prachtige wandeling

Zo weer thuis, moe maar voldaan. Moet er wel even weer inkomen. Kan merken dat ik de laatste weken minder gelopen heb. Vandaag denk ik weer eens 20 km gelopen en dat moet ik toch dagelijks doen wil ik Santiago halen.
Het was een prachtige wandeling van Ten Boer naar Noorddijk.
Hierbij kwam ik door mooie stukken natuur en prachtige dorpen. Mij trof erg Thesinge.
De rust en de geschiedenis. Hier stond ooit een groot klooster. Een benedictijner klooster "Germania" gesticht in de 12e eeuw. Drie eeuwen later samengevoegd met het klooster van Ten Boer.
De patroonheilige was "Felicitas"met haar zeven zonen. Het klooster is in 1584 verwoest. 
De kruiskerk is afgebroken in 1786. Er staat nu nog een klein kerkje. Op dit moment wordt de toren gerestaureerd. De stichting oud groninger kerken verricht ook hier weer goed werk. In één van de spantbalken staat een tekst uit 1644 die verwijst naar de pelgrim.....het pelgrimeren als boetedoening.
"Verheft uwe stemme als een basune, en vercondicht minen volcke hare overtredinge en den huijse Jacobs hare sonden."
Toch weer leuk om zoiets te lezen. Even verderop is een dorpszandbak aangelegd en daar was een bord met een tekst. Ik heb het maar eens overgenomen. Vond het zo mooi.

ZAND EROVER
Iedereen is jong geweest. De één lang geleden, de ander net nog.
Zo is het met mensen, zo met dorpen.
De jeugd begint klein en onwetend.
Als ze voorbij is, wordt de jeugd vergeten. Zand erover.
Toch zal het verleden nooit verdwijnen, want geschiedenis is hardnekkig.
Zoons treden in het laarzenpad van hun voorouders, dorpen verrijzen op de fundamenten van kloosters.
Tegelijkertijd is het verleden een goedzak, want het draagt vrijwillig bij aan zijn eigen verdwijning. De stappen van de zoon bedekken die van vader. Het klooster gaf zijn stenen weg aan huizen en straten. Honderden jaren van landbouw en bewoning hebben de jeugd van Thesinge aan het oog onttrokken.
Het is het oude lied van de geschiedenis: Zand erover.
Zo is het verleden aan de verhalen vertellers. De ouden vertellen over de oude dingen. Zij weten van de wereld onder het zand. Maar iedereen is jong geweest. En wilde eerst zien en dan geloven. Daarom de mouwen opgestroopt! Deze zandbak is een venster op de kindertijd van Thesinge. Veeg de gordijnen van zand opzij en zijn eerste gebruiksvoorwerpen duiken op.
Alsof ze gisteren nog werden gebruikt.

Nou ik vond het wel een hele mooie zandbak maar dat ze hem gebruiken als toilet voor honden en andere huisdieren? Ik heb de moed niet gehad om het gordijn opzij te schuiven. Ben even verderop op een mooi bankje gaan zitten lunchen en heb de hele omgeving in me opgenomen. Wat een rust en wat een stilte.
Thesinge bedankt.