12 april

vrijdag
Hij is uit zijn lijden verlost. Een man van ruim 1 meter 90 en nog een gewicht van 40 kilo.
Gistermorgen kregen we het bericht dat de oud buurman van Max is overleden in de nacht van woensdag op donderdag.
Ik steek even een kaarsje aan en zal hem gedenken met een gedicht.
Het is niet iedereen gegeven om bijna 96 jaar te worden.

Het kaarsje is uit

Er brand een kaarsje
Het vlammetje wordt
Kleiner en kleiner
Er blijft niets over

Alleen de herinneringen
Blijven over van dit vlammetje
Het duurt een hele poos
Voordat herinneringen weg vloeien

Jouw leven dat was zo teer
Werd langzaam afgebroken
Het deed ons zo zeer
Je bent er niet meer…

Het vlammetje is uit
Herinneringen zijn er
Die langzaam aan
Weg vloeien

Ze blijven bestaan
Tot het einde
Van mijn leven
Dan vloeien ze weg.

Verder hebben we gisteren een drukke dag gehad. Gewinkeld en Max zijn tante bezocht die in een verpleeghuis ligt om te herstellen op haar 91e van een heup breuk. Het begon gisterochtend al met een bezoek aan het onderzoek instituut. Waar ik te horen kreeg dat er een afwijking was op mijn hart film. Dat wordt nader onderzocht en hoor ik t.z.t. de uitslag van. Maar even afwachten wat dat weer oplevert. We hebben de dag afgesloten met een visite aan een collega van Max en dat was een hele gezellige avond. Daarna een goede nachtrust gehad en vanochtend gezond weer op. 

Dan kunnen we vandaag even weer flink door het huis om alles even weer schoon te maken en vanavond naar het theater. Ben heel benieuwd wat dat gaat opleveren. 

Amanda Strydom

Hier volgt haar pelgrimsgebed.