dinsdag 18 juni
Vanochtend op de fiets naar Slochteren. Moet naar het gemeentehuis om een "Verklaring omtrent gedrag"
aan te vragen. Je bent zo maar niet uitvaartwensenconsulent.
Het wordt mooi weer is beloofd dus een fietstocht moet een feestje worden onder deze omstandigheden.
Het is helemaal gerenoveerd en ziet er mooi uit aan de buitenkant. Slochteren is niet zo'n grote gemeente en het heeft me toch een heuse nummertjes apparaat binnen om je de weg te wijzen.
Het werkt altijd een beetje op mijn lachspieren. Ik moet ook altijd aan een kippenhok denken zoals het is aangekleed. Maar het schijnt er wel prettig werken te zijn en ik wordt er altijd goed geholpen.
Als de balie's niet open zijn dan vallen de luiken dicht. Het is toch grappig.
Wellicht als we trek hebben nemen we een kopje koffie op het terras van de Fraeylemaborg.
Dit is toch een prachtig gebouw. Gelukkig wordt het in ere gehouden en zijn er een hoop vrijwilligers die de zaak levendig houden.
Na de koffie maar weer op de fiets richting Kolham om daar aan de maaltijd te gaan.
Na de maaltijd gaan we met de auto naar de garage om hem te laten brandmerken. Dit is bedoel tegen de rovers dat ze het uit hun hoofd laten om met hun vingers aan onze auto te komen. Hopelijk is het met de antidiefstal afdoende.
Ook vandaag zal ik even weer terug denken aan de Camino en ik vond nog een mooi stukje waarmee ik wil besluiten.
Wel blijf ik getuigen
van het heimwee naar de wonderen,
die nog opgeslagen liggen
in het arsenaal der ongeleefde dingen.
En van wonderen is de Camino vervuld.
Vanochtend op de fiets naar Slochteren. Moet naar het gemeentehuis om een "Verklaring omtrent gedrag"
aan te vragen. Je bent zo maar niet uitvaartwensenconsulent.
Het wordt mooi weer is beloofd dus een fietstocht moet een feestje worden onder deze omstandigheden.
Het is helemaal gerenoveerd en ziet er mooi uit aan de buitenkant. Slochteren is niet zo'n grote gemeente en het heeft me toch een heuse nummertjes apparaat binnen om je de weg te wijzen.
Het werkt altijd een beetje op mijn lachspieren. Ik moet ook altijd aan een kippenhok denken zoals het is aangekleed. Maar het schijnt er wel prettig werken te zijn en ik wordt er altijd goed geholpen.
Als de balie's niet open zijn dan vallen de luiken dicht. Het is toch grappig.
Wellicht als we trek hebben nemen we een kopje koffie op het terras van de Fraeylemaborg.
Dit is toch een prachtig gebouw. Gelukkig wordt het in ere gehouden en zijn er een hoop vrijwilligers die de zaak levendig houden.
Na de koffie maar weer op de fiets richting Kolham om daar aan de maaltijd te gaan.
Na de maaltijd gaan we met de auto naar de garage om hem te laten brandmerken. Dit is bedoel tegen de rovers dat ze het uit hun hoofd laten om met hun vingers aan onze auto te komen. Hopelijk is het met de antidiefstal afdoende.
Ook vandaag zal ik even weer terug denken aan de Camino en ik vond nog een mooi stukje waarmee ik wil besluiten.
Wel blijf ik getuigen
van het heimwee naar de wonderen,
die nog opgeslagen liggen
in het arsenaal der ongeleefde dingen.
En van wonderen is de Camino vervuld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten