donderdag 12 september
Dit was Swarovski. Het glinsterde en deed. In 15 ruimtes onder de grond werd allerlei kunst ten toon gesteld. Mooi gedaan. Het was de moeite waard. Je ziet vaak dingen van Swarovski. Nooit geweten dat er zo'n groot bedrijf achter schuil gaat. Je moet wel 1,5 km langs de fabriek rijden en dan kom je op parkeerplaatsen waar wel 1000 auto's kunnen parkeren en ook wel 50 bussen. Er reden dan nu ook heel veel bussen af en aan.
Vervolgens hebben we afscheid genomen van Oostenrijk met een heerlijk zonnetje. Waarbij we op een bankje heerlijk hebben zitten lunchen, met eigen meegebrachte spullen. Het werkte aanstekelijk want er kwamen steeds meer mensen op dat idee.
Dag Oostenrijk het was mooi.
Nu op naar Dachau.
Maar in een tunnel......het zal ook niet zo zijn gebeurde het volgende.
De auto begon afschuwelijk te piepen. Alle alarm bellen gingen rinkelen.
Op de display verscheen een verlicht tekentje en de tekst. Autobandenspanning controleren. Dan schrik je je toch rot. Wij maar denken we hebben een lekke band, maar je kunt niet aan de kant. Toen we de tunnel uit waren kwamen we snel in de gelegenheid om te parkeren en te kijken wat er aan de hand is. Niets......dan maar gebeld met de garage......lang leve de elektronica in een huidige auto. Blijkt dat hij periodiek een waarschuwing geeft dat je de banden spanning moet controleren. Het is er uit te halen, maar wat we ook proberen het lukt ons niet. Dus iedere keer als we de auto starten geeft hij een irritant signaal en op het scherm verschijnt de tekst dat we de spanning moeten controleren. Nou we houden het wel vol tot vrijdag.
In de middag zijn we naar het voormalig concentratiekamp Dachau gereisd.
Wat een contrast met de ochtend. Je raakt diep onder de indruk. Het is geweldig hoe ze alles hebben geconserveerd en ik heb nooit geweten dat Dachau model heeft gestaan voor alle concentratiekampen die later zijn ingericht.
Hier hebben we ruim 2 uur rond gekeken. Eigenlijk moet je er een hele dag voor uittrekken om alles goed te bevatten. Het is heel heel indrukwekkend.
Bah wat kunnen mensen toch wreed zijn. Het beest in de mens heeft hier goed rond gewaard. En dan denk je dit moet een leer zijn..........nee dus want dagelijks gebeuren nog steeds die wreedheden.
Wanneer houdt dit nog eens op.
Laten we toch in vrede in een vredige en liefelijke wereld leven met elkaar.
Maar de mens met zijn slechte kant zal nooit weg gaan vrees ik.
De toegangspoort tot het enorme complex.
Hier zijn heel wat mensen door naar binnen gekomen en nooit meer door naar buiten gekomen. Achter het crematorium was een plek waar de as was gedeponeerd. Het was nu heel mooi gemaakt, je kon er even stil in gedachten zijn.
We hebben een kaarsje aangestoken en even stil voor ons uitgekeken.
Zo.....na deze indrukken eerst maar eens tot ons zelf gekomen in een hotel aan de rand van Dachau en vandaag verder richting Kassel.
tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten