Wat een drukke week.
Wat kan er toch veel gebeuren in een week en wat kan een mens veel werk verzetten in een korte tijd.
Allereerst het huis van Max leeghalen en alles schoon opleveren. De sleutels inleveren van het huis.
Dan komt het bericht van het overlijden van Pim Hoevenaar. Ik kende de man goed. Hij is jaren lang voorzitter van de Raad van Bestuur van de GGZ Groningen geweest en als secretaris van de OR heb ik veel met hem van doen gehad.
De uitvaart was plechtig en geheel in zijn stijl. Het was een waardig afscheid voor iemand die zijn sporen wel heeft verdiend. Je zal toch maar overlijden in Noord Korea. Nou het is hem op zijn vakantie overkomen.
In Pyongyang is hij overleden op 17 oktober j.l. en dan donderdag op 1 november begraven.
Vervolgens zijn Max en ik naar het theater geweest en wat we nog nooit hebben gedaan in de pauze zijn we weg gegaan. Het was een voorstelling die niet goed viel bij ons.
Het gezelschap deed goed hun best, maar het was niet aan ons besteed. Moet ik zeggen dat ik al geen voorstander ben van het ophitsen van publiek opdat ze gaan staan en mee gaan hossen en dat was duidelijk de bedoeling met een oorverdovend lawaai. Wij worden duidelijk te oud voor dergelijke voorstellingen.
De nederlandse soulsisters in het programma "Big black en beautiful" is niet aan ons besteed.
Hier volgt een kleine samenvatting voor de liefhebbers.
Zo ik ga hete bliksem maken en daar heerlijk van genieten.
Groetjes
Wat kan er toch veel gebeuren in een week en wat kan een mens veel werk verzetten in een korte tijd.
Allereerst het huis van Max leeghalen en alles schoon opleveren. De sleutels inleveren van het huis.
Dan komt het bericht van het overlijden van Pim Hoevenaar. Ik kende de man goed. Hij is jaren lang voorzitter van de Raad van Bestuur van de GGZ Groningen geweest en als secretaris van de OR heb ik veel met hem van doen gehad.
De uitvaart was plechtig en geheel in zijn stijl. Het was een waardig afscheid voor iemand die zijn sporen wel heeft verdiend. Je zal toch maar overlijden in Noord Korea. Nou het is hem op zijn vakantie overkomen.
In Pyongyang is hij overleden op 17 oktober j.l. en dan donderdag op 1 november begraven.
Vervolgens zijn Max en ik naar het theater geweest en wat we nog nooit hebben gedaan in de pauze zijn we weg gegaan. Het was een voorstelling die niet goed viel bij ons.
Het gezelschap deed goed hun best, maar het was niet aan ons besteed. Moet ik zeggen dat ik al geen voorstander ben van het ophitsen van publiek opdat ze gaan staan en mee gaan hossen en dat was duidelijk de bedoeling met een oorverdovend lawaai. Wij worden duidelijk te oud voor dergelijke voorstellingen.
De nederlandse soulsisters in het programma "Big black en beautiful" is niet aan ons besteed.
Hier volgt een kleine samenvatting voor de liefhebbers.
Groetjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten