Woensdag mijn overnachting in Saint Jean Pied de Port geboekt aan de voet van de Pyreneeën.
Zo komt alles dichterbij. De treinreis betaald en nu wachten op de kaartjes. Volgende week het Jabikspaad lopen van Sint-Jacobiparochie naar Hasselt en dan de week daarop naar het klooster.
Ben inmiddels al 2 kilo afgevallen en wil voor ik vertrek nog minstens 8 kwijt. Dat scheelt heel wat sjouwen.
Nou dit zijn weer wat overdenkingen en activiteiten. Ik ga er weer mee stoppen voor vandaag.
Ik ga genieten van de vogels in mijn tuin.
De echte reiziger leeft van zijn verscheurdheid,
van de spanning tussen
het terugvinden en het weer loslaten,
en tegelijkertijd is die verscheurdheid
de essentie van zijn leven.
Hij hoort nergens.
Aan het overal,
waarin hij voortdurend verkeert,
zal altijd iets ontbreken.
Hij is de eeuwige pelgrim
van het ontbrekende,
van het verlies,
en net als de echte pelgrims in deze stad
is hij op zoek naar iets wat
toch weer verder lag
dan het graf van een apostel
of de kust van Finisterre,
iets wat wenkt en onzichtbaar blijft,
het onmogelijke.
Cees Nooteboom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten