zaterdag 30 juni 2012

30 juni

Reisverslag 21 mei aankomst in Santiago
En daar beneden ligt dan Santiago de Compostela
En daar sta je dan op het grote plein voor de kathedraal
Op die steen
En dan staan deze kleurrijke dames je op te wachten bij je hotel. Mooi standbeeld. 
En dan terug naar de kathedraal, wat immens groot en indrukwekkend. Geheimzinnige duisternis, gedempte geluiden en een zee van licht en in de verte een retabel met een overdaad aan bladgoud. 

Je kijkt werkelijk je ogen uit Het is een allegaartje van stijlen, romaans en gotiek zijn met Spaanse barok ommanteld. Het is er steeds erg druk mensen lopen af en aan en er worden grote groepen rondgeleid. 
 En dan de Botafumeiro het grote wierookvat wat heen en weer slingert op bepaalde tijden als er tenminste € 300,00 op de plank komt. Foto boven laat het mechanisme zien waaraan het vat hangt en waardoor het heen en weer slingert mits er aan het touw getrokken wordt. Maar als hij dan slingert dan zie je ook wat. Hij gaat tot 20 meter hoogte en dat heen en weer door die kerk. Er zijn in het verleden wel doden bij gevallen. Daar kan ik me alles bij voorstellen. Als het touw het ook begeeft dan vliegt hij ook als een projectiel door de lucht.
 En dan ga je naar het kantoor waar je de Compostella op kunt halen mits je een stempelkaart kunt overleggen. 
De tekst luidt als volgt:
Capitulum lujus Almae Apostolicae et Metropolitanae Ecclesiae Compostellanae sigilli Altaris Beati Jacobi Apostoli custos, ut omnibus Fidelibus et Peregrinis ex toto terrarum Orbe, devotionis affectu vel voti causa, ad limina Apostoli Nostri Hispaniarum Patroni ac Tutelaris SANCTI JACOBI convenientibus, authenticas visitationis litteras expediat, omnibus et singulis praesentes inspecturis, notum facit: Dnum Albertum, Martinum, Gerardum Twickler hoc sacratissimum Templum pietatis causa devote visitasse. In quorum fidem praesentes litteras, sigillo ejesdem Sanctae Ecclesiae munitas, ei confero. 
Datum Compostellae die 21 mensis Maii anno dni 2012 

Het betekent ongeveer het volgende:
Als kappitel van deze apostolische kerk van Compostela, en als hoeder van het zegel van het altaar van de heilige apostel Jacobus, maak ik bekend dat de heer Albertus, Martinus, Gerhardus Twickler deze heilige tempel met vrome oogmerken heeft bezocht. 

Nou en dat klopt ook.  








vrijdag 29 juni 2012

29 juli

 19 en 20 mei Azua naar Santiago
Veel bos van Eucalyptus bomen en dik en hoog dat die waren. 


 Een mooie schone refugio die ook overdag open was en een lunch serveerde
Het vliegveld van Santiago 
 De startbaan
De Monxoi of te wel de berg van de vreugde hier gooien pelgrims vaak hun hoofddeksels de lucht in van vreugde omdat ze Santiago zien en de kathedraal. Hier staat een heel groot futuristische monument ter ere van een pausbezoek die hier even geweest is ter ere van een heilig jaar. Ik las in een boek "Smakeloos pretentieus, het gedenkteken vloekt in alle opzichten met de geest van de camino, het past meer bij clericale pogingen om de religie te verkopen. Dat streven is tot mislukken gedoemd zolang de eigentijdse pauselijke mobiliteit zo schizofreen samengaat met diens uiterst behoudende ideeën over kerk en wereld. Een gezag dat mensen klein houdt en zelfs in hun slaapkamers niet met rust laat verspeelt alle krediet."


 Hier zaten kleine openingen en een mandje en de pelgrims proppen er van alles in en hangen er van alles aan. 



En dan kom je in Santiago aan. 
En zo is de pelgrimage een metafoor van het leven zelf, de avontuurlijke weg door een wisselvallige wereld naar de sterren van de eeuwigheid. Een oud refrein uit de Codex houdt me ritmisch op gang:
Herru Sanctiagu                 Heer Jacobus 
Gut Sanctiagu                     Goede Jacobus 
e eltreia, e suseia                Vooruit, komaan 
Deus aia nos!                      God helpe ons.


donderdag 28 juni 2012

28 juni

reisverslag 18 mei Palas de Rei 
Mooie paden en vergezichten met een laag hangende bewolking die als een mist in het dal zat. 


Onderweg op de Camino zie je veel herinneringstekens, gedenkstenen en monumentjes ter nagedachtenis aan mensen die tijdens de wandeling overleden zijn. Op dit stuk van het pad heb ik daar vaak even bij stil gestaan ook omdat het met mij gelukkig zo goed ging maar ook om te kijken wat pelgrims daar allemaal niet neerleggen. Van alles en nog wat wordt er opgehangen en neergelegd. Veel steentjes, maar ook foto's en schelpen. 


En dan probeert iemand je zijn waar aan te prijzen. Inktvis. Zo uit de pan. Kom je de hoek om en houdt hij dit voor je neus. Heb ooit inktvis gegeten en altijd nog het gevoel van die zuignapjes in mijn mond. Nee dank u ik neem wel een karbonade. Maar volgens velen moest het heel smakelijk zijn en heel bijzonder. Dat laatste geloof ik ook wel dat eerste kan ik niet beamen. Hij nam een grote schaar, knipte alle tentakels af in stukken van ongeveer een centimeter, deed er wat olie over en zout en peper en een stuk brood en zo werd het opgediend. Nou voor de foto vond ik het leuk en hij wilde wel even staan blijven. In de ketel dreven nog een 10 tal en hij pikte ze er zo uit met een haak. Ik vond het niks en heb geen spijt van het feit dat ik ze niet genomen heb. 




En dan komt daar plotseling een pension op je weg. Eindelijk een bed. 

 Nog 50 km. 




woensdag 27 juni 2012

27 juni

18 mei Sarria naar Portomarin


Mooie vergezichten 

De brug en het stuwmeer van Portomarin  op de voorgrond het zwembad. Het was allemaal vrij nieuw, want met het vol laten lopen van het stuwmeer kwam het originele stadsdeel onder water. 


 De paal van nog 100 km naar Santiago en vrijwel iedereen schreef er iets op en legde er iets bij. 

Mooie wegen met veel pelgrims.

Een opslag voor mais. een horreo

Aardappels poten, moeder achter op de ploeg en vader op de tractor en als het niet snel genoeg ging kreeg moeder ook nog een scheldkanonnade naar haar hoofd. 

dinsdag 26 juni 2012

26 juni

Reisschema 16, 17 mei Sarria en het klooster van Samos
Het meest indrukwekkende was het klooster van Samos en de wandeling naar Sarria. Het was eindelijk mooi weer en het liep heerlijk langs mooie paden. De geschiedenis van het klooster gaat terug tot de zesde eeuw. De koninklijke abdij is een van de oudste cenobietenkloosters in Spanje, een tijdgenoot van het Romeinse Montecasino. De gebouwen vertonen een allegaartje van stijlen, sporen romaans, met gotiek, vooral renaissance. En onze eeuw doet ook mee, niet met een eigen stijl maar met herstelwerkzaamheden na de grote brand in de jaren vijftig. Het resultaat is een strenge kolos met grauwe muren langs een asfaltweg. In een moderne versie van het aloude " ora et labora" bedient broeder portier in blauwe overall de plaatselijke benzinepomp. Maar binnenin was het geweldig hoewel ik de buitenkant ook enorm vond. Binnen worden de vespers nog gebeden. Feria quarta ad vesperas, psalm 129 "De profundis clamavi ad te, Domine: Domine exaudi vocem meam. (vanuit de diepten roep ik tot U, Heer; Heer, luister naar mijn stem)


Het kloostercomplex was nog dicht toen ik voor de deur stond. 



Dan maar even rondlopen en genieten van de ochtendzon en het gebouw van alle kanten bekijken. 

De ingang om 10 uur ging hij open en liet een vrolijke pater me binnen. 

De binnentuinen
De kloostergangen beneden
Nog een binnentuin

De kloostergang op de eerste verdieping met de kamers voor de paters. Prachtig beschilderd.

De kloosterkerk
De weg naar Sarria is heel mooi met mooie vergezichten en idyllische plekjes.