31 juli

Al weer de laatste dag van de maand juli. We zijn al weer aardig op weg naar de winter.
Augustus staat voor de deur en alles krijgt al weer een herfst tooi. Kijk naar de velden, er wordt al veel geoogst. De wintergerst e.d. komt al weer van het veld. De afgelopen week is er flink gehooid. En over een aantal weken gaat de rest ook van het land. In de krant stond een positief bericht voor de boeren.
Ze denken dat de oogst veel geld gaat opbrengen. Voor de consument was het minder positief, want wij moeten flink in de buidel tasten. De granen duur worden omdat er veel misoogsten zijn elders op de wereld en de mensen moeten wel eten. Dus veel vraag en weinig aanbod geeft hoge prijzen.
Nou ik kan er niets aan doen.
Thuis gaat alles naar wens, Het stukadoren is gelukt, zit me nu wel in de armen, maar dat trekt er ook wel weer uit hoop ik. De man van de kastenwand is ook geweest en heeft een leuke prijs afgegeven en mag komen om de boel te installeren in de maand september zal dat gebeuren.
Vandaag maar eens kijken of ik ook de grasmaaier kan hanteren. Het regent af en toe zo hard dat het gras niet te maaien is. Maar er komt verbetering heeft de weervrouw op Radio Noord beloofd/.
Dus we houden moed.
 Nou hiermee moet het toch wel lukken dacht ik.
En anders huur ik deze wel in.

Fijne dag allemaal 

30 juli

Vandaag aan het stukadoren. De wand die ik afgelopen donderdag heb aangebracht moet nog worden geëgaliseerd. Dat moet vandaag gebeuren om in de loop van deze week de ruimte goed te kunnen verven en gehangen. Om 16 uur komt de man voor de kastenwand om de boel op te meten en een mooie prijs neer te leggen. Als dat een beetje in overeenstemming met het budget is, dan mag hij het komen installeren.
Het wordt dus weer een dag met veel activiteit.
Maar het wordt ook mooi en praktisch.

Zo en nu de handen laten wapperen.

29 juli

Vandaag is het de verjaardag van Daniëlle. Gisteren gevierd en zij vertrekt morgen voor een heerlijke vakantie naar Cos.
Maar het is ook de sterfdag van mijn neef Bert. Al weer een jaar geleden.
De optimist en doorzetter met zo'n mooie kijk op het leven.
Even in gedachten stil staan bij dit feit en bij Lini die zich zo dapper door het leven slaat.
Ik steek een kaarsje op en draai een mooi muziekje.
Het is ook zondag dus een stukje gregoriaans gaat er we in.

Een fijne zondag allemaal

28 juli

De olympische spelen zijn begonnen. Met een geweldige show is het gisteravond van start gegaan.
Ben benieuwd hoe het gaat verlopen en wat Nederland aan medailles binnen haalt.
Dat wordt de komende weken genieten van alles wat voorbij komt.

Ik heb mijn hoop gezet op Ranomi Kromowidjojo die het momenteel zo goed doet.
Vandaag komt ze al in actie en ga ik voor haar duimen.


Zo en nu eerst eens boodschappen doen. Heb het huis bijna leeg.
Het is heel doorzichtig geworden.
Auto's vol weg gebracht en nu is het weer auto's vol ophalen.
Valt mee hoor. Maar toch de inwendige mens moet even verzorgd worden.

27 juli

Koffie drinken bij mevrouw Riepma.
Vanochtend even gezellig naar Siddeburen.

Altijd gezellig bij haar en we hebben zoveel te bepraten.
Vanmiddag maar weer aan het opruimen en boodschappen doen.
Een mens blijft altijd bezig. En dat is goed ook.
Stilstaan is achteruit gaan. Alles moet in beweging blijven zolang het kan.
Het is net dat kleine hondje .......

Jammer dat het liedje zo verstoord wordt. 

Maar goed even goed een fijne dag. 

26 juli

Vandaag weer spullen afvoeren.

Wat kan een mens toch veel bewaren.

Wat een overbodige spullen. 

Ik lijk wel een malle pietje, maar dat was bij velen ook wel bekend. 

Voor de jongeren onder mijn volgers en lezers. 

Dit was een figuur uit de jeugdserie Zwiebertje. Die verzamelde alles wat los en vast zat. 

En had dan ook een enorme rommel in zijn toko. 

Ik wil zo niet worden, dus afvoeren die handel. 

Schoont de boel lekker van op. 

Daar ga ik dan ook vandaag mee verder. 

Een fijne dag allemaal. 

25 juli

Zo het vloertje is gestort en de kast is bijna uitgezocht.
Nu nog een TV meubel en de oude stereo de deur uit. Hij heeft zijn diensten bewezen.
Die van Max is veel beter. Deze gaat wellicht nog dienst doen bij iemand anders.
Dan nog een buffetkast en een dekenkist op internet zetten, kijken of daar nog liefhebbers voor zijn.
Dan kan ik beginnen met sausen en verven. Alles moet opgefrist.
Wordt het mooi en schoon.




Nou voor het zover is duurt het nog even ik hoop eind augustus alles klaar te hebben.
Dan kunnen we gaan inrichten en daadwerkelijk verhuizen.

24 juli

Het afbreken in huis verloopt naar wens.
Veel spullen worden ingepakt en verdwijnen in de kledingcontainer, stort of gaan naar de kringloop.
De buren hebben even gekeken en verbaasden zich er over wat voor een ruimte ik heb gekregen.
De buurvrouw kwam met een hele goede tip en daar ga ik me nu in verdiepen.
D.w.z. een schuifdeuren wand aanbrengen met binnenin een complete indeling.
Mocht even bij hun kijken en dat heeft me geïnspireerd.
Leuk dat mensen zo meedenken.
Bedankt maar weer.
Tevens bracht de postbode een leuke kaart Met de tekst:
Zeeuws,. Voor jou.
Mijn Camino maat uit Zeeland schreef me mooie woorden.
Marleen bedankt en sterkte met de ogen en de oogarts.
Kwam even weer in de stemming.
Mooi om even weer wat van je te vernemen.

Sorry er komt wel een beetje schunnige voorstelling in voor, maar het geeft op dat punt na dan aardig weer in vogelvlucht wat er allemaal gebeurt.
Groetjes, ik ga weer verder met opruimen en afbreken. 

23 juli

Hoera de verjaardag van Janny en Daniella
67 jaar jong is Janny geworden en Daniella als ik het goed heb 15 jaar
Lang zullen ze leven.

Dit was dan even een stukje nostalgie ter ere van Janny en Daniella.
Nu weer aan de bak.
Het opschonen van het huis en afbreken van een kast om ruimte te creëren.
We gaan er iets moois van maken.
Fijne dag allemaal.

22 juli

Zondag even weer de tijd nemen voor een stukje Gregoriaans.

Vandaag vieren we de verjaardag van Janny die morgen jarig is.
Dus dat wordt vanmiddag op naar Wagenborgen.
Maar eerst eten en dat wordt vandaag:
Kippensoep, bloemkool met nieuwe aardappelen en een varkenslapje en vanille yoghurt na.

Nog even weer denken aan de zuster en dan sluit ik dit blog weer voor vandaag.
Allemaal een fijne zondag toegewenst.

Gebed houdt de wereld in stand
het verzoent met God 
leeft van tranen 
vergeeft zonden 
beperkt beproevingen 
heft oorlogen op 
voedt het niet-lichamelijke 
is onderpand van vreugde 
werkt over alle grenzen heen 
maakt geestelijk sterk 
verslaat wanhoop 
verlost van verdriet 
toomt woede in 
laat zien hoe je eraan toe bent. 

