Hij was al een poos ziek en stond nog zo dapper te spreken op de crematie van Max zijn tante begin dit jaar.
Hij was een zeer integer mens. Heb nog een poosje met hem zitten praten en hij had zo'n mooie kijk op de wereld en het leven. Hij mocht helaas net geen 62 jaar worden.
Het leven kan zo hard zijn bij tijd en wijle.
Ik steek een kaarsje voor hem op.
Voor jou ging het sterven niet ineens
je hebt er moedig voor gestreden.
Niemand kan weten wat je hebt gevoeld
ook niet wat je hebt geleden.
Ik hoop dat Nico nu in vrede rust.
Wandelen, is dat uiteindelijk niets anders,
dan met je voeten, stap voor stap,
en bladzijde na bladzijde,
de bladen van het grote boek van je leven omslaan?
Jacques Lanzmann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten