Alle mensen liefhebben.
Dat is op de eerste plaats gastvrij zijn
voor ieder mens, die je op je weg ontmoet.
Dat is je hart, je huis, je bezit openstellen,
zo, dat de ander er niet door verminderd wordt,
maar het als iets vanzelfsprekends kan aanvaarden.
Niets mag geforceerd zijn.
Alles moet spontaan gebeuren.
Gastvrijheid is niet iets aangeleerds.
Je haalt 't nooit uit boeken.
Het is een diepe innerlijke houding van openheid en
mededeelzaamheid.
Dit hoort tot het mysterie van echt mens zijn.
Ik heb de indruk dat we in onze rijke landen
de zin voor gastvrijheid verloren hebben.
De gastvrijheid is nochtans
een van de hoogste menselijke waarden.
We moeten naar de armen om weer
de echte gastvrijheid te vinden.
De arme gastvrijheid te vinden.
De arme bijvoorbeeld in Noord-Afrika,
nodigt je uit in zijn kleine armzalige woonstee
van leem, van plaat en karton
en zegt voordurend: mijn huis is jouw huis!
Je moet er thee drinken.
Je moet er eten. En als het avond wordt
zal hij je niet laten gaan.
Je moet er slapen.
Hij zal de beste matten voor je openrollen
en God weet waar hij zelf slaapt.
En als zo iemand dan naar Europa komt,
vindt hij meer muren dan mensen.
Gelezen in het boekje "Menslief ik hou van je"
Hoop dat ik straks veel van die lieve mensen tegen kom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten