Scholl die te gast was bij Paul en Witteman.
De man bracht met zijn stem iets naar voren en wist duidelijk naar voren te brengen hoe dat tot stand komt.
Geweldig wat een mooi moment.
Hier een stukje wat hij zelf componeerde. Never again.
Zo ken ik een countertenor niet. Een lekker stukje jazz. Mooi gedaan.
Maar zijn Bach cantates zijn geweldig en daar kan ik zo mooi bij weg dromen.
Hij geeft hier een mooie impressie van ongeveer 9 minuten.
Dit is geweldig wat mensen kunnen doen.
Zoals beloofd hier nog een impressie van mijn bezoek aan de vakantiebeurs in Utrecht.
Och wat een drukte. In de trein was het maar goed dat ik in Groningen ingestapt was, kon je tenminste nog een zitplaats bemachtigen. Na Zwolle was dit niet meer mogelijk. In Amersfoort zeiden mensen tegen elkaar nou als er een noodstop is vallen we tenminste niet om. Zo was het opgepropt. Op het station van Utrecht was het een drukte van belang. Je kon gewoon de mensenmenigte volgen en kwam vanzelf bij de Jaarbeurs aan. Heb veel informatie verzameld over de Camino natuurlijk en vooral vervoersmogelijkheden naar Spanje en van Spanje. Denk dat het toch de trein wordt. En verder veel over treinen door Europa. Geweldig wat een mogelijkheden. Zoals de foto's hierboven aangeven werd ik ook gegrepen door de mooie inrichting en voorstelling van Thailand en Indonesië. Geweldig wat dit geïnvesteerd hebben in zo'n evenement.
Het is ook leuk om even een blik te kunnen werpen in een stukje van het grootste passagiiersvliegtuig van de wereld de Airbus A380.
Wat een comfort zeg.
Op de terugweg vernam ik van een trouwe bezoeker aan de vakantiebeurs dat het rustig was en dat er vrijdag en in het weekeinde heel erg druk zou worden. Nou ik wens de bezoekers veel sterkte toe. Ik vond het gisteren al heel erg druk. Maar goed het was leuk en ik zal mijn voordeel doen met de informatie die ik heb gekregen.
Spreuk van de dag is: De zon schijnt nooit zo mooi als op de dag dat je op weg gaat.
Als het goed is zit ik in de trein naar Utrecht voor de vakantiebeurs. Had nog een treinkaartje liggen en kon goedkoop een entreekaartje bemachtigen. Leek me wel leuk om wat ideeën op te doen.
Nu nog even afwachten of het ook erg druk is. Ga er vanuit van wel. Morgen doe ik verslag.
De spreuk van de dag is:
De reis is belangrijker dan de bestemming.
Nog een leuk muziekje: Gezongen door Anouk van Teeseling.
Dios te salve maria.
Ook een duizend mijl lange reis begint met een stap.
En zo is het precies.
Het is gelukkig weer wat droog en de zandzakken kunnen voor de deur weg.
Mensen het was toch wel even spannend met al dat water.
Maar we kunnen weer even gerust zijn. Het water stond hoog in het Winschoterdiep. Een paar maand geleden liep ik hier in Woltersum het Jacobspad en vrijdag is de hele omgeving ontruimd. Moeilijk voor te stellen.
Waarom ga je naar Santiago. Ik heb dat al eens aangegeven, maar het idee om te gaan is ontstaan op de Pietersberg in Maastricht. Het einde van het Pieterpad. Het was toen voorbij die voettocht door Nederland en ik heb het zo mooi gevonden dat ik dacht ik wil verder, waarom dan niet naar Santiago.
In het boekje "Het geheim van de schelp"staat: Wie is in staat onder woorden te brengen wat hem doet besluiten de aloude weg te gaan die zoveel mensen voor hem gegaan zijn, de weg naar Santiago de Compostela? En redenen zijn er genoeg, ze kunnen op het sportieve, culturele, geestelijke of religieuze vlak liggen. Vaak hoor je zeggen: Ik ben van plan naar Santiago te gaan, ooit kwam die gedachte in me op. Anderen zeggen: "Ik heb besloten te gaan" Maar is dit wel zo? Kan het zijn dat iemand je geroepen heeft, iemand die op een heel bescheiden manier zijn hand naar je uitstrekte en zei: "Kom, ga op weg. Volg je droom. De weg ligt voor je open." Confucius schreef; Waar je ook heen gaat, ga met je hele hart.
Zo het is al weer zaterdag. De eerste week van het nieuwe jaar zit er al weer bijna op.
Zoals ik reeds in het begin van deze week aangaf staat dit jaar in het teken van mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. De voorbereidingen zitten er bijna op.
Bij de voorbereidingen heb ik ook veel boeken gelezen. Mooie boeken met reisverhalen, gedichten, en foto's.
Ik heb nu ruim een half jaar een blog bijgehouden en ik moet zeggen dat ik het bijna als een dagboek vervaar.
Het is leuk om te doen en nog veel mooier om de reacties te lezen en van mijn volgers en lezers terug te krijgen dat ze het gelezen hebben en er op reageren in een gesprek. Ik heb inmiddels ook apparatuur waarmee ik onderweg het blog bij kan houden. Moet alleen de komende weken nog beter daarmee leren omgaan, opdat het wat vlotter kan. Maar dat zal ook nog wel leren en ik heb iemand gevraagd die mij eventueel kan ondersteunen als het helemaal niet lukt en daar heb ik het volste vertrouwen in.
Verder heb ik een reis boekje gekocht met de titel "Het geheim van de Schelp" Een spirituele reisgids voor de pelgrim. Dit is een heel handzaam en leuk boekje met allerlei spreuken en gezegdes die je ter overdenking kan lezen. Hiermee wil ik de komende weken beginnen om iedere dag 1 spreuk in mijn blog te plaatsen.
Beste mensen ik zal er morgen mee beginnen.
Een lied dat veel door pelgrims wordt gezongen is:
Mögen sich die wege vor deinen fussen ebenen.
Als je het wil beluisteren dan klik bovenstaande maar eens aan.
Het is dan al weer vrijdag. Vandaag is het voor de buurt een nieuwjaarsvisite bij mij.
Alle voorbereidingen zijn in volle gang. Hopelijk geeft iedereen gehoor aan de uitnodiging.
Kunnen we met elkaar het nieuwe jaar inluiden.
Het oude jaar vol harde noten wordt met champagne overgoten en wenst jullie echt waar een gelukkig nieuwjaar
2011 is voorbij, het ging weer veel te vlug voor mij! Het leven is alweer verjaart, dat vier ik met een stukje taart.
Laat het oude jaar eens wapperen in de winterwind zodat je er zeker van bent dat er een fris nieuwjaar begint
We klinken met elkander, En roddelen over een ander, We zuchten weer en denken, Wat zal dit jaar ons schenken? En laten we nog eens even, Het oude jaar herleven
Vaarwel oud jaar December zegt langzaam vaarwel het nieuwe jaar komt nu snel nog een paar blaadjes scheuren dan hebben we een nieuw gebeuren weer voorbij een jaar het is wel een beetje raar
Vandaag is het dan zover. Tante Henny wordt gecremeerd.
Ter nagedachtenis, steek ik een paar kaarsjes op en die laat ik branden in dit blog.
Er hoort ook een gedicht bij.
ik denk als het regent laat ze niet nat worden en als het stormt vat ze geen kou en ik denk ook dat dat denken niet helpt want je wordt nooit meer nat noch vat je een kou want het regent noch waait ooit meer voor jou
Als je dan zo pril in het nieuwe jaar weer van zo nabij geconfronteerd wordt met de dood, roept dat weer allerlei herinneringen op bij mij. Het overlijden van mijn moeder komt dan weer heel dicht bij en van Bert mijn neef. Alles gaat weer door me heen de lijdensweg die moeder moest doorstaan en het besluit dat je dan neemt om alle hulpmiddelen te laten verwijderen en dan langzaam iemand weg ziet zakken.
Het zijn allemaal herinneringen en af en toe kan het gemis keihard op je pad komen.
Donderdag gaan we de tante van Max dan naar het crematorium brengen en kunnen we gelukkig nog even bij haar leven stil staan. Ze was zo dapper, we waren er kort voor kerst nog en ze was overal in geïnteresseerd.
Kort voor haar dood hadden Max en zij elkaar nog aan de telefoon en vroeg ze nog naar allerlei zaken.
Je kan het bijna niet bevatten dat het nu definitief voorbij is.
We zullen haar missen even zo als al die andere dierbaren.
Daarom gooi ik er maar een lied tegenaan met de titel: VRIENDSCHAP
Af en toe krijg ik hele mooie mailtjes met een mooi muziekje en een boodschap. Gisteren mocht ik er weer 1 ontvangen en die wil ik plaatsen in mijn blog omdat ik het wel een goed begin vindt van het nieuwe jaar.
De boodschap kunnen we ons allemaal aantrekken en er hopelijk ons voordeel mee doen.
Mensen als je wil klik het aan en doe er je voordeel mee.
De Disney Fantasy.
Als die er in staat, ga ik nog een stempel halen in Uithuizen en Zeerijp.
Dit was wel heel bijzonder om te zien.
We dachten dat ze naar buiten kwam. Was het de schoonmaakster die een stofdoek uitklopte.
Iedereen was van slag. De dame die het eten opdiende was in alle staten en riep niets anders dan Ho the Royal Family. Dit maakte wel indruk.
Maar zoals je ziet staan er nog gebouwen omheen. Het linkse gebouw is al gesloopt en met het rechtse waren ze bezig. Bovenop het gebouw staat een kraan en die breekt de zaak af en gooit het vervolgens met een daverende klap naar beneden. Wat een spektakel zeg.
Het water stond hoog in het Winschoterdiep.
Een paar maand geleden liep ik hier in Woltersum het Jacobspad en vrijdag is de hele omgeving ontruimd. Moeilijk voor te stellen.
