Swarovski

woensdag 11 september 
Het was gisteren een wat mindere dag wat het weer betreft. Het begon met zon maar gaande de ochtend kwam het steeds meer bewolking. Het maken van een wandeling werd dus omgezet in een bustocht. We kregen een kaart waarmee we gratis en voor niets met de bus konden reizen en dat leek ons wel een mooi alternatief.

Gisteren vertelde ik over onze belevenissen tijdens de rit naar Samnaun. Maar nog niet over onze belevenis weer naar beneden. Dat zal ik nu vertellen.

Zo stonden we te wachten voor een verkeerslicht. Het was het begin van een vrij lange tunnel waarvan 1 rijbaan was afgezet omdat men tegen de rotswand bezig was met een pneumatische hamer de wand af te bikken. Het duurde vrij lang. Sommige mensen achter ons duurde het veel te lang en keerden en namen de Zwitserse kant om terug te gaan.  Wij bleven wachten en eindelijk kwam het groene licht. We begonnen te rijden en onze voorganger wederom een domme Duitser durfde niet zo goed en liet heel veel ruimte tussen zijn voorganger. Dit had tot gevolg dat we voor driekwart door de tunnel waren en er plotseling tegenliggers kwamen. Waaronder een bus. We konden geen kant meer op. Behalve dan tussen de afzetting door naar de linkerkant van de weg. Dat hebben we dan ook maar gedaan. Dit gaf voor ons iets ruimte en de mensen die de tunnel nog in wilden gaan stopten en zo konden wij er weer uit. Dat was ook nodig want het was in de tunnel om te stikken van de stof. 

Hoe het gegaan is met de mensen achter ons????? Ik zou het niet weten. Het zat helemaal vast en wij hebben niet gezien of gemerkt dat er nog autos naar beneden kwamen. Die domme Duitser was de schuldige, want als die maar op zijn voorganger was blijven rijden, dan hadden de mensen gezien dat er nog veel autos kwamen toen hun licht op groen ging en waren ze wel blijven staan. 

Maar goed sommige boomstammen moeten nog leren om in de bergen te rijden. Hij reed ook voortdurend voor ons in een te hoge versnelling met als gevolg dat hij voortdurend op de rem stond. Hoop die kerel niet weer tegen te komen. 

Het was met elkaar een heerlijk verblijf in Pfunds. Een mooi appartement en leuk om alles nog eens weer te zien. Ook met het weer hebben we het heel erg getroffen. 

Het meest indrukwekkend was onze trip over de Timmelsjochhochalpenstrasse.

Met de auto in de wolken naar een hoogte van 2509 meter. Het was spannend en indrukwekkend. Pfunds is een geweldige plek om dagtrips te maken naar Zwitserland, Italie en natuurlijk in Oostenrijk zelf. 

Wij hebben genoten en Max heeft in een gastenboek geschreven dat we nog eens terug komen. Nou daar hou ik hem aan. 

We zijn gisteren met de bus naar Landeck geweest en hebben daar gewinkeld en lekker koffie gedronken. Het is een uur met de bus reizen. Leuk om langs al die plaatsen te komen waar je met de auto niet meer door komt vanwege een nieuwe weg met een lange tunnel. Maar de bus moet toch door die plaatsen om de passagiers op te halen en af te zetten. 

In de bus en een hele mooie. De chauffeur had heel veel aanspraak.

Onderweg was goed te zien hoe het regende en hoe laag de bewolking hing.

Toen we weer thuis waren hebben we gelijk afgerekend met de eigenaresse.

De eindrekening was 369,60 euro incl. beddengoed, hand en theedoeken, eindschoonmaak en de belasting. Het viel ons mee en het was een geweldig appartement. Op het zuiden eigenlijk de hele dag zon en met WIFI van een goede kwaliteit. Het heeft ons aan niets ontbroken. 

Heb nog eens gevraagd naar de familie Habicher de eigenaren van de Camping en het Hotel. 

Dat was een triest verhaal. De zoon van mevr. Habicher heeft zich van het leven beroofd. Dat wist ik wel, want dat is gebeurt toen mijn ouders nog op de camping kwamen. Zijn vrouw heeft het hotel voortgezet. Ze had in ieder geval 1 zoon Markus. 

Toen mijn ouders er kwamen was hij een klein jongetje. Nou Barbara is later hertrouwd en een paar jaar later weer gescheiden. Ze werkt nu in Samnaun. 

Het hotel is afgebrand en weer herbouwd en verkocht. Barbara haar zoon Markus?

Ook zelfmoord gepleegd. En oma....zo noemden mijn ouders haar altijd....de eigenaresse van de camping is ook overleden en ligt op het plaatselijke kerkhof. 

Wat een triest verhaal. De eigenaresse van ons appartement kreeg er kippenvel van toen ze het vertelde zei ze 

Nou wij vertrekken vandaag om ongeveer 9 uur en willen rond 10.30 uur bij Swarovski zijn.

Rond een uur of 1 willen we dan doorrijden naar Dachau waar we een hotel hebben geboekt.

Dat wordt Hotel Palazzio.

Ik ben benieuwd hoe dat er uit ziet. 

Een fijne dag allemaal en de groetjes.