maandag 4 maart 2013

4 maart

maandag
Zo weer veilig geland in Kolham. Het was heerlijk even weer bij de zusters te zijn.
Het heeft mijn geest weer verruimd en ik ben weer helemaal tot mezelf gekomen.
Kan moeilijk onder woorden brengen wat het met je doet, ik ben van mening dat je het moet ondergaan.
Dit was heel anders dan mijn vorige bezoeken. Ben vorig jaar 2 keer door de week geweest van maandag tot en met donderdag. Als voorbereiding en afsluiting van mijn pelgrimstocht.
Dit was met een aantal parochianen van de nieuwe parochie in de Kanaalstreek.
Leuke mensen en we hebben nu veel gepraat in de recreatiezaal.
Over geloofskwesties en denkwijze van mensen, maar wel in een sfeer van veiligheid en geborgenheid.
Elkaar in je waarde laten onder de bezielende leiding van Pastoor Damsté.
De vorige keren was ik er met een heel andere intentie. Heb nu behalve de vieringen ook aan andere activiteiten meegedaan. Ik had dit niet willen missen.
Ik kan helemaal met Agnes meevoelen.
Ze reageerde nu naar mij dat ik wellicht ook in zou kunnen treden, maar dan niet in dit klooster maar in het klooster twee straten verder op. Ik heb bedankt met de woorden laat me nog liever verbouwen.
Nee ik ben heel blij met mijn leven zoals ik die nu leef met Max aan mijn zijde en zal dit hopelijk nog lang volhouden. Maar zo af en toe naar het klooster in Megen is geweldig een innerlijke verdieping.
Heb een boekje gekregen met mooie gedichten.
De titel van het boekje is: Stilte rond de boom.  Door H. Andriessen
Een gedicht getiteld  Afscheid   slaat wel op vanmiddag.

Eeuwigheid treedt aan het raam;
door, wit de ruimte, haar wind;
alle kleuren verhevigd;
de woorden vol tot de boorden, 
kleine schepen op onafzienbare stroom;
de gebaren teder doorschenen, 
broos als het glas door het licht. 
Opklaren reeds in haar gezicht 
waarheid een leven omstreden, 
tot op zijn diepte doorleden, 
van verlangen de eeuwige drift. 
In onze ogen gegrift 
voorgoed dit gelaat en de stilte 
opkomend als douw in de morgen
wanneer de nacht nog draalt. 
Feest gaat door de kamer 
gekleed in gewaden van inkeer. 
Handdruk, een kus, En aanstromend 
een laatste woord. Dan stoot 
de boot van de kust. 
Van zijn aankomst 
heeft niemand gehoord. 

Morgen zal ik meer vertellen hoe het allemaal is gegaan.
Groetjes allemaal en een fijne dag.



Geen opmerkingen: