We hebben gisteren de hele route gelopen Puente la Reina naar Lizarra/Estella.
In het routeboekje staat dan een makkelijke route van 22 km waarover je ongeveer 5 en een half uur doet. We zaten op een hoogte van 345 en moesten naar een hoogte van 426, maar er zaten toch een paar verschrikkelijke klimmen in, het hart klopt je door het hele lichaam. Maar het motortje doet het nog goed gelukkig. Het uitzicht was dan ook geweldig. In de verte de besneeuwde toppen en bepaalde bergen lijken wel krijt rotsen en dan die prachtige bloeiende koolzaadvelden. De seringen bloeien evenals de brem. Het is een kleurenpracht dat moet je zien. De steden zijn heel bijzonder. Dicht op elkaar gebouwd en veel balkons. De pelgrims zijn heel bijzonder. In Nederland vroeg ik me steeds af of ik er niet te bezopen bij liep, maar hier val ik helemaal niet op. Mensen strompelen soms voort. Er was vanochtend iemand die op teenslippers liep.....ze had waarschijnlijk zere voeten en had haar loopschoenen op de rugzak gebonden. Ik dacht nou die komt ook niet ver, maar toen we even stopten om wat te eten, kwam zij ook aangesloft , Wat een doorzettingsvermogen. We hoorden nog van iemand dat de Koreanen er een potje van maken, die lopen een paar kilometer en bellen dan een taxi om hun naar de volgende plek te brengen. Of het klopt weet ik niet, want ik heb het nog niet gezien. Krijg wel bijna zelf spleetogen van al die mensen. Ze zijn heel vriendelijk en hebben mij al diverse keren op de foto gezet met mijn kar. Ik wordt vast nog een reclame man......poster in Korea voor de wheelie. Mensen moeten er af en toe erg om lachen en roepen ook dat het geweldig is. Heb vanmiddag de schroeven even aangedraaid want hij begon wat te rammelen. Was ook nodig en hij zit nu weer stevig in elkaar. Er loopt ook een Hollander, hij is vanuit Frankrijk gelopen en gaat hier en daar zitten en neemt een biertje. Volgens mij heeft hij zijn rugzak er mee vol. Roept dan dat het de vitaminen voor hem zijn. Nou hij doet maar. De natuur is hier geweldig. De seringen bloeien, even als de brem, de klaprozen en heb zelfs irissen zien bloeien. Heel veel koolzaadvelden die bloeien. Dat geeft een geweldig pallet aan kleur. We hebben weer heerlijk gegeten een drie gangen menu. Ik heb vissoep gegeten en Marleen had een roerei met boontjes. Als hoofdgerecht hebben we een steak genomen en als nagerecht had in yoguhrt en Marleen schapenkaas met honing en walnoten. We hebben besloten om vandaag rustig aan te doen en met de bus naar Los Arcos te gaan. Het is een route van 22 km maar met een paar klimmen er in van een paar honderd meter. Het begint gelijk al van 426 naar 675 en op de tekening staat het als heel stijl en dan denk ik al aan een touwladder.Maar dat zal het ook wel niet worden. We maken er morgen een rustige dag van. rond 11 uur met de bus en dan na aankomst rustig een hotel zoeken om vervolgens zonder bagage nog even naar een klooster in de buurt te lopen Ermita de San Sebastian. We zien wel. Op dit moment van schrijven 24 april rond 21 uur zijn we met de was bezig. Helaas een verkeerd knopje in gedruk en nu gaat hij een tweede ronde doen, wordt het in ieder geval goed schoon.
Een hele fijne dag en tot morgen.
Zo de weg delen,
niets meer verhelen van het dringend verlangen
dat drijft naar de verte,
waar een heiligdom wacht dat ons bindt
en dezelfde wegen doet gaan,
hoe ook verschillend.
Frans Frijns
Geen opmerkingen:
Een reactie posten