donderdag 2 februari 2012

Hindoeïsme


Over het Hindoeïsme staat er in de aanhef:

Hymne op de schepping.
Er was geen Zijn, en evenmin een Niet - Zijn ....
Er was geen Hemel, er was geen Heelal.
Was er beweging? Waar? Onder welk deksel?
Bestond reeds d'afgrond van 't onpeilbaar water?
Er was geen Dood, en nog was niets Onsterflijk.
Geen teken nog, dat Dag en Nacht kon scheiden.
Het Ene slechts ademde in die stilte.
En nergens was een Tweede te bekennen.

Duister verschool zich in een dieper Duister.
Een oeverloze Zee was het Heelal
Het Ongevormde slechts als Kracht aanwezig
Totdat de kracht der Warmte d'Ene baarde.

Wie waarlijk kent Hem? Wie wil Hem verklaren?
Hoe Hij zich baarde en het Al ontstond?
Goden ontstonden pas op deze aarde.
Maar wie zal zeggen, hoe de aarde werd?

Of Hij de Aarde maakte, of niet maakte,
Slechts Hij kent van de schepping het geheim,
Die boven alle heem'len is en blijft.
En kent en weet.......Bewust of onbewust?

Dit vind ik toch wel moeilijk allemaal. Heb dit eens goed gelezen en kan er mijn draai niet in vinden.
Daarom gooi ik er maar iets anders tegenaan.
Franz Kafka schreef:

Ik gaf bevel mijn paard uit de stal te halen.
De knecht verstond mij niet. 
Hij wist niets en had niets gehoord.
Bij de poort hield hij me aan en vroeg:
Waarheen rijdt u, heer?
Ik weet het niet, zei ik, 
alleen hier vandaan, Voortdurend hier vandaan.
Alleen zó kan ik mijn doel bereiken. 
U kent dus uw doel?, vroeg hij.
Ja, antwoordde ik, ik zei toch: hier vandaan, 
dat is mijn doel. 
U hebt geen proviand bij u, zei hij. 
Dat heb ik niet nodig, zei ik,
de reis is zo lang dat ik moet verhongeren
als ik onderweg niets krijg. 
Geen voorraad kan mij redden. 
Het is toch, goddank, een enorme reis. 







Geen opmerkingen: