zaterdag 22 juni
We zijn gisteren naar Giethoren geweest.
Ik was er nog nooit geweest en het was prachtig.
De verrassing was groot. De weersvoorspellingen waren dat het tegen de middag droog zou worden.
Nou tegen de middag begon het te gieten en het werd niet eerder droog dan rond 16 uur.
Maar goed we hadden een boot die overkapt was en we konden redelijk droog zitten.
De stuurman deed enorm zijn best om ons goed rond de varen en allerlei wetenswaardigheden te vertellen.
Hij heeft ons veilig weer afgezet en wij zijn weer vertrokken.
Het wapen van Giethoorn geeft aan waar de naam vandaan komt.
Twee horens van een geit met daartussen een kruis.
Giet.......geit.....Hoorn....Hoorn en het kruis duid op een klooster wat hier ooit heeft gestaan.
Een vakantie verblijf midden in het water,. Deze vakantiegangers kunnen zonder een boot geen kant op.
We waren rond de klok van 10 uur in Siddeburen bij mevrouw Riepma en werden daar zoals altijd hartelijk ontvangen met koffie en gebak. Nadat we dat op hadden zijn we vertrokken en was de verrassing groot waar we heen zouden gaan. In de buurt van Giethoorn werd het duidelijk en vond iedereen het een leuk idee. Mevrouw Riepma had dit altijd nog een keer op haar verlanglijstje staan en dat kwam dan goed uit.
Maar ja het weer zat erg tegen. Gelukkig heeft dat onze stemming niet beïnvloed en hebben we eerst maar een lunch genomen.
Zo ook vandaag voor de laatste keer kijk ik even terug op de Camino in dit blog.
We zijn gisteren naar Giethoren geweest.
Ik was er nog nooit geweest en het was prachtig.
De verrassing was groot. De weersvoorspellingen waren dat het tegen de middag droog zou worden.
Nou tegen de middag begon het te gieten en het werd niet eerder droog dan rond 16 uur.
Maar goed we hadden een boot die overkapt was en we konden redelijk droog zitten.
De stuurman deed enorm zijn best om ons goed rond de varen en allerlei wetenswaardigheden te vertellen.
Hij heeft ons veilig weer afgezet en wij zijn weer vertrokken.
Het wapen van Giethoorn geeft aan waar de naam vandaan komt.
Twee horens van een geit met daartussen een kruis.
Giet.......geit.....Hoorn....Hoorn en het kruis duid op een klooster wat hier ooit heeft gestaan.
Een vakantie verblijf midden in het water,. Deze vakantiegangers kunnen zonder een boot geen kant op.
We waren rond de klok van 10 uur in Siddeburen bij mevrouw Riepma en werden daar zoals altijd hartelijk ontvangen met koffie en gebak. Nadat we dat op hadden zijn we vertrokken en was de verrassing groot waar we heen zouden gaan. In de buurt van Giethoorn werd het duidelijk en vond iedereen het een leuk idee. Mevrouw Riepma had dit altijd nog een keer op haar verlanglijstje staan en dat kwam dan goed uit.
Maar ja het weer zat erg tegen. Gelukkig heeft dat onze stemming niet beïnvloed en hebben we eerst maar een lunch genomen.
De placemat werd neergelegd met een mooi oud tafereel van Giethoorn er op en op het terras stond een mooi miniatuur beeldje van een punter. Stond wel vol met water.......regenwater.
Vervolgens namen we plaats in de boot en kon de vaartocht van een uur beginnen.
Daarna zijn we gaan rijden en uiteindelijk uitgekomen in Nijetrijne waar we hebben zitten dineren.
Dit ligt mooi midden in het water en je kunt de bootjes aan alle kanten langs zien varen.
Daar werden we hartelijk ontvangen en hebben we ons een goede maaltijd laten smaken.
En we zaten er een poosje toen de zon zich nog even liet zien. Dat was dan ook het toetje op de dag.
Maar we kregen toch een lekker toetje.
Ziet dit er nou niet fantastisch uit? Het smaakte ook nog fantastisch.
Vervolgens zijn we door het mooie Friese en Drentse land terug gereden naar het fantastische Groninger land en waren we rond de klok van 23 uur weer thuis.
Moe en voldaan zijn we vanuit Siddeburen weer naar ons eigen stekkie gereden.
We gaan op 4 oktober weer iets leuks doen. Dan gaat Jantje mosselen koken en gaan we bij haar eten in Baflo. Dat wordt bijna een traditie.
Wat kun je toch veel aan elkaar hebben denk ik dan altijd.
Waardevolle momenten in het leven waar je met tevredenheid op terug kijkt.
Dit hier de machtige brug bij Lugrono.
Mooie stad op weg naar Santiago.
Pelgrim hoe reis je op de weg die je koos?
Om te ontdekken waarom de winden sterven?
En waar de verhalen heengaan?
Al de dagen komen voort uit één dag, zoveel moet je toch wel weten.
Je kunt niet veranderen wat geweest is, maar alleen waar je naartoe gaat.
Eén weg leidt naar diamanten, één weg leidt naar goud.
Een andere weg leidt alleen maar naar alles wat je al verteld is.
In je hart vraag je je af welke van deze de ware is,
de weg die leidt naar nergens, de weg die leidt naar jou.
Zul je het antwoord vinden in alles wat je zegt en doet?
Zul je het antwoord vinden in jezelf?
Elk hart is een pelgrim, elk hart wil weten wat de reden is waarom de winden sterven
en waar de verhalen heengaan.
Pelgrim in je tocht moge je ver reizen.
Want pelgrim, het is een lange weg om te ontdekken wie je bent.
Met dit mooie stukje proza sluit ik deze dag en week af en tevens mijn terugblik om een mooi dagje uit en de camino. Groetjes en een fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten