In de buurt van De Wijk kwam ik een buurtschap tegen Dikninge een zoektocht leverde het volgende op:
Het is ooit een benedictijner dubbelklooster geweest. In 1325 is het klooster van Ruinen naar De Wijk verplaatst. In Ruinen zou het te druk worden. Maar de ware reden was waarschijnlijk dat de Heren van Ruinen zich teveel lieten gelden. Het klooster groeide in De Wijk vervolgens sterk en werd al snel een grootgrondbezitter in dit deel van Drenthe.
De inkomsten stegen aanzienlijk nadat het klooster ook vrouwen toeliet. Zij kochten zich in en namen verscheidene goederen mee. Dat betekende wel materiële rijkdom, maar er wordt gezegd da de bewoners van het klooster het niet zo nauw namen met de regel van onthouding en de gelofte van armoede. Er werd driftig gehandeld, de dames droegen gouden ringen en reden te paard naar de kermis. Er is zelfs een verhaal dat één van de vrouwen, Grete genaamd zwanger raakte en samen met de rentmeester van het klooster naar het Overijsselse Hasselt vluchtte. Waarschijnlijk was zij slechts een werkzuster en had zij geen gelofte afgelegd. Dikninge werd in 1580 toen de tachtigjarige oorlog ook in Drenthe voelbaar werd geplunderd en vernield. Vanwege de onveiligheid vertrokken de nonnen en hun gevolg naar een leegstaand kloostergebouw en later een gasthuis in Hasselt. Veel bewoners van Dikninge waren afkomstig uit deze Overijsselse plaats. Bovendien was het stadsbestuur tolerant ten opzichte van de katholieke godsdienst.
Rond 1600 kreeg Drenthe nieuwe staatsinstellingen en ging men over op het hervormde geloof. De kloostereigendommen
kwamen toen in handen van de Landschap Drenthe. De gebouwen raakten in verval en werden grotendeels afgebroken. In de 19e eeuw liet Reint Hendrik de Vos van Steenwijk de havezate in een kunstmatige zijarm van het riviertje de Reest bouwen. De havezate Dikninge.
Zo kom je dan in de omgeving weer veel tegen van deze familie. Zo heeft de familie de Vos van Seenwijk ook de Havixhorst in eigendom gehad vanaf 1658 eeuwenlang. Het is in al zijn pracht nog steeds te bewonderen en wordt beheerd door Het Drents Landschap.
Het is toch prachtig, om zulke dingen te zien maar ook de achtergrond te onderzoeken en op je in te laten werken.
Heb maar wat winterse plaatjes geplakt, want het was bere koud op deze tocht dus die vond ik er wel bij passen.
Zo wil ik straks ook op weg naar Santiago mijn reis documenteren.
Daarom heb ik me een gids besteld met vele wetenswaardigheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten