welkom

Bij wie je altijd welkom bent.
Je kunt niet leven zonder iemand, die van je
houdt, die je de moeite waard vindt, die je een
plaats geeft in zijn gevoelsleven, iemand aan wie
je je van tijd tot tijd kunt toevertrouwen, die
bezorgd voor je is en bij wie je altijd welkom bent.
Je ontmoet vele mensen in je leven, maar er zijn
bepaalde mensen die in je leven binnenkomen,
die in je eigen leven binnengroeien, die familie
van je worden. Ik zeg je: het is een genade, een
zegen, als dit goede mensen zijn, mensen bij wie
je geborgen bent, bij wie je thuis bent met je hart.
Zonder zulke mensen om je heen wordt je leven
dor en ondraaglijk. Begrijp je hoe afschuwelijk
het moet zijn, als je in je leven nooit één mens
ontmoet, die spontaan zijn armen voor je opent?
Toch zijn er vandaag ontelbaren, die niemand
meer hebben, niemand die met hen bezig is, die
zich over hen heen buigt, niemand die hen iets
van zijn hart wil geven. En toch heeft ook hun
hart zoveel behoefte, verlangt ook hun hart naar
een beetje affectiviteit, wat genegenheid, wat
tederheid.....een paar armen om in te vluchten, op
zoek naar geborgenheid. Vooral kinderen, die dit
moeten missen, worden getekend voor het leven
en vullen later de homes en voor een deel de
gevangenissen.