wat een prachtige dag

Vanochtend werd ik wakker met een leuk liedje van Wouter Hamel.
Op dit moment mijn zanger. Jazz en pop hij kan het.

Oh wat a beautiful day

Het is zo'n mooi nummer van hem.  Ik ga er een mooie dag van maken.
Jullie ook lieve lezers en volgers?

Begin dan met dit mooie nummer

Nog meer?

Dat is wel even anders gezongen, niet geheel mijn smaak maar wel grappig.

Wouter zingt ook een lied. Vandaag ben ik gaan lopen.
Dat vind ik ook zo mooi gezongen. Ga ik tot mijn lijf lied maken.

Mensen een fijne dag. Mijn neef zei altijd: Het leven is een feest alleen je moet wel zelf de slingers 
ophangen.  Tot morgen

nostalgie

Van tijd tot tijd krijg ik van diverse mensen leuke mailtjes waar ik echt van kan genieten.
Zo kreeg ik kort geleden een mail met allemaal zaken uit de jaren 50 en 60 mijn kindertijd.
Met muziek uit die tijd. Het is dan toch wel even genieten van al die zaken. Maar als ik dan weer in de huidige tijd terug keer, ben ik wel blij met de mogelijkheden die we nu hebben. Wat een vooruitgang hebben we met elkaar toch geboekt. Laten we daar toch eens wat meer trots op zijn.

Wie kent nou niet uit de jaren 50 het programma "de Verrekijker" "Rawhide" en "Swiebertje".
Als kind was ik er gek op. Het is wel eens leuk om dat weer even terug te kunnen zien.
Klik op bovenstaande link en je ziet het. Dat is de technologie van het heden. Geweldig kijk je zo maar 50 jaar terug. Maar een les is ook weer, kijk niet te vaak terug. Want als je op de fiets zit of in de auto moet je af en toe achteruit kijken om te weten wat er gebeurt, maar als je voortdurend achterom zit te kijken bots je vast ergens tegenaan. Zo is het volgens mij ook in het leven, als je voortdurend in het verleden zit te graven en het zit te verheerlijken, wordt je een vervelend persoon. Mijn motto is dan ook, blijf vooruit kijken en geniet van alles.


Het vervoer gaat nu toch wel even comfortabeler en sneller. Maar het is wel leuk deze zaken eens te bekijken.
Binnenkort opent dan ook het busmuseum in Hoogezand zijn poorten en zal ik zeker eens gaan kijken.

opruimen

Opruimen wordt het vandaag. In huis en buiten in de tuin.
In huis liggen bladeren......nou ja vellen papier die geordend moeten worden en buiten liggen bladeren......heel veel. Het regende gisteren blad en met die westerstorm werd het allemaal in mijn tuin geblazen. Nou dat wordt vandaag dus opruimen.
Het is toch wel een geweldig kleurenpalet.

De Herfst

De herfst komt en gaat,
bladeren vallen op de grond, 
de bomen worden kaal,
het word koud & kil, 

het is donker en ik loop buiten de wind ruist door mijn haar,
ik ben bang...
maar weet niet goed waarom,
maar dan voel ik warmte 

warmte van de bomen,
warmte van de herfst,
die zo begon!

het was lekker

O wat was die blauwe bliksem lekker. Heb nog wat bewaard en kan er nog eens van genieten.
Even weer terug kijken op de week. Achteraf druk. Maar dat doe je zelf denk ik altijd maar.
Maandag en dinsdag wandelen, wat een indrukken. Woensdag bijkomen en donderdag en vrijdag huishouding en de sociale contacten onderhouden. Eigenlijk heb ik nog onvoldoende bezoeken afgelegd. Want ik realiseer me nu dat ik nog aan 2 personen heb beloofd dat ik langs zou komen. Dat is niet gebeurt, dus moet ik die belofte de komende week maar inlossen. De komende week staat in het teken van opruimen. De tuin moet een beurt. De tulpenbollen moeten er in en het blad moet opgeruimd. Wil ook nog een keer grasmaaien want het wordt te hoog. Wat wil je ook met deze temperaturen.
Dus de komende week is al weer aardig vol.
Tevens wil ik ruimte vrij maken om verder te gaan met het lezen van een boek.
Ben al vrij lang bezig met het boek "Wat is de wat"van Dave Eggers.
Dit boek gaat over het leven van een jonge man Valentino Achak Deng die als vluchteling zijn verhaal verteld over het leven in een door oorlog verscheurde Zuid-Soedan. Het is hart verscheurend wat die mensen daar allemaal meegemaakt hebben en volgens mij nog mee maken.
Dan kom ik weer tot de conclusie dat we als inwoners van Nederland toch maar gelukkig mogen zijn dat we hier leven.
Als ik dan zo wandel als afgelopen week, laat ik vele zaken door mijn hoofd gaan en op de zondag is het ook altijd even tijd om goed na te denken. Dus sluit ik maar af met een stukje overdenking.

Zal proberen het in het Spaans op te schrijven, moet ik toch leren voor het volgend jaar.......

Caminante/Wandelaar


Caminante, son tus huellas
El camino y nada más;
Caminante, no hay camino
Se hace camino al andar.


Al ander se hace camino,
Y al volver la vista atrás
Se ve la senda que nunca
Se ha de volver a pisar.


Caminante no hay camino
Sino estelas en la mar.

Google doet goed werk en kan in deze niet gemist worden. 

Wandelaar, Je sporen 
zijn de weg, en zij alleen;
wandelaar, er is geen weg, 
de weg ontstaat in het gaan.


Gaandeweg ontstaat de weg, 
en als je omkijkt 
zie je de baan die 
nooit meer betreden zal worden


Wandelaar, er is geen weg,
slechts een kielzog in de zee.

Het is iets om goed over na te denken. 

Hoe snel je ook loopt,
je schaduw houdt je gemakkelijk bij,
en loopt soms zelfs voorop.

blauwe bliksem

Het is herfst en een heerlijke tijd om het goeds van deze aarde te proeven. Ik bedoel appels, peren, aardappels enz.. Donderdag kwam ik bij mevrouw Riepma en zag een perenboom vol peren. Er lagen ook veel peren onder de boom te rotten. Niemand die ze wil zei mevrouw Riepma. Maar plotseling schoot mij te binnen dat ik eens een recept had gelezen over blauwe bliksem. Dus zei ik tegen haar maar ik wel. Afgesproken dat ik vrijdagochtend zou komen rond 10 uur koffie drinken en peren halen.
Een kistje vol. Recept opgezocht en gaan schillen. Leuk werk. Iedereen kent denk ik wel de hete bliksem nou dit is dan het zelfde alleen nu met peren.
Bereidingstijd 20-30 minuten. Nou dan moet je het schillen niet mee rekenen natuurlijk.
1,5 kg stoofpeertjes 40 gram doorregen gerookt spek 1,5 kg aardappels een stukje pijpkaneel een boerenworst of saucijsjes peper uit de molen boter of reuzel en eventueel 2 a 3 eetlepels keukenstroop en zout.
Dit alles koken stampen en mengen en eten. Het lijkt me lekker nu de proef op de som.
Morgen laat ik weten wat ik er van vond. Maar bij het zien van deze beelden loopt mij het water om de mond.

wat was het gezellig

Het is gisteren een gezellige dag geweest. Koffie drinken bij Lini, koffie drinken bij Sien en Derk en vervolgens naar Baflo. Enna en Dick hebben me opgehaald en vervolgens zijn we naar Mevr. Riepma gereden waarna we met z'n vieren naar Baflo zijn afgereisd door het mooie Groningerland. Rond 16.30 uur werden we verwelkomd in Baflo door Janje en Jenne en een hele blije hond. De tafel was al in gereedheid gebracht en na een drankje en heerlijk warm stokbrood zijn we aan de mosselen gegaan.
Geweldig wat had Jantje er een werk op gedaan.
We hebben veel bij gepraat en heerlijk gegeten.
Toch heel bijzonder dat we lang geleden hebben samen gewerkt en nog altijd contact met elkaar hebben.
We genieten steeds weer en hebben elkaar zoveel te vertellen.
Na dit gezellige samen zijn en het maken van een nieuwe afspraak zijn we weer vertrokken en wederom via een andere route over het Groningerland huiswaarts gegaan.
Bedankt allemaal voor het gezellige avondje.

Onderstaand gedicht is van toepassing op ons.

mosselen eten

Vandaag is het de dag van mensen ontmoeten. Eerst ga ik op de koffie bij Lini, altijd gezellig even dingen uitwisselen. 
Dan even langs het graf van pa en moe.
Vervolgens op bezoek bij Sien en Derk, ook al weer een paar weken niet gezien.
Om 15 uur wordt ik gehaald door Enna en Dick en gaan we via Siddeburen naar Baflo om bij Jantje en Jenne te gaan genieten. Allereerst van de gastvrijheid die we daar altijd mogen ontvangen maar vandaag ook van de mosselen die we gaan eten.

Is het nou geen plaatje. Volgens mij wordt het een feest.
Morgen meer over mijn belevenissen van deze dag.

rusten

Moest vandaag toch wel bijkomen van de monstertocht van gisteren.
Even uitslapen en vervolgens mijn blog bijwerken en verder niet te veel.
Dingen die moeten gebeuren, zoals de was doen, me zelf wassen natuurlijk, de rugzak uitpakken en allerlei andere zaken regelen in een relaxed tempo. Want het is gisteren wel een zware dag geweest.
Dit is ook weer een leer voor de camino. Als het een dag te zwaar is geweest neem even de tijd om te herstellen. Moet trouwens zeggen dat na een dergelijke inspanning mijn herstel vermogen wel toeneemt.
Dus doorzetten, dan heb je straks geen centje pijn.
 daar liggen ze dan mij voetjes. Ze hoeven vandaag niets.
even wegdromen.

wat een leuke ervaring

De aankomst gisteren was geweldig. De eigenaresse en haar man ontvingen me met thee en een plakje cake. Vervolgens kwam ik in hun appartement. Geweldig wat compleet. Een heerlijk warm thuis.

de hal

de woonkamer met kijkje in de keuken

de eethoek

de badkamer met toilet

en na een lange wandeling wel

nodig een goed bed. Eerst maar een heerlijke douche waarna  ik helemaal in de stemming kwam om te gaan genieten. Eerst wat foto's gemaakt van het geheel. Kijken of ik dit hier in kan voegen.

Dat gaat dus niet lukken. De foto's worden niet snel genoeg geüpload.

Na een fantatisch ontbijt heb ik De Nieuwenhof weer verlaten. 

Bij de Nieuwenhof is een gedenkteken tegen geweld en daar heb ik nog maar eens even bij stil gestaan. Later heb ik weer even op de computer gekeken en deze filmpjes ontdekt.

 indrukwekkend. Mooi gedaan.
Loop ik de Jacobsroute vandaag uit? Via de Wijk naar Halfweg - Staphorst - Rouveen naar Hasselt. Ben benieuwd of het lukt een heel eind.
In Rouveen stond op een pleintje wel een heel mooi beeld.

Deed me heel erg denken aan mijn vader. 

Die altijd met deze melkbussen als chauffeur van de auto bezig was met die dingen. 

Hij haalde ze bij de boeren en bracht ze naar de fabriek om ze daar te legen en vervolgens weer naar de boeren te brengen. Het heeft zijn gezondheid geschaad, hij was op zijn 50e totaal op. Goed dat ze nu niet meer gebruikt worden en er tankauto's voor in de plaats gekomen zijn. Maar wel een mooi beeld. 

Een ervaring om Hasselt binnen te komen. 

Het routeboekje mag trouwens wel worden aangepast, want de afstand was volgens mij wel 35 km. 

Maar met een paar vermoeide benen ben ik dan toch aangekomen en heb er even rond gekeken. Leuke plaats. Er stond een groot bord over de Friese Jacobsroute. Denk dat ik die in januari ga lopen. 

Dan met de bus naar Zwolle en met de trein weer naar Groningen daar de bus weer naar Kolham. 

Terug kijken op een prachtige ervaring. Dat een mens dit toch maar weer te voet kan volbrengen. Geweldig en wat is Nederland toch mooi. Er zijn stukken bij die ik vast nog eens doe. Het is genieten als je het maar wil zien. 

prachtig pad het jacobspad

Tijdens het wandelen mag ik graag langs de route dingen bekijken. Dat kunnen huizen zijn, tuinen, kerken, bossen, heide gebieden. Die ben ik voldoende tegen gekomen. Daarnaast is de geschiedenis leuk om uit te zoeken. Een voorbeeld is het volgende.

In de buurt van De Wijk kwam ik een buurtschap tegen Dikninge een zoektocht leverde het volgende op:
Het is ooit een benedictijner dubbelklooster geweest. In 1325 is het klooster van Ruinen naar De Wijk verplaatst. In Ruinen zou het te druk worden. Maar de ware reden was waarschijnlijk dat de Heren van Ruinen zich teveel lieten gelden. Het klooster groeide in De Wijk vervolgens sterk en werd al snel een grootgrondbezitter in dit deel van Drenthe.
De inkomsten stegen aanzienlijk nadat het klooster ook vrouwen toeliet. Zij kochten zich in en namen verscheidene goederen mee. Dat betekende wel materiële rijkdom, maar er wordt gezegd da de bewoners van het klooster het niet zo nauw namen met de regel van onthouding en de gelofte van armoede. Er werd driftig gehandeld, de dames droegen gouden ringen en reden te paard naar de kermis. Er is zelfs een verhaal dat één van de vrouwen, Grete genaamd zwanger raakte en samen met de rentmeester van het klooster naar het Overijsselse Hasselt vluchtte. Waarschijnlijk was zij slechts een werkzuster en had zij geen gelofte afgelegd. Dikninge werd in 1580 toen de tachtigjarige oorlog ook in Drenthe voelbaar werd geplunderd en vernield. Vanwege de onveiligheid vertrokken de nonnen en hun gevolg naar een leegstaand kloostergebouw en later een gasthuis in Hasselt. Veel bewoners van Dikninge waren afkomstig uit deze Overijsselse plaats. Bovendien was het stadsbestuur tolerant ten opzichte van de katholieke godsdienst.
Rond 1600 kreeg Drenthe nieuwe staatsinstellingen en ging men over op het hervormde geloof. De kloostereigendommen
kwamen toen in handen van de Landschap Drenthe. De gebouwen raakten in verval en werden grotendeels afgebroken. In de 19e eeuw liet Reint Hendrik de Vos van Steenwijk de havezate in een kunstmatige zijarm van het riviertje de Reest bouwen. De havezate Dikninge.

Zo kom je dan in de omgeving weer veel tegen van deze familie. Zo heeft de familie de Vos van Seenwijk ook de Havixhorst in eigendom gehad vanaf 1658 eeuwenlang. Het is in al zijn pracht nog steeds te bewonderen en wordt beheerd door Het Drents Landschap.
Het is toch prachtig, om zulke dingen te zien maar ook de achtergrond te onderzoeken en op je in te laten werken.
Heb maar wat winterse plaatjes geplakt, want het was bere koud op deze tocht dus die vond ik er wel bij passen.
 Zo wil ik straks ook op weg naar Santiago mijn reis documenteren.
Daarom heb ik me een gids besteld met vele wetenswaardigheden.

jacobspad Ruinen - de Wijk

Vandaag ga ik wandelen van Ruinen waar Max en ik zijn gestopt vrijdag naar De Wijk.
Het is een afstand van 23 km. Door Hees

 de boswachterij van Ruinen door het park Westerbergen

een vakantiepark van Roompot.
 langs de Hoogeveensevaart naar Koekange
richting Eemten, waar ik zal overnachten in een bed en breakfast "De Nieuwenhof. Het is een hele oude boerderij met een paar appartementen. Ben benieuwd hoe dat er uit ziet en hoe of dat gaat.

zondag

Zondag, eens even kijken wat er is gebeurt de afgelopen week en wat er gaat gebeuren de komende week.
Het was een prachtige week, Max was vrij en we hebben veel samen gedaan. Met name de wandelingen van woensdag en vrijdag hebben op mij een geweldige indruk gemaakt. Het was heerlijk om zo samen door de prachtige natuur te lopen. We zijn ook nog twee keer op bezoek geweest wat ook erg gezellig was.
De komende week gaat in het teken staan van de afronding van het Jacobspad. Ik hoop dinsdag aan te komen in Hasselt. Woensdag is Jantje jarig en hoop ik haar eens te bezoeken. Op donderdag ga ik mosselen eten in Baflo, dus weer activiteiten genoeg.

Je komt ze in overvloed tegen die prachtige paddestoelen. Daar ga ik de komende week een aantal van op de foto zetten. Eens kijken of die kabouters er ook nog op zitten.

Hier past wel een gedicht bij........Herfst.

Herfstige beukendreef

Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar 
kalere kruinen achteloos door. En deze 
vreemde droefheid: ook bij bomen hoort 
ze blijkbaar bij de kleine dood want zo

kwistig wordt leven zelden rondgestrooid.
Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt
en knapt. Al die geduldig opgeblonken
minuskule houten kistjes met binnenin

rantsoen voor onderweg en na miljoenen
jaren koppig deze zelfde boodschap die
aan aarde wordt bezorgd: het feilloze
plan voor het bouwen van een rode beuk.

Marc Tritsmans
uit: De Vlaamse Gids 1996/4

zaterdag

Zo nu is het zaterdag. Boodschappen gedaan en bonensoep maken. Het is mistig en koud daar past een bonensoep wel bij. Het ruikt al heerlijk in het huis en de roulade voor morgen doet ook zijn best om gaar te worden. Met spruiten en een aardappel is dat ook weer geregeld. Wat kan ik toch genieten van zo'n zaterdagochtend met die rust en geuren.


We mogen in Nederland toch dankbaar zijn dat we dit allemaal kunnen kopen en dagelijks als we willen een gevulde pot op tafel kunnen zetten.
De planning voor volgende week.
Maandag en dinsdag wil ik het jacobspad aflopen. Dus heb ik net een bed en breakfast aangeschreven om een reservering te maken in De Wijk. Precies aan de wandelroute ligt dit en het zou mooi zijn als er een plekje voor me is. Want om nu heen en weer te reizen is niet meer te doen in tijd en ook qua financiën.... nou ja als de bus steeds voor niets is kan dat nog. Maar even een reactie afwachten.
Leuk om zo even te kijken op het scherm of het lukt.
Dit is het weer, tot morgen lieve lezers/volgers, ik wens jullie een fijn weekeinde toe.

Spier - Ruinen

Het is vandaag een hele mooie wandeling door het Nationaal Park Dwingelderveld over de Dwingeloosche heide naar Engeland......ja ja in Drenthe ligt dat in de buurt van Ruinen. In Ruinen heb ik al heel wat voetstappen liggen in verband met mijn werk en dat ik daar nu te voet naar toe kan. Leuk.
Het was vandaag weer een gratis ritje met de bus. Omdat de apparatuur niet in orde was van de bus en wij wel een Ov kaart hadden mochten we zo instappen. Het was een klein busje en we hebben gezellig gepraat met de chauffeur. De rit van Hoogeveen naar Spier was dan ook zo voorbij.  In Spier aangekomen hebben we eerst koffie gedronken in Het Kasteel. Heerlijke koffie met kersenvlaai en een toef slagroom. Dit was een goed begin. Tegenover dit etablissement konden we onze route beginnen.

Is het niet prachtig met al die herfstkleuren?



En dan kom je na een lange wandeling over de hei bij het buurtschap Engeland de molen "De Zandplatte"tegen Het is een juweel zoals het daar staat te pronken.

De Zaandplatte

De Zaandplatte
Molen De Zaandplatte te Ruinen
Basisgegevens
Plaats	Ruinen
Bouwjaar	1964
Type	beltmolen
Kenmerken	achtkantig
Functie	korenmolen
Bestemming	Het malen van graan op vrijwillige basis
Monumentnummer	422828
Externe links en afbeelding
Molendatabase
De Hollandsche Molen
2009

De Zaandplatte' is een molen in de buurtschap Engeland te Ruinen in deNederlandse gemeente De Wolden).

Het is een rietgedekte, achtkantige houten beltmolen daterend uit 1964. De wieken hebben een vlucht van 20 meter. Oorspronkelijk stond deze molen inEchten en verkeerde in vervallen staat. Deze in 1625 gebouwde molen is ter plekke afgebroken en op de huidige locatie geheel herbouwd. In de buurt van deze plaats stond tot 1878 ook al een molen. De herbouw werd verricht door de molenmaker J.D. Medendorp uit Zuidlaren. De molen deed aanvankelijk dienst als vakantiewoning in beheer bij de toenmalige gemeente Ruinen. Na de restauratie door de firma Vaags uit Aalten in de jaren negentig van de 20e eeuw werd de molen door de gemeente in eigendom overgedragen aan de Stichting Vrienden van de Ruiner Molen. De molen is sindsdien weer maalvaardig en draait op vrijwillige basis. Molenaars zijn de heren J. Schenkel en J. Vondeling. De Zaandplatte is in 2007, na een internet-enquête door de Drentse molenstichting, uitgeroepen tot de mooiste molen van Drenthe,

Vrij snel daarna bereiken we Ruinen. Wat is dat toch een mooi dorp.

Het terras was niet zo ingericht, maar ik heb er al heel wat keren mogen vertoeven tijdens mijn werkzaamheden. Even lunch pauze houden en een tomatensoep. Die is daar heerlijk. En ook vandaag was het druk en zaten er heel wat mensen te lunchen rond 14 uur. Wij hebben weer een heerlijke tomatensoep genomen met een pannenkoek. Een griekse, hij viel Max tegen maar ik vond hem wel lekker een pannenkoek met tomaat, sla, olijven en veel vetta. Het was een hele hap, maar na een wandeling van 3,5 uur viel hij er goed in. Na even een blik op Lammechien en Bram zijn we weer in de bus gestapt.
Wat te denken van Lammechien het zusje van Bartje. Ze zit hier toch prachtig voor de Mariakerk. En wat te denken van Bram de Ram.

 Hij staat er ook dapper en na al die schapen op de hei lijkt me dit een goede afsluiter.