Gisteren de hele dag Pamplona verkend. Wat een stad. Een ondergronds perron voor de bus met alle toeters en bellen zoiets heb ik nog niet vaak gezien. Vandaag veel pelgrims ontmoet die kapot zijn. Een vrouw uit Ierland die had geslapen in een Refugio en moest er uit dat is de regel. Ze was kapot, maar langer blijven is geen optie of je moet al half dood zijn. Nou dat was ze gelukkig niet, maar ze zag er niet goed uit. Ze wilde wat privacy en zocht een hotel. Maar niet te duur. Er zijn hier veel mensen op de been. Alle bewoners lijken wel even de straat op te gaan en praten en drinken wat met elkaar op een terras. Die zitten dan ook helemaal vol. Marleen en ik hebben afgesproken dat we morgen met de bus gaan. De route is 24 km maar er zitten een paar klimpartijen in 1 tot 770 meter en eergisteren hebben wat te veel geklommen, We hebben allebei last van de kuiten. Met de bus is het een half uur en dan zien we dinsdag wel weer. Dan gaan we naar Estella een tocht van 22 km die als makkelijk staat aangegeven. Loopt vrij vlak en dat geeft de burger......pelgrim moed. Jammer dat het me niet lukt om foto's te uploaden. Op deze manier kan ik geen plaatjes invoegen en wordt het een verhaal. Maar ik ga het goed maken t.z.t. Marleen en ik gaan straks naar de kerk en hopen daar een stempel te krijgen voor ons paspoort. Nou dit was het,,,,de belevenissen van de zondag. Op naar de maandag. Daarover morgen meer.
Lopend over een eeuwenoud pad
stenen door duizenden voeten platgetrapt
holle wegen
uitgestrekte velden
eenzaamheid
een helderblauwe lucht
alleen het schelle geluid van de leeuwerik
hoog boven mij
de wind die over het koren waait
geen telefoon
geen computer
geen afspraken in mijn agenda
niets
alleen ik op weg.
Wie ben ik dat ik hier lopen mag?
Wie ben ik dat ik hier lopen kan?
In de verte een kerktoren
een dorpje, Saint Pére
Wie is deze man?
Mijmerend en pratend in mijzelf
probeer ik antwoorden te vinden
Waarom volg ik dit pad?
Zoek ik mijzelf in de ander?
Laat mij Jou dan vinden.
Frans Forisse
Het is wel heel bijzonder een jaar geleden heb ik dit geschreven ter gelegenheid van mijn afscheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten