waarom pelgrimeren

Er wordt mij nu vaak de vraag gesteld waarom doe/wil je dit?
Ik geef steeds aan omdat het me leuk lijkt.
Maar denk dan: er moet een diepere gedachte achter zitten.
Omdat ik aan het einde van het Pieterpad op de Pietersberg stond en dacht "ik wil verder"
Dat verder, die vrijheid, dat ontdekken? Maar er zit meer achter.
In de middeleeuwen was het duidelijk, men ging op pelgrimstocht om boete te doen, om zich van een plaats in de hemel te verzekeren.
Dat is het niet.
Is het dan avontuur, genieten van de wandeling als zodanig, gebruik makend van de overgang van werk naar pensioen, naar het ontmoeten van anderen, vreemdelingen, naar het testen van je uithoudingsvermogen?
Ik las: "de pelgrim wandelt over Gods wegen vrijwillig en bevindt zich buiten zijn eigen kerkgemeenschap en leeft volgens het adagio: Quest is best.
Pelgrims zijn herkenbaar, afhankelijk van de pelgrimstocht die ze maken. De belangrijkste tocht in het begin van het Christendom liep naar het graf van Petrus in Rome. De Pelgrims droegen het kruis als symbool van overgave en lijden. Al gauw werd ook Jeruzalem het doel van de zondaar, de zoeker naar genezing, de zoeker naar zegen en eeuwige beloning. De Jeruzalem-ganger droeg een palm, zoals ook de mensen langs de weg naar Jeruzalem de Heer begroetten toen Hij de stad binnentrok.
Een andere heilige weg ging naar Santiago de Compostella. De uitrusting van deze pelgrim bestond uit een staf met kalebas en schelp. Nou de schelp heb ik in zilver en in het echt. Beide zal ik bij me dragen als ik op stap ga. Dit is ook een teken van veiligheid, omdat in Frankrijk mensen een hekel hebben aan landlopers en dit teken duidelijk is dat je andere intenties hebt. Maar nu ben ik nog niet duidelijk.
Ik las een aantal gezegdes over de pelgrim en de weg.

Ik zoek mijn geliefde, ik zocht hem overal;
Ik zocht hem in de heuvels, ik zocht hem bij de zee.
Ik vond hem tenslotte,
In de hoek van mijn eigen huis.

Mensen die in hun jeugd geen schat hebben verworven,
Zullen omkomen als oude reigers in een meer zonder vis.

Schoenen: zeven paar heb ik versleten op mijn tochten-
Heb ik nu mijn doel bereikt?

Wie een berg beklimt, verlaat het dal;
Wie een berg beklimt, verruimt de horizon.

Als je niet weet waar je naar toe moet,
Kun je het beste blijven waar je bent.
Als ik de reis over doe,
Is alles misschien weer als vroeger.

Hoeveel jaren heb ik verlopen,
Maar geen stap verzet?

Open jouw hand tijdens de wandeling,
En kijk naar wat de vrijheid je geeft.

Ik ren en ik denk; ik stop verbaasd.
Waarom liep ik nou te rennen?
Ik heb helemaal geen haast.

Reiziger, er is geen weg;
De weg maak je door te gaan.

Ach wat is het toch leuk en leerzaam om zulke regels op je in te laten werken.
Ik ga er over nadenken en voor morgen eens duidelijker opschrijven wat nu eigenlijk mijn beweegredenen zijn. Denk dat het moet gaan lukken.