dinsdag 26 november
Gisteravond een stuk op de TV gezien over de tabakswet, hoe Europa dat wil aanpakken.
Vroeger was het zeer gemakkelijk om een sigaret op te steken en ik heb lang mij moeten verdedigen voor het feit dat ik niet rookte. Je werd bijna voor niet vol aangezien. Ik had een mooi voorbeeld gehad en dat was mijn vader die rookte en steeds last van zijn luchtwegen had. Toen hij van de dokter het advies kreeg te stoppen met roken heeft hij dat uiteindelijk gedaan. Toen mijn broer en ik de leeftijd kregen dat we ook wel wilden roken zei hij dat moet je zelf weten, maar geloof me als je er niet aan begint dan heb je er ook geen weet van en weet je dat je geen last krijgt van je luchtwegen. Als je er wel aan begint dan is het heel moeilijk om er mee te stoppen en je houdt waarschijnlijk altijd het gevoel dat het zo lekker is en je blijft vechten om er niet weer aan te beginnen. Ik denk dat hij gelijk gehad heeft wat mij betreft, want ik denk dat ik een ketting roker was geworden als ik was gaan roken. Maar gelukkig ik ben er nooit aan begonnen. Als je op verjaardag visites kwam en ook tijdens mijn werk in de psychiatrie heb ik op afdelingen gewerkt waar heel veel gerookt werd en daar heb ik erg veel meegerookt en ik vond het altijd heel erg smerig. Soms als ik thuis kwam dan rook ik er helemaal na en ging ik me eerst douchen en verschonen.
De Europese Unie wil nu nog strengere eisen voor roken.
zo was het en zo wordt het. 
Als je nu een pakje sigaretten koopt dan wordt je al ziek van alleen de verpakking als je er naar kijkt.
Als je nu rond rijdt en je ziet al die mensen roken in de kou buiten, dan denk ik je moet toch ook wel echt ziek zijn wil je zo genieten. Toen ik nog werkte zag ik mensen roken in een rookhok waar een afvalcontainer stond en mensen hingen daarboven te roken. Je zou het eens aan een paar mensen moeten vragen....zullen we even gezellig rond een afvalcontainer gaan hangen en een leuk gesprek voeren?
Ze denken allemaal dat je gek geworden bent. Maar het gebeurt wel. Op mijn werk in de psychiatrie heb ik eens een rookruimte ingesteld omdat een heel gebouw rookvrij werd verklaart. Alleen was de ruimte erg klein en er waren veel rokers met als gevolg dat het blauw werd van de rook. Op een bepaald moment wilde niemand daar meer roken want ze hadden er allemaal last van. Zo leer je rokers snel om af te blijven van die rommel. Ik heb het nooit gedaan en ben mijn vader nog altijd dankbaar voor zijn advies. Als ik nu rokers zie dan vind ik het zielige mensen zoals ze daar staan.
Maar het spreekwoord is nog steeds wel:
Een tevreden roker is geen onrust stoker.
Tineke Schouten heeft ooit een leuk lied gezongen getiteld ROKERSLIED.
Gisteravond een stuk op de TV gezien over de tabakswet, hoe Europa dat wil aanpakken.
Vroeger was het zeer gemakkelijk om een sigaret op te steken en ik heb lang mij moeten verdedigen voor het feit dat ik niet rookte. Je werd bijna voor niet vol aangezien. Ik had een mooi voorbeeld gehad en dat was mijn vader die rookte en steeds last van zijn luchtwegen had. Toen hij van de dokter het advies kreeg te stoppen met roken heeft hij dat uiteindelijk gedaan. Toen mijn broer en ik de leeftijd kregen dat we ook wel wilden roken zei hij dat moet je zelf weten, maar geloof me als je er niet aan begint dan heb je er ook geen weet van en weet je dat je geen last krijgt van je luchtwegen. Als je er wel aan begint dan is het heel moeilijk om er mee te stoppen en je houdt waarschijnlijk altijd het gevoel dat het zo lekker is en je blijft vechten om er niet weer aan te beginnen. Ik denk dat hij gelijk gehad heeft wat mij betreft, want ik denk dat ik een ketting roker was geworden als ik was gaan roken. Maar gelukkig ik ben er nooit aan begonnen. Als je op verjaardag visites kwam en ook tijdens mijn werk in de psychiatrie heb ik op afdelingen gewerkt waar heel veel gerookt werd en daar heb ik erg veel meegerookt en ik vond het altijd heel erg smerig. Soms als ik thuis kwam dan rook ik er helemaal na en ging ik me eerst douchen en verschonen.
De Europese Unie wil nu nog strengere eisen voor roken.
zo was het en zo wordt het. Als je nu een pakje sigaretten koopt dan wordt je al ziek van alleen de verpakking als je er naar kijkt.Als je nu rond rijdt en je ziet al die mensen roken in de kou buiten, dan denk ik je moet toch ook wel echt ziek zijn wil je zo genieten. Toen ik nog werkte zag ik mensen roken in een rookhok waar een afvalcontainer stond en mensen hingen daarboven te roken. Je zou het eens aan een paar mensen moeten vragen....zullen we even gezellig rond een afvalcontainer gaan hangen en een leuk gesprek voeren?
Ze denken allemaal dat je gek geworden bent. Maar het gebeurt wel. Op mijn werk in de psychiatrie heb ik eens een rookruimte ingesteld omdat een heel gebouw rookvrij werd verklaart. Alleen was de ruimte erg klein en er waren veel rokers met als gevolg dat het blauw werd van de rook. Op een bepaald moment wilde niemand daar meer roken want ze hadden er allemaal last van. Zo leer je rokers snel om af te blijven van die rommel. Ik heb het nooit gedaan en ben mijn vader nog altijd dankbaar voor zijn advies. Als ik nu rokers zie dan vind ik het zielige mensen zoals ze daar staan.
Een tevreden roker is geen onrust stoker.
Tineke Schouten heeft ooit een leuk lied gezongen getiteld ROKERSLIED.
Voor de rokers die dit lezen....geniet er van en knap dat jullie nog doorzetten.
Voor de niet rokers...heel verstandig dat je het niet meer doet.
Een fijne dag allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten