Woensdag had ik een afspraak met Grietje een van mijn volgers. Was al even geleden dat we elkaar hebben gezien en gesproken. He wat gezellig was dat aan de rand van het Pelgrimspad in Ruinen.
Zo geprikkeld als ik was door de wandeling van dinsdag kon ik het niet laten om even te kijken hoe hier in Ruinen het pad was aangegeven. Had het zo te pakken en heb al even gevraagd of er iemand met me mee wil lopen op enig moment. En ja er is al iemand, mijn trouwe kameraad Max wil graag een keer mee lopen.
Ik verheug me er op. Grietje en ik gaan van de zomer een keer lopen op de dwingeloerhei. Geweldig wat een vooruitzichten. O wat kan het leven mooi zijn, maar je moet het willen en kunnen zien en vooral er iets van maken. Dat ben ik van plan te doen. Mis mijn collega's toch wel. De dagelijks dingen en het agendaleven kan ik nog maar moeilijk vaarwel zeggen. Had niet gedacht dat het zo'n rol zou spelen in mijn leven van nu.
Maar door de mailcontacten met een aantal collega's probeer ik het wat te compenseren.
1 opmerking:
Een reactie posten