maandag
En zo stonden mijn dierbaren mij uit te zwaaien een jaar geleden.
Wat een verrassing en wat een mooi moment.
Jans had mij een knapzak gemaakt en daar heb ik nog dagen van kunnen genieten.
De stok ligt nog altijd in mijn tuinhuis en zal ik daar ook altijd bewaren.
Hier sta ik dan, klaar voor de reis. Als ik er zo na een jaar naar kijk kun je zien dat ik best wel gespannen was. Toen voelde ik dat niet, maar nu na een jaar denk ik wel eens hoe durfde je die uitdaging aan.
Het was de voorbereiding en het er naar toe leven. Op dit moment zou ik het niet kunnen. Kun je zien wat een goede voorbereiding doet met een mens.
En dan na een lange treinreis van ruim 16 uur en een redelijke nachtrust sta je daar op het plein in Lourdes.
Wat een indrukken en wat een mensen. Dit was werkelijk onvergetelijk. Max heeft beloofd een keer mee te gaan en wie weet doen we dat dit jaar wel. Dus Lourdes maak je borst maar nat, wij komen er aan.
Ik wens jullie toe dat je ook mooie herinneringen op mag halen vandaag en als je werkt een fijne werkdag mag beleven.
De kalender heeft een mooie spreuk vandaag waar ik mee af wil sluiten.
Denk in wat wel mogelijk is, in plaats redenen te zoeken waarom iets niet kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten