Door ernstige ziekte van mijn moeder kom ik niet aan wandelen toe. Ze is vrijdagochtend getroffen door een hartstilstand en ligt momenteel op de IC. Ben daar bijna dag en nacht om haar te steunen bij dit lijden.
Kan daardoor ook even niet werken aan dit blog. Laat binnenkort wel weer van me weten.
Bert
maandag 27 juni 2011
zondag 26 juni 2011
wandelen in Siddeburen
Siddeburen op zijn Gronings Sibboeren. Het is een dorp in de gemeente Slochteren. In de dertiende eeuwse kloosterkronieken van de abten Emo en Menko van het klooster Bloemhof te Wittewierum wordt Siddeburen al vermeld als Sigerdachurke. Dit betekent op zijn oudfries "de kerk van Siegerd". Altijd leuk om te weten. 
mooi beeld
Dis is de Bok van Siddeburen hij staat aan de oude weg en is gemaakt door Ton van Dijk.
Ik ontdekte dat er ook een gedicht over is.
In Siddeburen was een bok
die machtsverhief en worteltrok.
Die bok heeft onlangs onverschrokken,
waarna hij zonder ongerief
zich weer in het kwadraat verhief
maar 't feit waardoor hij voort zal leven
is, dat hij achteraf nog even
de massa die hem huldigde
met fijn vermenigvuldigde.
Nou daar moet ik wel even over nadenken.
Het was leuk. Nog even koffie drinken bij mevrouw Riepma en dan weer naar huis.
mooi beeldDis is de Bok van Siddeburen hij staat aan de oude weg en is gemaakt door Ton van Dijk.
Ik ontdekte dat er ook een gedicht over is.
In Siddeburen was een bok
die machtsverhief en worteltrok.
Die bok heeft onlangs onverschrokken,
waarna hij zonder ongerief
zich weer in het kwadraat verhief
maar 't feit waardoor hij voort zal leven
is, dat hij achteraf nog even
de massa die hem huldigde
met fijn vermenigvuldigde.
Nou daar moet ik wel even over nadenken.
Het was leuk. Nog even koffie drinken bij mevrouw Riepma en dan weer naar huis.
zaterdag 25 juni 2011
Slochteren
Jaarlijks is het genieten rond de Fraeylema Borg in Slochteren.
Het Ensemble voert daar rond 21 juni altijd een openluchtspel op rond de borg in de tuinen.
Dit jaar was het "De Revisor". Een stuk van Nikolaj Gogol een Rus. Het stuk was omgevormd naar de tijd van nu met ook de items van nu. Hebzucht en macht.
Heel humoristisch. Het bospark was omgedoopt tot het dorpje Bovenslochteren. In dit dorpje brak paniek uit omdat er een bericht kwam dat er een inspecteur uit Den Haag kwam van fraudezaken. Deze man de"revisor"kwam de zaken in het dorp controleren. De notabelen van het dorp, met de burgemeester voorop, hebben allemaal zo hun duistere zaakjes lopen, die ze liever geheim willen houden. En dan verneemt men dat er al een aantal dagen een vreemdeling in de plaatselijke herberg verblijft. Het was af en toe lachen gieren brullen. En wat is het dan mooi om onder redelijke weersomstandigheden tot half elf 's avonds te kunnen genieten van een dergelijk spel. We hadden weer geluk deze keer.
Wat een avond, geweldig bedankt mensen hopelijk tot volgend jaar.
om 23.30 uur ben ik maar in mijn eigen bedje gekropen. Was wel een beetje koud geworden en het was weer heerlijk om onder het dekbed te kruipen en te dromen over de belevenissen.
Het Ensemble voert daar rond 21 juni altijd een openluchtspel op rond de borg in de tuinen.
Dit jaar was het "De Revisor". Een stuk van Nikolaj Gogol een Rus. Het stuk was omgevormd naar de tijd van nu met ook de items van nu. Hebzucht en macht.
Heel humoristisch. Het bospark was omgedoopt tot het dorpje Bovenslochteren. In dit dorpje brak paniek uit omdat er een bericht kwam dat er een inspecteur uit Den Haag kwam van fraudezaken. Deze man de"revisor"kwam de zaken in het dorp controleren. De notabelen van het dorp, met de burgemeester voorop, hebben allemaal zo hun duistere zaakjes lopen, die ze liever geheim willen houden. En dan verneemt men dat er al een aantal dagen een vreemdeling in de plaatselijke herberg verblijft. Het was af en toe lachen gieren brullen. En wat is het dan mooi om onder redelijke weersomstandigheden tot half elf 's avonds te kunnen genieten van een dergelijk spel. We hadden weer geluk deze keer.
Wat een avond, geweldig bedankt mensen hopelijk tot volgend jaar.
om 23.30 uur ben ik maar in mijn eigen bedje gekropen. Was wel een beetje koud geworden en het was weer heerlijk om onder het dekbed te kruipen en te dromen over de belevenissen. Op naar de volgende
vrijdag 24 juni 2011
vervolg wandelen in Gasselte
Nije Hemelriek is prachtig vooral bij mooi zonnig weer. Dat had ik even niet, maar met regen en wind is het ook goed wandelen hier in de bossen. De wind krijgt geen vat op je en de regen, ach we hebben regenkleding niet waar. Dus de omgeving een goed bekijken. Zie hier een kleine impressie.
zoals het vroeger was. Gisteren heb je kunnen zien hoe het nu is.
Even flink door stappen en je bent bij het boomkroonpad. Dit is helemaal een belevenis. Je begint bij de wortels en loopt zo omhoog en wandelt dan door de boom toppen.
Het is geweldig om dit mee te maken.
Deze omgeving is een lust voor het oog en de neus helemaal als het geregend heeft.
Nou dit was dan Gasselte en de omgeving. Op naar een volgend moment.
zoals het vroeger was. Gisteren heb je kunnen zien hoe het nu is. Even flink door stappen en je bent bij het boomkroonpad. Dit is helemaal een belevenis. Je begint bij de wortels en loopt zo omhoog en wandelt dan door de boom toppen. Het is geweldig om dit mee te maken.
Deze omgeving is een lust voor het oog en de neus helemaal als het geregend heeft.
Nou dit was dan Gasselte en de omgeving. Op naar een volgend moment.
donderdag 23 juni 2011
wandelen in en om Gasselte
Gasselte in de Provincie Drenthe is een mooi punt om te starten met wandelen.
Het is een leuk en gezellig dorp, dat zich veel richt op toeristen.
Het is bosrijk
Het mooie witte kerkje
Er is hei...op het Drouwenerzand,
Een wandeling is zo uitgestippeld en als je flink de pas er in zet ook zo gemaakt.
Het is geweldig. Vooral bij minder goede weersomstandigheden en vooral bij veel wind is een wandeling in de beschutte omgeving erg prettig.
De volgende wandeling gaat naar de andere kant van de snelweg ( N34) naar het bos waar het
Nije Hemelriek ligt.
Het is een leuk en gezellig dorp, dat zich veel richt op toeristen.
Het is bosrijkHet mooie witte kerkjeEr is hei...op het Drouwenerzand,Een wandeling is zo uitgestippeld en als je flink de pas er in zet ook zo gemaakt.
Het is geweldig. Vooral bij minder goede weersomstandigheden en vooral bij veel wind is een wandeling in de beschutte omgeving erg prettig.
De volgende wandeling gaat naar de andere kant van de snelweg ( N34) naar het bos waar het
Nije Hemelriek ligt.
woensdag 22 juni 2011
Woudbloem
Het gehucht Woudbloem ligt op de tweesprong van beide Ae's. Tot 1900 was het een onontgonnen gebied, ruig en ontoegankelijk. In 1904 liet Woltjer aan de Scharmer een aardappelmeelfabriek bouwen met de lieflijke naam Woudbloem. Op hoogtijdagen tijdens de campagnes werkten er honderden mensen uit de omgeving. Bij de fabriek werden arbeidershuizen gebouwd.
