20 september

Gisteren even op bezoek geweest bij mijn Tante Sannie. De nog enigst levende van de generatie van mijn ouders van vaders kant. Ze is erg ziek, ben blij dat ik nog even met haar een paar woorden heb kunnen wisselen. En ook een fijn gesprek gehad met haar twee dochters. Wat kun je af en toe toch even elkaar nodig zijn in moeilijke tijden. Ik heb gelijk toen ik thuis kwam een kaarsje voor haar opgestoken.
Eigenlijk brandt altijd een kaars bij mij thuis voor de deur al een jaar. In een lantaarn, dag en nacht.
Maar nu ook even in de huiskamer een kaarsje aangestoken speciaal voor tante Sannie.

Het leven gaat verder en ik hoop dat tante Sannie een lijdensweg wordt bespaard.
En voor de kinderen hierbij een mooi gedichtje.


Vandaag mag ik misschien even binnen kijken in het bus museum. Dit museum was altijd gesitueerd in Winschoten en is een paar jaar geleden verhuisd naar Hoogezand. Maar het moet allemaal gebeuren met vrijwilligers en het moet voldoen aan alle eisen van de instanties op gebied van veiligheid.
Veel werk, maar het loopt goed en waarschijnlijk wordt het museum eind dit jaar officieel geopend.
Ik ben gevraagd om even mee te gaan en wellicht dat we even een blik mogen werpen.
Lijkt me mooi.
  

Ja het is wat om zo'n oude bus weer in oude luister te herstellen en dan ook nog rijdende te houden.
Daar hebben ze bij het museum allerlei leuke arrangementen voor om je met een bus rond te laten rijden.
Dus een leuk dagje.
Jullie ook veel plezier.
Groetjes en tot morgen.