zondag

Het is al weer zondag, nog een keer met Bach in mijn gedachten de dag beginnen. Maar ook genieten van
Pachelbel.....Canon in D-major. Met mooie beelden. Kan ik zo van genieten.

Nou kopje koffie er bij en dan naar het restaurant om Max en mij te laten verwennen, dit alles dankzij Vakantieveilingen.nl waar ik even goedkoop een etentje voor twee heb gescoord.

Vertrekken is op de eerste plaats 
een jezelf verlaten. 
Dat houdt in 
dat je het harde pantser van jouw egoïsme, 
dat je probeert op te sluiten in jouw eigen ik 
verbrijzelt. 


Vertrekken is ook 
ophouden met om jezelf heen te draaien, 
alsof jij het centrum van de wereld 
en het leven bent. 


Vertrekken is je niet te laten insluiten 
in de cirkel van problemen van 
dat kleine wereldje waartoe je behoort, 
hoe groot die problemen soms ook zijn. 
De wereld is groter 
en voor die wereld moet je openstaan. 


Vertrekken betekent niet 
kilometers verslinden, 
zeeën oversteken 
of supersonische snelheden bereiken.
In wezen is het niets anders 
dan je openstellen voor anderen, 
hen ontmoeten en ontdekken. 
Je openstellen voor andere ideeën, 
ook voor ideeën die tegenstrijdig zijn met die van jezelf.
Dat betekent de kracht hebben van een echte wandelaar. 


Dit was van Dom Helder Camara. Daar kunnen we over nadenken.
Fijne zondag allemaal.