In 1968 na de aardappeloogst sloot de fabriek.
Wat overbleef, is een mooi gerestaureerd buurtje in een aantrekkelijke en avontuurlijke wildernis.
Er gloort een nieuw toekomst voor de streek als oase van rust te midden van ruige natuur.
Dag Woudbloem tot gauw, kom snel een keer weer langs het was en is mooi om naar je toe te wandelen vanuit Kolham. En terug ook natuurlijk.
In 1968 na de aardappeloogst sloot de fabriek.
Wat overbleef, is een mooi gerestaureerd buurtje in een aantrekkelijke en avontuurlijke wildernis.
Er gloort een nieuw toekomst voor de streek als oase van rust te midden van ruige natuur.
Dag Woudbloem tot gauw, kom snel een keer weer langs het was en is mooi om naar je toe te wandelen vanuit Kolham. En terug ook natuurlijk.
dinsdag 21 juni 2011
Woudbloem de omgeving en de natuur
Als je flink door stapt vanuit Kolham kom je in Woudbloem.
Ik las ergens het volgende:
De meeste Groningers zal het niets zeggen, toch ligt op wandelafstand van de Materinitoren een van de mooiste en grootste natuurgebieden van de provincie. Het gehucht Woudbloem ligt in het hart van de nieuwe natuur die uiteindelijk tot tuin van Groningen zal uitgroeien. De plaats is gesticht door grondeigenaar en industrieel Woltjer, die zijn familienaam abusievelijk vertaalde met het poëtische Woudbloem. De associatie met weelderige natuurschoon past het dorpje tegenwoordig goed. Het steen en de drukte van de stad tegenover ruig, groen en stil.
Dat is treffend neergezet. Dit is een prachtig gebied om in te wandelen.
Geweldig om te zien hoe het gebied ontwikkeld wordt maar vooral al is. Gelukkig maar want ik weet niet hoe het zal worden met deze regering die overal een rem op zet. In de gemeente Slochteren mogen we blij zijn dat het inmiddels zover is ontwikkeld.
Nog een stukje geschiedenis:
Je zou een vergelijking kunnen trekken met de Oost vaardersplassen. Het gebied Duurswold met Ae's Woudbloem als centrum is een flinke aanwinst voor de natuurlijke ontwikkeling ten oosten van Groningen. Pony's en runderen zoals herefords en blaarkoppen zorgen voor de begrazing. en dat in een gebied van ongeveer 1700 hectare groot. En ook nog bij mij in de achtertuin. Het is een lust om hier te wandelen.
De Slochter Ae ligt in het oude stroomdal van de Fivel, nog zo'n rivier die het Groninger landschap vanaf de ijstijd vorm gaf. In het zuidelijke deel groeit krabbenscheer dat alleen in heel helder en schoon water voorkomt.
De groene glazenmaker,
een zeldzame libellensoort, is sterk afhankelijk van de aanwezigheid van de waterplant. Het gebied telt in totaal twintig libellensoorten, waaronder de smaragdlibel
en glassnijder.
Het zijn prachtige insecten die ook af en toe graag een uitstapje maken naar mijn tuin. Tijdens een kopje koffie kan ik er van genieten als ze om me heen vliegen.
In het gebied komen ook vele plantensoorten voor zoals
moeraswederik,
veenruikgras,
dotterbloem en
blauwe knoop.
De naam doet wellicht aan iets anders denken, maar het is een prachtige bloem. Grote groepen kieviten maken mooie patronen in de lucht. Het is een belevenis om door dit gebied te lopen. Volgende keer meer over Woudbloem zelf.
Ik las ergens het volgende:
De meeste Groningers zal het niets zeggen, toch ligt op wandelafstand van de Materinitoren een van de mooiste en grootste natuurgebieden van de provincie. Het gehucht Woudbloem ligt in het hart van de nieuwe natuur die uiteindelijk tot tuin van Groningen zal uitgroeien. De plaats is gesticht door grondeigenaar en industrieel Woltjer, die zijn familienaam abusievelijk vertaalde met het poëtische Woudbloem. De associatie met weelderige natuurschoon past het dorpje tegenwoordig goed. Het steen en de drukte van de stad tegenover ruig, groen en stil.
Dat is treffend neergezet. Dit is een prachtig gebied om in te wandelen.
Geweldig om te zien hoe het gebied ontwikkeld wordt maar vooral al is. Gelukkig maar want ik weet niet hoe het zal worden met deze regering die overal een rem op zet. In de gemeente Slochteren mogen we blij zijn dat het inmiddels zover is ontwikkeld.
Nog een stukje geschiedenis:
Je zou een vergelijking kunnen trekken met de Oost vaardersplassen. Het gebied Duurswold met Ae's Woudbloem als centrum is een flinke aanwinst voor de natuurlijke ontwikkeling ten oosten van Groningen. Pony's en runderen zoals herefords en blaarkoppen zorgen voor de begrazing. en dat in een gebied van ongeveer 1700 hectare groot. En ook nog bij mij in de achtertuin. Het is een lust om hier te wandelen.
De Slochter Ae ligt in het oude stroomdal van de Fivel, nog zo'n rivier die het Groninger landschap vanaf de ijstijd vorm gaf. In het zuidelijke deel groeit krabbenscheer dat alleen in heel helder en schoon water voorkomt.
De groene glazenmaker,
een zeldzame libellensoort, is sterk afhankelijk van de aanwezigheid van de waterplant. Het gebied telt in totaal twintig libellensoorten, waaronder de smaragdlibel
en glassnijder.
Het zijn prachtige insecten die ook af en toe graag een uitstapje maken naar mijn tuin. Tijdens een kopje koffie kan ik er van genieten als ze om me heen vliegen. In het gebied komen ook vele plantensoorten voor zoals
moeraswederik,
veenruikgras,
dotterbloem en
blauwe knoop.
De naam doet wellicht aan iets anders denken, maar het is een prachtige bloem. Grote groepen kieviten maken mooie patronen in de lucht. Het is een belevenis om door dit gebied te lopen. Volgende keer meer over Woudbloem zelf.
maandag 20 juni 2011
met Roos op stap
Mijn oud buurvrouw Roos woont momenteel in het verzorgingshuis Sint Jozef te Sappemeer.
Ondanks dat we al 23 jaar niet meer naast elkaar wonen hebben we toch altijd nog contact.
Vorig jaar was ze ernstig ziek en kon ze vanuit het ziekenhuis/verpleeghuis niet meer terug naar haar eigen huisje. Vandaar dat ze nu in St. Jozef woont. Kort geleden was ik bij haar op bezoek en uitte ze de wens om eens een tochtje te maken door de omgeving. Woensdag 15 juni was het zover.
Roos in de auto en dat door de provincie. Van Sappemeer naar Muntendam, Veendam, Pekela, Alteveer, Onstwedde. Haar even laten zien waar ik ben opgegroeid in Veenhuizen en vervolgens via allerlei wegen naar Bourtange de mooie vesting.
Het is 1 van de parels van Wester Wolde. Hierna naar Ter Apel gereden, waar het klooster staat en het behoorlijk gehavende Boschhuis wat na de brand van enkele maanden geleden behoorlijk door Bouwbedrijf Brands onder handen wordt genomen. 
Het ligt daar zo mooi.
Zie hier een foto zoals het in de winter er uit ziet. Maar in de lente is het ook prachtig. Alleen nu staan er hekken om heen en hoop ik dat het zo snel mogelijk weer in oude luister is hersteld.
Hierna zijn we via Ter Apel, Terapelkanaal, Musselkanaal, Stadskanaal weer naar Sappemeer gereden.
We hebben een heerlijk middagje met elkaar meegemaakt. Na een drankje en een volgende afspraak ben ik weer huiswaarts gegaan. Op naar een volgende belevenis.
Ondanks dat we al 23 jaar niet meer naast elkaar wonen hebben we toch altijd nog contact.
Vorig jaar was ze ernstig ziek en kon ze vanuit het ziekenhuis/verpleeghuis niet meer terug naar haar eigen huisje. Vandaar dat ze nu in St. Jozef woont. Kort geleden was ik bij haar op bezoek en uitte ze de wens om eens een tochtje te maken door de omgeving. Woensdag 15 juni was het zover.
Roos in de auto en dat door de provincie. Van Sappemeer naar Muntendam, Veendam, Pekela, Alteveer, Onstwedde. Haar even laten zien waar ik ben opgegroeid in Veenhuizen en vervolgens via allerlei wegen naar Bourtange de mooie vesting.
Het is 1 van de parels van Wester Wolde. Hierna naar Ter Apel gereden, waar het klooster staat en het behoorlijk gehavende Boschhuis wat na de brand van enkele maanden geleden behoorlijk door Bouwbedrijf Brands onder handen wordt genomen. Het ligt daar zo mooi. Zie hier een foto zoals het in de winter er uit ziet. Maar in de lente is het ook prachtig. Alleen nu staan er hekken om heen en hoop ik dat het zo snel mogelijk weer in oude luister is hersteld.
Hierna zijn we via Ter Apel, Terapelkanaal, Musselkanaal, Stadskanaal weer naar Sappemeer gereden.
We hebben een heerlijk middagje met elkaar meegemaakt. Na een drankje en een volgende afspraak ben ik weer huiswaarts gegaan. Op naar een volgende belevenis.
zondag 19 juni 2011
Liefde
Liefde
Wie weet in deze tijd nog wat Liefde is?
liefde met een hoofdletter
Wordt het woord "liefde"
niet vreselijk verminkt in filmreclame,
in sensatiebladen en sekspublicaties,
waar het "vingerafdrukken"meekrijgt
van gewetenloze, verborgen "businessmen"?
Heeft hun productie in taal en beeld
wel iets met "liefde"te maken?
Maken zij onze wegen naar cultuur
niet tot riolen voor mensen,
die nooit boven hun broeksriem zijn uitgegroeid,
met als enige doel: grof geld verdienen?
Wie in deze tijd weet nog,
dat "liefde"te maken heeft
met "gave"en "overgave",
met diepe vreugde
van het "gegeven-zijn"voor de ander,
van het "hart-hebben"
voor de ander,
met tederheid en zachtmoedigheid,
met vriendelijkheid en vergevingsgezindheid,
met het afstand doen van macht en bezit,
met het afstand doen van geweld, met vrede?
Wie in deze tijd weet nog,
dat "liefde"te maken heeft
met verantwoordelijkheid?
Wie weet in deze tijd nog wat Liefde is?
liefde met een hoofdletter
Wordt het woord "liefde"
niet vreselijk verminkt in filmreclame,
in sensatiebladen en sekspublicaties,
waar het "vingerafdrukken"meekrijgt
van gewetenloze, verborgen "businessmen"?
Heeft hun productie in taal en beeld
wel iets met "liefde"te maken?
Maken zij onze wegen naar cultuur
niet tot riolen voor mensen,
die nooit boven hun broeksriem zijn uitgegroeid,
met als enige doel: grof geld verdienen?
Wie in deze tijd weet nog,
dat "liefde"te maken heeft
met "gave"en "overgave",
met diepe vreugde
van het "gegeven-zijn"voor de ander,
van het "hart-hebben"
voor de ander,
met tederheid en zachtmoedigheid,
met vriendelijkheid en vergevingsgezindheid,
met het afstand doen van macht en bezit,
met het afstand doen van geweld, met vrede?
Wie in deze tijd weet nog,
dat "liefde"te maken heeft
met verantwoordelijkheid?
Nog een overdenking
Troost
Je kunt niet leven zonder troost!
Troost is echter geen alcohol, geen slaappil,
geen spuit, die je slechts even verdoven,
om je daarna in een nog zwartere nacht te storten.
Troost bestaat niet in een vloed van woorden.
Troost is als een milde zalf op 'n diepe wonde.
Troost is als een onverwachte oase
in een grote woestijn,
die je weer doet geloven
in het leven.
Troost is als een zachte hand op je hoofd
die je tot rust brengt.
Troost is als een zacht gelaat vlakbij
van iemand die je tranen begrijpt,
die luistert naar je gemarteld hart,
die bij je blijft in je angst en je vertwijfeling
en die je een paar sterren laat zien.
Je kunt niet leven zonder troost!
Troost is echter geen alcohol, geen slaappil,
geen spuit, die je slechts even verdoven,
om je daarna in een nog zwartere nacht te storten.
Troost bestaat niet in een vloed van woorden.
Troost is als een milde zalf op 'n diepe wonde.
Troost is als een onverwachte oase
in een grote woestijn,
die je weer doet geloven
in het leven.
Troost is als een zachte hand op je hoofd
die je tot rust brengt.
Troost is als een zacht gelaat vlakbij
van iemand die je tranen begrijpt,
die luistert naar je gemarteld hart,
die bij je blijft in je angst en je vertwijfeling
en die je een paar sterren laat zien.
zaterdag 18 juni 2011
Overdenkingen
Even lezen in het boekje "Menslief"
Vergeet de mooie dagen niet.
Als je moe bent, als je overhoop ligt
met je omgeving, als je geen raad meer weet
en je je diep ongelukkig voelt,
denk dan even terug aan de mooie dagen,
dat je lacht en danste, dat je tegen iedereen
vriendelijk was als een kind zonder zorgen!
Vergeet de mooie dagen niet!
Als de horizon, zover je kunt kijken, donker blijft
zonder een teken van licht,
als je hart vol verdriet is en misschien vol bitterheid,
als schijnbaar alle hoop op nieuwe vreugde
en geluk verdwenen is,
zoek dan toch zorgvuldig in je herinnering,
ik vraag 't je, de mooie dagen.
De dagen dat alles goed was, geen wolkje aan de hemel,
toen er iemand was, bij wie je je thuis voelde,
toen je enthousisast kon zijn over de ander
die je nu ontgoocheld heeft en misschien bedrogen.
Vergeet de mooie dagen niet!
Want als je ze vergeet komen ze nooit meer terug!
Neem jezelf opnieuw helemaal in handen.
Vul je hoofd met blijde gedachten,
je hart met vergevingsgezindheid,
tederheid en liefde en je mond met een lach
en alles wordt weer goed.
He wat een leuk boekje. Dit is weer stof om over na te denken tijdens mijn rondje door het dorp.
Vergeet de mooie dagen niet.
Als je moe bent, als je overhoop ligt
met je omgeving, als je geen raad meer weet
en je je diep ongelukkig voelt,
denk dan even terug aan de mooie dagen,
dat je lacht en danste, dat je tegen iedereen
vriendelijk was als een kind zonder zorgen!
Vergeet de mooie dagen niet!
Als de horizon, zover je kunt kijken, donker blijft
zonder een teken van licht,
als je hart vol verdriet is en misschien vol bitterheid,
als schijnbaar alle hoop op nieuwe vreugde
en geluk verdwenen is,
zoek dan toch zorgvuldig in je herinnering,
ik vraag 't je, de mooie dagen.
De dagen dat alles goed was, geen wolkje aan de hemel,
toen er iemand was, bij wie je je thuis voelde,
toen je enthousisast kon zijn over de ander
die je nu ontgoocheld heeft en misschien bedrogen.
Vergeet de mooie dagen niet!
Want als je ze vergeet komen ze nooit meer terug!
Neem jezelf opnieuw helemaal in handen.
Vul je hoofd met blijde gedachten,
je hart met vergevingsgezindheid,
tederheid en liefde en je mond met een lach
en alles wordt weer goed.
He wat een leuk boekje. Dit is weer stof om over na te denken tijdens mijn rondje door het dorp.
donderdag 16 juni 2011
wandelen in Stadskanaal
Dinsdag 14 juni was het wandelen in Stadskanaal. Het Julianapark en de aangrenzende woonwijk.
Het is een leuk park, met Roodkapje nog wel. 
Vervolgens dan maar naar mijn eigen tuin.
mijn kaktus die prachtig bloeit
en alle andere bloemen.
Het is een leuk park, met Roodkapje nog wel. Met mensen gesproken die in de buurt wonen en een mooie tuin hebben. Vol enthousiastme vertelde meneer over zijn passie voor bloemen en hun kinderen en een kleinkind die binnenkort geboren moest worden een kleinzoon wist hij al te vertellen. Er liggen mooie tuinen en hele leleke. Maar ja wat is lelek en wat is mooi.
Mijn idee van een tuin hoeft niet die van een ander te zijn. Maar als het onkruid tegen de voordeur op groeit vind ik het in ieder geval geen mooie tuin. Al dat grind en al die tegels die tegenwoordig de tuinen sieren vind ik dus ook helemaal niets, maar het zijn waarschijnlijk de mensen die geen tijd hebben voor een tuin om welke reden dan ook.
Vervolgens dan maar naar mijn eigen tuin. Hier moet en wil ik dan ook wel tijd aan besteden. Het groeit en bloeit lekker. Genieten kan ik er van.
mijn kaktus die prachtig bloeit
en alle andere bloemen. Het is weer een mooie dag.
woensdag 15 juni 2011
wandelen in Maastricht het Jekerkwartier
Een wandeling langs de Jekker waar de oude vestingwallen nog liggen en de Poorten met het Bastion is een lust voor het oog.
De Jekker bij Bisschopsmolen
de Leeuwmolen
Een typisch straatje met de Helpoort.
De Jekker bij Bisschopsmolen 
de Leeuwmolen 
Een typisch straatje met de Helpoort.Het lopen door dit gebied is een lust, de gebouwen, de rust en de planten was een belevenis. Tevens het park wat aan dit gebied grenst is geweldig met die enorme platanen. Dit was een weekeinde om van te dromen. Dit wordt volgend jaar het begin van mijn pelgrimstocht. Maastricht ik kom volgend jaar naar je toe.
Eerst ga ik weer naar het Groningerland om me voor te bereiden.
dinsdag 14 juni 2011
wandeling onder en over de Sint Pietersberg
Op zondag 12 juni was het prachtig weer en zijn we naar Maastricht gelopen langs de Maas. Daar ontsproot de gedachte om daar aan het water de oude stadswallen te gaan verkennen, nadat we eerst koffie met limburgsevlaai hadden gegeten. Wat zijn die oude vestingwallen nog prachtig. Zal er in een later verhaal nog iets meer over vertellen. We zijn met de boot een eind over de maas stroom opwaarts gevaren en hebben een wandeling gemaakt over maar ook onder de Sint Pietersberg.
Nadat we van de boot kwamen moesten we flink omhoog en kwamen we bij de ingang van de grotten. Daar gingen we met een gids de grotten door....eigenlijk zijn het geen grotten, maar mijnen want hier werd het bouwmateriaal gewonnen. De mergel en nog steeds de kalk.
Er is een gangenstelsel ontstaan van totaal ruim 200 kilometer. Door de afgravingen van de ENCI is er nog ongeveer 80 kilometer van over. We zijn een uur door de gangen gedwaald wat een ervaring en wat hoog soms wel 30 meter hoog zijn dit gangen.
Het is geweldig om te horen en te zien wat zich hier in deze gangen allemaal heeft afgespeeld. Alle kunstschatten van Nederland zijn hier tijdens de oorlog bewaard inclusief de Nachtwacht. Kunstenaars hebben zich er uitgeleefd en er was een stuk ingericht voor de bevolking dat dan diende als schuilkelder. Wat een ervaring. Na een uur zijn we gaan wandelen op de Sint Pietersberg. We moesten toch zien wat er nu allemaal wordt afgegraven en toch nog even weer naar het einde van het Pieterpad.
Van Pieterburen te voet of omgekeerd als 't moet wit-rood lopen is goed. Voor de mensen die het niet weten. Langeafstandsroutes worden gemarkeerd door een stikker op plekken waar van richting wordt veranderd met een wit rode stikker. Vandaar wit-rood.
He het begon weer te kribbelen. Max en ik stonden daar en lieten even weer de herinnering spreken. Toen we na al die dagen lopen hier kwamen was het zo plotseling afgelopen. Hier heb ik het idee opgepakt om naar Santiago te gaan lopen. Nu eerst maar eens over de Sint Pietersberg lopen.
Met het forst Sint Pieter en zijn mooie plekjes en vergezichten. Het was een wandeling van zeker 2 uur en de hele tijd genieten.
Gesproken met mensen die wandelden naar Nice en ook mensen die het Pieterpad hadden voltooid.
Na deze wandeling weer aan boord van de boot om nog wat verder stroom opwaarts te gaan richting Belgie en dan voor de sluizen weer terug naar Maastricht en naar het hotel gelopen.
Prachtige dag.
Nadat we van de boot kwamen moesten we flink omhoog en kwamen we bij de ingang van de grotten. Daar gingen we met een gids de grotten door....eigenlijk zijn het geen grotten, maar mijnen want hier werd het bouwmateriaal gewonnen. De mergel en nog steeds de kalk. Er is een gangenstelsel ontstaan van totaal ruim 200 kilometer. Door de afgravingen van de ENCI is er nog ongeveer 80 kilometer van over. We zijn een uur door de gangen gedwaald wat een ervaring en wat hoog soms wel 30 meter hoog zijn dit gangen.
Het is geweldig om te horen en te zien wat zich hier in deze gangen allemaal heeft afgespeeld. Alle kunstschatten van Nederland zijn hier tijdens de oorlog bewaard inclusief de Nachtwacht. Kunstenaars hebben zich er uitgeleefd en er was een stuk ingericht voor de bevolking dat dan diende als schuilkelder. Wat een ervaring. Na een uur zijn we gaan wandelen op de Sint Pietersberg. We moesten toch zien wat er nu allemaal wordt afgegraven en toch nog even weer naar het einde van het Pieterpad. Van Pieterburen te voet of omgekeerd als 't moet wit-rood lopen is goed. Voor de mensen die het niet weten. Langeafstandsroutes worden gemarkeerd door een stikker op plekken waar van richting wordt veranderd met een wit rode stikker. Vandaar wit-rood. He het begon weer te kribbelen. Max en ik stonden daar en lieten even weer de herinnering spreken. Toen we na al die dagen lopen hier kwamen was het zo plotseling afgelopen. Hier heb ik het idee opgepakt om naar Santiago te gaan lopen. Nu eerst maar eens over de Sint Pietersberg lopen.
Met het forst Sint Pieter en zijn mooie plekjes en vergezichten. Het was een wandeling van zeker 2 uur en de hele tijd genieten. Gesproken met mensen die wandelden naar Nice en ook mensen die het Pieterpad hadden voltooid.
Na deze wandeling weer aan boord van de boot om nog wat verder stroom opwaarts te gaan richting Belgie en dan voor de sluizen weer terug naar Maastricht en naar het hotel gelopen.
Prachtige dag.
Abonneren op:
Posts (Atom)