Bij mijn afscheid van het werk (zie foto) heb ik mijn jacobsschelp omgehangen. Dit als een teken dat ik op pelgrimspad ga. Het moet even wennen, maar afgelopen dinsdag had ik hem ook zichtbaar om en het werkt toch.
Er komen reacties. Las in een boekje dat het ook goed is om dit teken te dragen in met name Frankrijk omdat men daar een hekel aan landlopers heeft en dat dit teken aangeeft dat je iets anders doet.
Nou ik vindt het fijn om een herkenningsteken te dragen en op deze manier herkenbaar te zijn maar ook mensen uit te lokken tot het maken van contact.
De Pelgrimstekens
De vilten hoed van de pelgrim was breedgerand met een opstaande voorzijde. Op de hoed bracht de pelgrim de bedevaartstekens van de bezochte heilige plaatsen aan. Ook werden op het hoofddeksel, op de pelerine en soms aan de staf de pelgrimstekens bevestigd: twee kleine gekruiste pelgrimsstaven met daaroverheen een jacobsschelp. De grote pelgrimsmantel en de Jacobsschelp verbeelden de wachtende moederschoot en de ziel die zich openstelt voor nieuwe ervaringen en kostbare gaven.
Verder droeg de pelgrim een staf en een tas mee. De staf werd door een priester gezegend omdat het Gods helpende nabijheid symboliseerde. De stok gebruikte men als hulp bij het lopen of steun bij het klimmen en als verdedigingswapen tegen rovers of wilde dieren. Aan de stok was meestal een haak bevestigd, waaraan een kruik water hing. Ook de tas, een symbool van de hoop, werd gezegend. In de tas zaten de certificaten en vrijgeleiden om door de verschillende rijken te kunnen reizen en een rozenkrans.
Nou zo ga ik niet. Een paspoort neem ik wel mee en een rugzak......het wordt waarschijnlijk toch de rugzak op wielen en een stok ook......maar wel een moderne. Is inderdaad handig.
Meer over de jacobsschelp in de volgende aflevering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten