Vrijdag
Jammer maar het is niet anders. Max heeft lange tijd geen last van Hartritmestoornis gehad, maar dinsdag begon het en het hield niet weer op. Dan maar naar de spoedpoli en inderdaad het was een zeer onregelmatige hartslag en de cardioloog moest er zijn oordeel over geven.
Max heeft al een aantal jaren last van Boezemfibrilleren en heeft het meestal door het goede gebruik van medicijnen vrij snel weer onder controle, maar dat lukte nu dus niet.
De cardioloog wil een klap geven.
Dat is een electroshock onder narcose.
Rond 10 uur kreeg ik een telefoontje van Max zijn collega dat het inderdaad ging gebeuren.
Ik ben in de bus gestapt en rond 11 uur was ik in het UMCG en daar zat Max op een stoel te wachten op de dingen die gingen komen.
Om ongeveer 13.30 uur was het dan zover. Een half uur later kon ik weer naar hem toe en een uur later zaten we in de auto op weg naar Kolham en alles was weer rustig.
Max was weer helemaal opgelucht en hopelijk komt hij weer helemaal tot rust.
De spanningen van de afgelopen weken hebben waarschijnlijk toch hun tol geëist.
Nou dat maar even rustiger aan en het zelfvertrouwen weer terug krijgen.
Gaat lukken vandaag gaan we eens een flink stuk wandelen en de hele dag rustig aan doen.
Jullie ook?
Tot morgen.
Jammer maar het is niet anders. Max heeft lange tijd geen last van Hartritmestoornis gehad, maar dinsdag begon het en het hield niet weer op. Dan maar naar de spoedpoli en inderdaad het was een zeer onregelmatige hartslag en de cardioloog moest er zijn oordeel over geven.
Max heeft al een aantal jaren last van Boezemfibrilleren en heeft het meestal door het goede gebruik van medicijnen vrij snel weer onder controle, maar dat lukte nu dus niet.
De cardioloog wil een klap geven.
Dat is een electroshock onder narcose.
Rond 10 uur kreeg ik een telefoontje van Max zijn collega dat het inderdaad ging gebeuren.
Ik ben in de bus gestapt en rond 11 uur was ik in het UMCG en daar zat Max op een stoel te wachten op de dingen die gingen komen.
Om ongeveer 13.30 uur was het dan zover. Een half uur later kon ik weer naar hem toe en een uur later zaten we in de auto op weg naar Kolham en alles was weer rustig.
Max was weer helemaal opgelucht en hopelijk komt hij weer helemaal tot rust.
De spanningen van de afgelopen weken hebben waarschijnlijk toch hun tol geëist.
Nou dat maar even rustiger aan en het zelfvertrouwen weer terug krijgen.
Gaat lukken vandaag gaan we eens een flink stuk wandelen en de hele dag rustig aan doen.
Jullie ook?
Tot morgen.
2 opmerkingen:
Echt maar eens even pas op de plaats, niet alleen voor Max maar ook voor Bert. Als ik de afgelopen maanden lees dan is het een drukte...
Kalm aan dan breekt het lijntje niet. Goed weekend gewenst.
Hoi Grietje, Ik zal je advies ter harte nemen. Ook een fijn weekeinde toegewenst.
Groetjes
Bert
Een reactie posten