Nu komt het definitieve afscheid, alle voorbereidingen moeten worden getroffen voor de begrafenis die woensdag 6 juli zal zijn.
In de verwerking van dit verlies ga ik zo snel mogelijk weer wandelen en de zaken ordenen.
Lezen en schrijven.
Ik las een paar gedichtjes die zo treffend een moeder neer zetten en hoe het geweest is.
MoederOmdat jij de ader was waaruit wij groeiden
Omdat jij de bodem was waaruit wij bloeiden
Omdat jij wist wat ons kon deren
Zullen wij je altijd eren
Omdat jij de bodem was waaruit wij bloeiden
Omdat jij wist wat ons kon deren
Zullen wij je altijd eren
Er zijn geen woorden voor iemand
van wie je weet zij redt het niet
je streelt haar wang, je ziet haar ogen
je bent bevangen door verdriet
flink was je, je hele leven
sterk ben je tot het eind gebleven
vergeten doen we je niet
lieve mam, rust zacht
we weten dat er iemand op je wacht
van wie je weet zij redt het niet
je streelt haar wang, je ziet haar ogen
je bent bevangen door verdriet
flink was je, je hele leven
sterk ben je tot het eind gebleven
vergeten doen we je niet
lieve mam, rust zacht
we weten dat er iemand op je wacht
Wat was zij sterk en arbeidzaam
wat heeft zij voor ons klaar gestaan
Haar zorg en liefde zullen we nooit vergeten
van haar verdriet alleen het topje weten
Sterk en moedig droeg zij haar lot
tot 't afscheid van ons, 't welkom bij God
wat heeft zij voor ons klaar gestaan
Haar zorg en liefde zullen we nooit vergeten
van haar verdriet alleen het topje weten
Sterk en moedig droeg zij haar lot
tot 't afscheid van ons, 't welkom bij God
Moeder zijn is alles geven
zorgen, lijden, liefde en leven
Moeder zijn is alles derven
alles.... en tevreden sterven
zorgen, lijden, liefde en leven
Moeder zijn is alles derven
alles.... en tevreden sterven
Beetje bij beetje moesten we je verlaten
We konden uiteindelijk niet meer met je praten
Die blik, die stilte, dat deed vaak zeer
De mama van vroeger was je niet meer
We zagen heel goed je stille verdriet
Maar helpen konden we je niet
We konden uiteindelijk niet meer met je praten
Die blik, die stilte, dat deed vaak zeer
De mama van vroeger was je niet meer
We zagen heel goed je stille verdriet
Maar helpen konden we je niet
Intens verdrietig om wat niet meer is
En nooit meer zal zijn
Dankbaar voor wat was
En altijd zal blijven
En nooit meer zal zijn
Dankbaar voor wat was
En altijd zal blijven
Ik zal nooit meer MOEDER zeggen
zal haar nooit meer zien
De telefoon... ik, domme dwaas, denk:
"met MOEDER wel, misschien!"
zal haar nooit meer zien
De telefoon... ik, domme dwaas, denk:
"met MOEDER wel, misschien!"
Maar voorbij zijn al die jaren
dat zij er was, voor ons, voor mij
dat zij er was, voor ons, voor mij
Het valt niet mee om steeds te weten
dat zij er niet meer is
Nu pas merk ik, nooit geweten
hoe belangrijk MOEDER is
dat zij er niet meer is
Nu pas merk ik, nooit geweten
hoe belangrijk MOEDER is
Ga nu aan de slag.
Voorbereidingen treffen en zaken regelen.
Voorbereidingen treffen en zaken regelen.
Het leven gaat door en is niet altijd eenvoudig.
Maar met steun van vele mensen....dierbaren om me heen kom ik ook wel weer door dit dal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten