zondag
Een jaar geleden liepen Marleen en ik onze 12e dag. Het mot regende toen en we stonden rond zeven uur op. Nadat Marleen wat ballast achter heeft gelaten......ze liet haar slaapmatje hier liggen zijn we door het dorp gelopen en zonder ontbijt op stap gegaan. Maar wij hadden een vooruitziende blik en hadden wat fruit en yoghurt bij ons en hebben dat opgegeten. In Santo Domingo de la Calzada aangekomen waar het erg regende hebben we de Kathedraal bekeken en onze kleding laten drogen. Daar was in de kerk een kippenhok met een haan en twee kippen. We hebben de toren nog beklommen en na een overleg besloten dat we met de bus naar Burgos zouden reizen omdat de weersvoorspellingen van dien aard zijn dat we wederom dagen in de regen zouden lopen. Ach wat is het toch mooi om dat allemaal zo nog een keer weer te beleven. Het dagboek van Marleen is een geweldig naslagwerk waar ik erg van geniet. Vooral zoals ze alles heeft omschreven.
Een jaar geleden liepen Marleen en ik onze 12e dag. Het mot regende toen en we stonden rond zeven uur op. Nadat Marleen wat ballast achter heeft gelaten......ze liet haar slaapmatje hier liggen zijn we door het dorp gelopen en zonder ontbijt op stap gegaan. Maar wij hadden een vooruitziende blik en hadden wat fruit en yoghurt bij ons en hebben dat opgegeten. In Santo Domingo de la Calzada aangekomen waar het erg regende hebben we de Kathedraal bekeken en onze kleding laten drogen. Daar was in de kerk een kippenhok met een haan en twee kippen. We hebben de toren nog beklommen en na een overleg besloten dat we met de bus naar Burgos zouden reizen omdat de weersvoorspellingen van dien aard zijn dat we wederom dagen in de regen zouden lopen. Ach wat is het toch mooi om dat allemaal zo nog een keer weer te beleven. Het dagboek van Marleen is een geweldig naslagwerk waar ik erg van geniet. Vooral zoals ze alles heeft omschreven.
Vanuit onze hotelkamer een stadsgezicht op Burgos met zijn machtige Kathedraal.
Daar bloeiden de tulpen en daar heb ik een foto van gemaakt om toch een beetje een Koninginnedag gevoel op te roepen.
Het was genieten daar, maar hier nu ook.
Even een zondag gevoel oproepen met een stukje gregoriaans.Het Angelus roept bij mij allerlei gevoelens op. Van mijn reis naar Santiago, maar ook van het klooster in Megen waar de nonen het nog zo mooi zingen.
Het wordt om 12 uur in de middag gezongen.
Zo en dan vandaag de voorbereidingen treffen voor de komende week.
Vandaag komt Sander de spullen voor de vrijmarkt halen en komt de opslag weer een beetje verder leeg.
We hebben nog een paar weken dus we kunnen het in alle rust leeg maken.
Nog even een stuk uit het koningslied.
Laat me weten wat je droomt
Waar je hart zo naar verlangt
Ik zal niet rusten tot het waar geworden is
En als je ooit je weg verliest
Ben ik je baken in de nacht
Ik wijs je de haven in de duisternis
Als je dit zo leest is het net of de man ook helemaal niets zelf kan.
Een hopeloos geval.
Nou hopelijk zal dat niet het geval zijn.
Ik wens jullie een fijne zondag toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten