Ik ben een huilebalk bij het minste of geringste kan ik in huilen uit barsten, maar het helpt me wel.
Ook moet en wil ik alles bewust meemaken en kan ik niet tegen onzekerheden. Dus maak ik een foto als moeder zwaar ziek is op de IC en met haar laatste uren bezig is. Als ik denk is het wel waar kijk ik even weer naar die foto en wordt het bevestigd. Maak een foto als ze ligt opgebaard ook dat vind ik mijn middel om er bij te blijven. Ga ik naar het kerkhof waar vader ligt en waar moeder woensdag wordt bijgezet. Ga vast voor woensdag nog een aantal keren kijken of alles volgens afspraak loopt en klopt. Ga ik zaterdagavond naar de kerk om de situatie te bekijken hoe alles er staat opgesteld en om even na lange tijd die kerk weer vanbinnen te zien. Maar ook omdat tijdens de dienst aandacht wordt besteed aan het overlijden van moeder.
Een paar stelregels heb ik voor mezelf opgeschreven:
- aanvaarden dat het verlies heeft plaatsgevonden
- aanpassen aan een nieuw leven waar de overledene geen deel meer van uitmaakt
- de gevoelens en reacties ervaren die volgen op het verlies
- de overledene emotioneel een plaats geven en de draad van het leven weer oppakken.
Het klinkt allemaal zo kil en zakelijk maar het helpt me wel. Als een houvast en leidraad.
Dus lezen, confronteren, regelen en er over praten. Dat laatste kan ik gelukkig en Max heeft een heel goed luisterend oor. Hij is in deze tijd mijn allergrootste steun en toeverlaat.
Henk en Henny zijn ook kanjers die hun huis ter beschikking stellen en alles in het werk stellen om deze tijd zo dragelijk als mogelijk te maken.
Een gedicht lezen doet me ook zo goed. De volgende 2 vond ik zo mooi.
Moet je weten dat moeder een te vroeg geboorte was en men voor 84 jaar geleden niet had gedacht dat ze het zou halen. Toen ze overleed was ze ruim 90 kilo bij een lengte van om en nabij 1,70
Als een bloem zo is het leven
't begin is teer en klein
De een die bloeit uitbundig
de ander geurt heel fijn
Sommige bloemen blijven lang
weer anderen blijven even
Vraag niet bij welke bloem je hoort
dat is 't geheim van het leven.
Denk aan mij terug
maar niet in de dagen van pijn en verdriet
Denk aan mij terug in de stralende zon
hoe ik was toen ik alles nog kon.
Nou beste volgers en lezers ik mijmer nog wel een poosje door.
Zal deze blog de komende dagen nog wel even vullen met wat gedachten spinsels, gedichten en gebeurtenissen.
de anjer. Moeder haar lievelingsbloem. Haar bruidsboeket was er mee gevuld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten