Reisverslag 23 mei Fisterra
O wat ben ik blij dat ik daar naar toe geweest ben. Het einde van de wereld,...?
Het einde van de reis.....de camino......Voorbij Cée loop je het Schiereiland op, steeds smaller wordt de strook land, de branding links krijgt gezelschap van de branding rechts. Herman Gorter moet hier geweest zijn:
Nevel,
Aan den gevel
der lucht niets dan de zee.
Niets dan die twee
Hier heb ik wel een paar uur gezeten en alles nog eens de revue laten passeren. En met mij veel mensen....pelgrims...De cirkel was rond, de droom is gedroomd. Ik las in een boek:
"Om me heen sluit zich het heelal van water als een reusachtige baarmoeder. Ik ben er. Wat dover, wat wijzer. Hier zijn geen woorden voor. Dit is het einde."
Daar kan ik me helemaal bij aansluiten.
De vuurtoren
Een schoen als gedenkteken
De verbrande resten van kleren. Een ritueel die nog altijd in ere wordt gehouden. De pelgrim verbrand hier zijn kleren...koopt nieuwe en gaat als herboren weer naar huis.
Veel mensen zaten hier alles te overdenken
En wat gooiden mensen er veel heen. En gelukkig hadden ze dit niet in de brand gestoken.
Pelgrims te paard gaan ook naar de vuurtoren.
En de pelgrim stond hier mooi op de uitkijk
O wat ben ik blij dat ik daar naar toe geweest ben. Het einde van de wereld,...?
Het einde van de reis.....de camino......Voorbij Cée loop je het Schiereiland op, steeds smaller wordt de strook land, de branding links krijgt gezelschap van de branding rechts. Herman Gorter moet hier geweest zijn:
Nevel,
Aan den gevel
der lucht niets dan de zee.
Niets dan die twee
Hier heb ik wel een paar uur gezeten en alles nog eens de revue laten passeren. En met mij veel mensen....pelgrims...De cirkel was rond, de droom is gedroomd. Ik las in een boek:
"Om me heen sluit zich het heelal van water als een reusachtige baarmoeder. Ik ben er. Wat dover, wat wijzer. Hier zijn geen woorden voor. Dit is het einde."
Daar kan ik me helemaal bij aansluiten.
De vuurtoren
Een schoen als gedenkteken
De verbrande resten van kleren. Een ritueel die nog altijd in ere wordt gehouden. De pelgrim verbrand hier zijn kleren...koopt nieuwe en gaat als herboren weer naar huis.
Veel mensen zaten hier alles te overdenken
En wat gooiden mensen er veel heen. En gelukkig hadden ze dit niet in de brand gestoken.
En de pelgrim stond hier mooi op de uitkijk
En wat doet Bert de pelgrim aan het einde van de route. Hij gaat op een terrasje zitten met een mooi uitzicht in de zon die er eindelijk was en gaat jacobsschelpen eten. Voor het eerst van zijn leven en lekker dat ze waren. Heb ze schoon laten maken en meegekregen en de bediening bracht me ook nog de vishaak waarmee ze de vis gevangen hadden, dat zou me geluk brengen en dat sla je toch niet af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten