zondag 19 januari
Hier komen ze dan de spreuken die de afgelopen week op de kalender stonden met als toegift nog een leuk gedicht.
Aander wiend, aander weer. Andere wind, ander weer
Dij zien kerakter veraandert, het nooit ain had. Hij die zijn karakter verandert heeft er nooit een gehad.
Loat hond blavven, zingen kin e nait Laat de hond blaffen, zingen kan hij niet.
Vandoag kammeroad, mörn hoat. Vandaag een vriend, morgen ruzie.
N pegel aan dakgeut
Het de tied even stilzet
Op vraizen noa deu
Een ijspegel aan de dakgoot
heeft de tijd even stil gezet
op vriezen na de dooi.
Dan nog een leuk verhaaltje over Frekie.
Frekie kikt ien bus mor aal noar n man mit n dikke oadamsappel.
Man: As t nait opholdst mie aan te kieken, vreet ik die op.
Frekie: Sloek eerst dij aander mor ais deur.
Frekie kijkt in de bus steeds naar een oude man met een dikke adamsappel.
De man; als je niet ophoudt mij aan te kijken dan vreet ik je op
Frekie: Slik dan eerst die ander maar eens door.
Ik las in de plaatselijke krant nog een leuk stukje over deze tijd van het jaar.
De titel is November in Grunnen.
Maar het kan volgens mij net zo goed januari zijn behalve dan die suikerbieten.
De dag is duuster, graauw en stil gaiin stokje blaauw te zain.
Locht is gries van regen en hangt zwoar as n deken over t laand.
De natte wegen spaigeln zok in t licht van t jachtege verkeer.
Dook let de rillen van vries plougde grond glanzen vurgen stoan vol mit woater.
t laand ligt verstild en leeg soms nog n bult sukerbaiten dij wacht op vervoer noar d fabriek.
n Buizerd op n poaltje loert op prooi doodstil aan d kaante van n sloot staait n raaiger
geduldeg te wachten op zien moal.
In t gruinlaand scharreln wat rouken maank een kelonie maaiwen.
Heur zwaart en wit geft kleur aan dizze dag.
Gunds woar de grieze locht de oarde raakt stoan n poar reeen, stoef bie wat stroeken.
Mennegain zol op zo'n miezege dag zeggen;
'k wil voor geen geld hier wonen.
Mor 'n Grunneger geniet van zien laand en denkt:
t Is naargens mooier as hier!
November in Groningen
De dag is donker, grauw en stil
Geen stukje blauw is te zien
De lucht is grijs van regen en hangt
zwaar als een deken over het land
de natte wegen spiegelen zich in het licht
van het jachtige verkeer
De dauw laat de rillen van het vers geploegde land glanzen
de geulen staan vol met water
het land ligt er stil en leeg
soms nog een bult suikerbieten
die wacht op het vervoer naar de fabriek
Een buizerd op een paaltje loert op zijn prooi
Doodstil aan de kant van een sloot staat een reiger
geduldig te wachten op zijn maal.
In de wei scharrelen wat roeken tussen een kolonie meeuwen.
Hun zwart en wit geeft kleur aan deze dag.
Ginds waar de grijze lucht de aarde raakt
staan een paar reeën, dicht bij wat struiken.
Er zullen mensen zijn die op zo'n miezerige dag zeggen:
Ik wil hier voor geen geld wonen.
Maar een Groninger geniet van zijn land en denkt:
Het is nergens mooier als hier.
En na al dit moois nog een stukje Gregoriaans.
Hodie Christus natus est.
Een fijne zondag
Hier komen ze dan de spreuken die de afgelopen week op de kalender stonden met als toegift nog een leuk gedicht.
Aander wiend, aander weer. Andere wind, ander weer
Dij zien kerakter veraandert, het nooit ain had. Hij die zijn karakter verandert heeft er nooit een gehad.
Loat hond blavven, zingen kin e nait Laat de hond blaffen, zingen kan hij niet.
Vandoag kammeroad, mörn hoat. Vandaag een vriend, morgen ruzie.
N pegel aan dakgeut
Het de tied even stilzet
Op vraizen noa deu
Een ijspegel aan de dakgoot
heeft de tijd even stil gezet
op vriezen na de dooi.
Dan nog een leuk verhaaltje over Frekie.
Frekie kikt ien bus mor aal noar n man mit n dikke oadamsappel.
Man: As t nait opholdst mie aan te kieken, vreet ik die op.
Frekie: Sloek eerst dij aander mor ais deur.
Frekie kijkt in de bus steeds naar een oude man met een dikke adamsappel.
De man; als je niet ophoudt mij aan te kijken dan vreet ik je op
Frekie: Slik dan eerst die ander maar eens door.
Ik las in de plaatselijke krant nog een leuk stukje over deze tijd van het jaar.
De titel is November in Grunnen.
Maar het kan volgens mij net zo goed januari zijn behalve dan die suikerbieten.
De dag is duuster, graauw en stil gaiin stokje blaauw te zain.
Locht is gries van regen en hangt zwoar as n deken over t laand.
De natte wegen spaigeln zok in t licht van t jachtege verkeer.
Dook let de rillen van vries plougde grond glanzen vurgen stoan vol mit woater.
t laand ligt verstild en leeg soms nog n bult sukerbaiten dij wacht op vervoer noar d fabriek.
n Buizerd op n poaltje loert op prooi doodstil aan d kaante van n sloot staait n raaiger
geduldeg te wachten op zien moal.
In t gruinlaand scharreln wat rouken maank een kelonie maaiwen.
Heur zwaart en wit geft kleur aan dizze dag.
Gunds woar de grieze locht de oarde raakt stoan n poar reeen, stoef bie wat stroeken.
Mennegain zol op zo'n miezege dag zeggen;
'k wil voor geen geld hier wonen.
Mor 'n Grunneger geniet van zien laand en denkt:
t Is naargens mooier as hier!
November in Groningen
De dag is donker, grauw en stil
Geen stukje blauw is te zien
De lucht is grijs van regen en hangt
zwaar als een deken over het land
de natte wegen spiegelen zich in het licht
van het jachtige verkeer
De dauw laat de rillen van het vers geploegde land glanzen
de geulen staan vol met water
het land ligt er stil en leeg
soms nog een bult suikerbieten
die wacht op het vervoer naar de fabriek
Een buizerd op een paaltje loert op zijn prooi
Doodstil aan de kant van een sloot staat een reiger
geduldig te wachten op zijn maal.
In de wei scharrelen wat roeken tussen een kolonie meeuwen.
Hun zwart en wit geeft kleur aan deze dag.
Ginds waar de grijze lucht de aarde raakt
staan een paar reeën, dicht bij wat struiken.
Er zullen mensen zijn die op zo'n miezerige dag zeggen:
Ik wil hier voor geen geld wonen.
Maar een Groninger geniet van zijn land en denkt:
Het is nergens mooier als hier.
En na al dit moois nog een stukje Gregoriaans.
Hodie Christus natus est.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten