Wat geweldig.
De nabije buren wilden graag afscheid nemen van Max en hebben met elkaar een verrassingsfeestje bedacht.
Ik moest het zo inkleden dat we wel op zondagmiddag in Glimmen zouden zijn en rond 16 uur daar zouden verschijnen. Max had op de verjaardag van Connie al meegekregen dat er iets stond te gebeuren, maar wist niet wat en dat heb ik ook mooi zo gehouden.
De bewoners van deze woningen hadden het georganiseerd.
Om 16 uur vroeg Max zich af waarom Connie weg ging naar de buurvrouw. Waarop ik zei maar wij gaan ook naar de buurvrouw. Waarom was zijn vraag. Ja de buren willen graag aandacht besteden aan jou vertrek en hebben iets voor je georganiseerd. Hij was helemaal beduusd en trok zijn schoenen aan en wij gingen op stap. Het was nog mooi weer en alles stond al klaar in de tuin bij Ineke.
De Hogehereweg, het begin van de Hogehereweg met huis Welgelegen en achter de Hogehereweg de oude spoorbrug, waar we zo vaak overheen gereden zijn en vaak gelopen hebben. Dat laatste kunnen we gelukkig nog altijd, ook al wonen we in Kolham. Dit zal altijd blijven trekken.
De nabije buren wilden graag afscheid nemen van Max en hebben met elkaar een verrassingsfeestje bedacht.
Ik moest het zo inkleden dat we wel op zondagmiddag in Glimmen zouden zijn en rond 16 uur daar zouden verschijnen. Max had op de verjaardag van Connie al meegekregen dat er iets stond te gebeuren, maar wist niet wat en dat heb ik ook mooi zo gehouden.
De bewoners van deze woningen hadden het georganiseerd.
Om 16 uur vroeg Max zich af waarom Connie weg ging naar de buurvrouw. Waarop ik zei maar wij gaan ook naar de buurvrouw. Waarom was zijn vraag. Ja de buren willen graag aandacht besteden aan jou vertrek en hebben iets voor je georganiseerd. Hij was helemaal beduusd en trok zijn schoenen aan en wij gingen op stap. Het was nog mooi weer en alles stond al klaar in de tuin bij Ineke.
En onder het genot van een hapje en een drankje werd Max een cadeau aangeboden.
Een mooie tekening van het huizenblok. Max was zichtbaar aangeslagen.
En zachtjes begon het te spetteren. Ach het waren geen tranen, maar een paar druppels regen. Wij naar binnen en daar stond een volgende verrassing op Max en mij te wachten. Ze hadden met elkaar een complete heerlijke maaltijd voorbereidt.
Heerlijke mosterdsoep, salades een kaastaart en brownies met koffie.
Het was smikkelen en smullen. Gezellig met elkaar gepraat en oude verhalen opgehaald. De kleine Hugo melde zich en wilde ook van de partij zijn.
En rond de klok van 9 uur zij we weer uit elkaar gegaan.
Ineke bedankt voor de gastvrijheid en allemaal bedankt voor het cadeau en de moeite die jullie genomen hebben om dit te organiseren.
Erwin en Renate zijn nog met Max meegegaan om bij hem thuis te kijken hoe het huis er uitziet. Max wist nog allerlei details te vertellen, die zij nu ook in hun huis weer herkennen.
Vervolgens zat Max voor zich uit te kijken en was zichtbaar onder de indruk van dit moment.
Dit had ik ja nooit verwacht zei hij. Wat geweldig dat dit voor mij is gedaan.
Een groot succes en de buren worden heel erg bedankt. Geweldig.
Het was een "galgen maal" maar wel een om nooit te vergeten.
Het was heel gezellig en fijn om zo warm te worden uitgezwaaid. Max heeft er ook erg van genoten en zal met nog meer weemoed afscheid nemen van de
plek waar hij zijn hele leven heeft gewoond. Als we straks helemaal gesetteld zijn nodigen we ze allemaal een keer uit om bij ons te komen.
1 opmerking:
Hoi Bert en Max!
Wij hebben het heel graag gedaan! We vonden het erg gezellig gistermiddag- en avond en we zijn blij dat Max en jij zo verrast waren en genoten hebben. En Bert: je was een goede partner-in-crime! ;-)
We wensen jullie heel veel succes met de laatste voorbereidingen en natuurlijk met de verhuizing. Jullie gaan ongetwijfeld een sperperiode tegemoet en we zijn heel blij voor jullie.
Groeten,
Erwin, Rénate en Hugo
Een reactie posten