21 juli

Het was een mooie week de afgelopen week. Het begon met een mooi weekeinde met Max en broer en schoonzus op Terschelling en vervolgens het verblijf bij de zusters in Megen en dan gisteren het samenlevingscontract met Max.
Dat wordt dan vandaag koken volgens het kookboek wat ik heb gekocht in het Klooster.
De inmiddels weer abdis van het klooster heeft een kookboek geschreven toen ze hoofd van de keuken was met de titel:  "Gezond leven, bezield eten"
Ik heb de dagen dat ik daar mocht verblijven naast haar gezeten te eten en wat kan die vrouw heerlijk eten.
Ze geniet volgens mij van iedere hap en terecht het is heerlijk eenvoudig eten in alle stilte.
Ze leven volgens de "gouden regels"van de clarissen en die luiden als volgt:
1. Zorg voor een ritme dat aansluit op je natuurlijke ritme.
2. Verdeel de maaltijden evenwichtig.
3. Ga naar buiten, verwonder je, ontwikkel je zintuigen, geniet.
4. Heb oog voor de aarde en haar levensvoorwaarden, vergiftig niet, ga er zorgvuldig mee om.
5. Ga op zoek naar je eigen bronnen van inspiratie en bezieling en geef die de ruimte en levenskansen.
6. Oefen je in dankbaarheid om alles wat je om niet geschonken wordt: een mooie bloem, liefde, een lam
    dat bokkensprongen maakt, een geneeskrachtig of smaakvol kruid.
7. Zorg met aandacht voor:
   - iets wat groeit en leeft en leer daarvan,
   - voedsel voor de ziel en geestelijke groei,
   - balans tussen inspanning en ontspanning.

Het zijn mooie regels en fijn om er naar te leven.

Terug kijkend op de week sluit ik af met een stukje uit het kookboek wat ik las op pagina 35:


Het klooster heeft voor alles tijd.
Een tijd om te bidden, een tijd om te eten, 
een tijd om te lachen, een tijd om te werken
en tijd om te rusten. Dat bracht mij rust 
die ik mis in mijn dagelijks leven. 

20 juli

Vrijdag 20 juli. 
Dit wordt een mooie dag.
Vandaag ga ik het samenlevingscontract ondertekenen.
Ik ga samenwonen met Max. We hebben het besluit genomen om onze levens samen te delen.
Alles gaat in huis nog verder op de kop om er één woning van te maken van ons samen.
Dat wordt dus aanpakken.
Met alle energie van de afgelopen dagen die ik heb opgedaan moet dit een fluitje van een cent zijn.
We nemen er de tijd voor. 1-11-2012 moet het voltooid zijn.

Alles zal zijn tijd hebben en krijgen en wij gaan er samen iets van maken. 
jullie kijken
het ongeloof uit mijn ogen
zo dat ik terug voller zie.


jullie 
breken mij de mond
weer open,
na maandenlang verbeten zwijgen,
zodat ik 
weer rustig
zeggen kan
wat op mijn lever ligt
zonder er doekje om te winden.


jullie geven me weer lange armen
zodat ik jullie 
opnieuw durf te verwarmen.

een mens is niet gemaakt
om alleen te zijn!

19 juli

Donderdag 19 juli
Alles weer oppakken en nog even mee eten en dan is het vertrek nabij.
Met de bus naar Oss en weer met de trein naar huis.

De zusters zullen nog naklinken in mijn hoofd. En de CD zal ik nog vaak draaien.
Terug kom ik als ik van de zusters mag tenminste. Heb me goed gedragen dus daar zal het niet aan liggen.
Megen en zusters tot ziens.

18 juli

Woensdag 18 juli
Het gebruikelijke ritueel. Even naar de kapel, eten een wandeling, eten, wandelen en dan naar de kapel om vervolgens te eten en weer naar bed.
Alles staat vast en in stilte.
Even tot jezelf komen doet een mens goed.

Hierin vertellen de zusters over hun klooster en leven.
Mooi dat je zo welkom bent bij hun in huis. 

17 juli

Dinsdag 17 juli
Al weer een nachtje in het klooster doorgebracht.
Wat een rust en wat een mooie omgeving. Vandaag eens flink wandelen in de omgeving.
 Megen aan de Maas.

Het klooster waar ik nu verblijf bij de Zusters Clarissen

Het klooster van de broeders aan de andere kant van het dorp de Franciscanen.

Een stukje geschiedenis kan nooit geen kwaad. 

Megen

Vanaf 2000 voor Christus is het gebied rond de Maas bewoond geweest. De Kelten (geen Germanen) vestigden zich op de zandkoppen en oeverwallen, in de buurt van de vruchtbare rivierklei. Ook de Romeinen hebben een tijdje in Megen en omliggende dorpen gehuisd.
De plaatsnaam 'Megen' is waarschijnlijk afgeleid va het Romaanse woord "Magus", wat veld, plaats of stad betekent. Het zou echter ook van het woord Magos kunnen komen, wat 'doorwaadbare plaats' betekent.

Megen was de 'Hoofdstad' van het Graafschap Megen en werd voor het eerst genoemd in 721 NC ('Meginus'). Rond 800 NC bestond Megen uit 44 huizen, waarvan 2 kastelen en een klooster. Er woonden ongeveer 390 mensen.
Bij het Graafschap hoorden Haren, Macharen en Teeffelen. Het Graafschap werd voor het eerst vermeld in 1145 in een geschrift over de eerste Graaf van Megen, Graaf Allardus. Megen kreeg rond 1357 stadsrechten en er werd een stevige burcht gebouwd. In 1810 besliste Napoleon dat Megen, Haren en Macharen één gemeente moest worden. De gemeente Megen c.a. (cum annexis; 'wat er bij hoort') was geboren. In 1814 werd Frankrijk verdreven. Het graafschap Megen hield op met zelfstandig te bestaan en werd een deel van het Koninkrijk der Nederlanden.

Bestuur en dergelijke

Na jaren een zelfstandige gemeente te zijn geweest met Haren en Macharen als kerkdorpen werd Megen in 1994 bij de gemeente Oss gevoegd. Sindsdien is er een dorpsraad die zich actief voor Megen inzet.

16 juli

Maandag 16 juli.
Ter afsluiting van mijn pelgrimstocht ga ik 4 dagen in het klooster te Megen.
Om 9 uur met de trein naar Oss en van daar met een buurtbus naar Megen.
Rond 14.30 uur aankomst in Megen en dan heerlijk rustig de dag veder doorbrengen met de zusters.

Een aantal dagen vegetarisch kan ook geen kwaad.

Ik weet hoe het smaakt en het is heerlijk wat hier wordt geserveerd.
Las een mooi stukje over de Clarissen.

Geld voor je eieren kiezen

Als het op je trouwdag regent, zul je later in je huwelijk veel moeten huilen. Zo luidt tenminste een oud volksgeloof. Volgens de traditie reppen zich dan ook veel Spaanse trouwlustigen naar het klooster van de Clarissen om hen te vragen te bidden voor mooi weer. En ook in Vlaanderen is deze traditie bekend. Santa Clara is de beschermheilige van de vissers en zeevarenden, maar ook voor een goed huwelijk. Vanwege bovenstaande traditie wordt ze ten onrechte ook wel eens beschouwd als de beschermheilige voor mooi weer. Ook de naam Clara wekt de suggestie van een ‘klare hemel’. Santa Clara leefde in Assisi en was ook een tijdgenoot van de heilige Franciscus. Net als hij wilde zij in armoede leven. Clarissen worden dan ook wel Arme klaren genoemd

De traditie wil ook dat je de Clarissen in ruil voor hun gebeden voor mooi weer op je trouwdag een mandje aanbiedt met 13 eieren, liefst met dubbele dooier. Moeder overste van het Clarissenklooster in Santiago kiest echter eieren voor haar geld (o nee, andersom) en heeft onlangs laten weten dat ze liever 20 euro heeft in plaats van eieren. Of zoals het in het Spaans veel mooier heet: Santa Clara ya no quiere huevos: prefiere los euros.

Tja, zo verdwijnt er weer een mooie traditie en worden de Arme klaren ‘rijke’ klaren.

15 juli

zondag 15 juli
Als het goed is lig ik nog lekker op bed in het hotel.

Straks aan het ontbijt.

En dan de omgeving verkennen.
De brandaris zal het punt zijn waar we ons op oriënteren.

Even naar Midsland en door naar Hoorn.



En dan terug kijken en een stukje geschiedenis.
Kijk naar Sil de strandjutter.

Tot morgen

14 juli

zaterdag 14 juli 
Het is fijn wakker worden op Terschelling.
He wat een mooi hotel.
Hotel Bornholm is een aanrader.

 

Vandaag lekker over het eiland.

Geniet er ook even van met dit lied en de plaatjes tot morgen. 

13 juli

Vrijdag 13 juli.
Op de boot naar Terschelling gezellig met Max en Broer en Schoonzus.
Een paar dagen uitwaaien.


Het is al weer een aantal jaren geleden dat ik op Terschelling geweest ben, dus dat wordt een weerzien met vele herinneringen.
Ik hoop dat we kunnen fietsen en het weer een beetje mee werkt.

Gisteren kreeg ik een leuk bericht via de mail.
In Santiago is voor een tijd geleden de Codex Calixtinus gestolen. Mensen kunnen ook nergens afblijven.
Als ze zoiets stelen dan weten ze niet wat ze er mee moeten en leggen ze het op plaatsen waar het niet altijd onder de goede condities wordt bewaard. Zo ook de schilderijen die een aantal jaren geleden zijn gestolen bij een dame en deze week weer terug zijn gevonden dankzij Christis het veilinghuis. Maar ze waren wel beschadigd maar onverkoopbaar. Komen ze met een smoes dat ze op een rommelmarkt waren gekocht.
Bah. Maar nu is in ieder geval de Codes Calistinus ook weer gevonden. Hieronder het bericht.

Codex Calixtinus weer terecht

 

Verleden jaar berichtten we in de Ultreia dat de Codex Calextinus, een werk uit de twaalfde eeuw dat beschouwd mag worden al de eerst reisgids voor pelgrims, ineens zoek was. Het verdwijnen van deze gids – van onschatbare waarde – was groot nieuws. Goed nieuws is geen nieuws, dus de media in ons land besteedden nauwelijks aandacht aan het terugvinden van de codex: een kort en onvolledig bericht op www.nu.nl en een nietszeggend stukje in hetKatholiek Nieuwsblad.

Daarom maar eens ons erelid gebeld, dr. Mireille Madou, tevens dagelijks lezer van La voz de Galicia en El Pais.

“Ah, d’n André, ja wat een klucht is dat, La Voz de Galicia schrijft er alle dagen over. De codex is uiteindelijk gevonden in een garage in O Milladorio, een slaapstadje op 5 km van Santiago. In een plastic zak achter een aantal zakken cement. Het ging om een klusjesman in de kathedraal die ook met graagte de offerblokken leegde, het zilverwerk stal en allerlei middeleeuwse gebedenboeken mee naar huis nam. Zijn vrouw, zoon en schoondochter deden ook mee. 25 jaar lang konden ze hun gang gaan en al die tijd hebben de kanunniken maar één keer aangifte gedaan. Het ging toen om een vijftiende eeuws getijdenboek. O ja, in die garage lag ook nog 1,2 miljoen euro.”

Bedankt Mireille, fijn om te weten hoe ze in Santiago op ons erfgoed passen. 

12 juli

donderdag 12 juli
Opruimen om te kunnen klussen. Maar waar laat je het spul?
Weggooien kan ik nog niet.....te dierbaar......dan maar achter een opslagruimte aan om in huis ruimte te creëren. Dat is snel gevonden, bijna bij me in de achtertuin. Op het industrieterrein zijn mooie boxen te huur.
Voor een jaar, krijg je ook nog 1 maand korting. Geregeld en het eerste er alvast heen gebracht, nadat ik het heb afgewogen of ik het echt nog wilde bewaren.

Dit geeft lucht en dan nu maar breken om nog meer ruimte te krijgen. Voor het eind van deze maand wil ik de kamer helemaal klaar hebben. Dat wordt aanpoten. Volgende week eerst energie opdoen door een weekendje weg naar Terschelling en een aantal dagen in het klooster in Megen. Dan kan ik er goed tegenaan en moet alles rond de 31e wel klaar kunnen zijn.

11 juli

Woensdag 11 juli 
Gisteren bezorgde de postbode een brief. Nou is dat niet zo bijzonder want dat gebeurt wel meer, maar het was een speciale brief van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob.


Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob heeft mij inderdaad op weg geholpen en nu kreeg ik de brief met de volgende inhoud.

Geachte heer,
Onlangs mochten wij van u een kopie van uw Compostela ontvangen, het aan u in Santiago de Compostela uitgereikte pelgrimsdiploma. In de vorm van een fraaie oorkonde heeft u een tastbaar bewijs dat u de tocht naar Santiago te voet hebt afgelegd, en dat is sportief gezien een mooie prestatie.
U kunt de Compostela ook zien als een zeer persoonlijk document dat getuigt van de sysieke, geestelijke en spirituele inspanning die u geleverd hebt op uw weg naar deze stad, en dat herinnert aan de gevoelens die u daarbij hebt gehad, de ervaringen die u onderweg hebt opgedaan en de ontmoetingen met zovele anderen. Los hiervan zult u merken dat de tocht nog lange tijd, vaak jaren wellicht levenslang, bij u zal blijven. Zoals men wel zegt: "Het belangrijkste stuk van de Camino komt nog: de voortzetting van de ervaring van de tocht in het dagelijkse leven". Ik hoop dat uw verdere tocht voor uzelf en allen in uw omgeving zegenrijk zal zijn.

De vertaling van de tekst van de Compostela treft u onderaan deze brief aan. Uw naam zal worden opgenomen in het register van Compostelahouders dat in het informatiecentrum van het Genootschap wordt bijgehouden. Teven zal uw naam t.z.t. worden gepuibliceerd in de Jacobsstaf en in de volgende editie van het boek "Het Compostela-register". dat begin volgend jaar verschijnt.

Ten slotte hopen wij dat u nog lang lid zult blijven en samen met ons de tocht van het Genootschap wilt voortzetten.

De Voorzitter.

Het Kapitel van de Zegenrijke Apostolische en Aartbisschoppelijke Kerk van Compostela, als bewaarder van het zegel van het Altaar van de Zalige Apostel Jacobus belast met de taak een bewijsstuk te overhandigen aan alle Gelovigen en Pelgrims uit alle landen van de wereld, die uit devotie of omwille van een gelofte de Bedevaartspaats van de Heilige Jacobus, onze Apostel, Patroon van de Spanjaarden en Titelheilige, bezoeken, maakt bekend aan allen, te zamen en afzonderlijk, die dit zullen nagaan, dat Albertus, Martinus, Gerhardus Twickler dit allerheiligste Godshuis uit godsvrucht toegewijd heeft bezocht. Ter waarmerking hiervan overhandig ik hem het voorliggend schrijven, bekrachtigd met het zegel van dezelfde Heilige Kerk. 
Gegeven te Compostela op de 21e dag van de maand mei in het jaar des Heren 2012 
De Secretaris van het Kapittel. 

Dit is toch weer mooi meegenomen en leuk dat het zo geregeld wordt. Daar kan ik weer mee vooruit.

10 juli

Dinsdag 10 juli een dag om eens flink door het huis te gaan.
Alles opruimen en een voorbereiding te treffen voor een verbouwing.
Een vroegere slaapkamer ombouwen tot inloopkast. Dat is het voornemen.
Kijken of ik dat voor elkaar krijg.
Mooi klusje bij wat slechter weer.

Na veel gedoe moet het er zo uit komen te zien.

Nou wel een beetje anders, maar het resultaat moet vergelijkbaar zijn.
Maar eerst de rommel weg. Ik bewaar veel te veel. Alle spullen van een half jaar en ouder gaan de deur uit.
Ik bedoel wat ik een half jaar niet gebruikt heb. Dan heb je er kennelijk ook geen behoefte aan.

9 juli

Maandag 9 juli controle tandarts staat er in de agenda. Dus dan gaan we maar.
Om 10.20 in Zuidlaren zijn.
het gereedschap ligt al klaar.

Geen klachten dus het zal wel meevallen.
Daarna proberen of ik gras kan maaien. Het groeit als kool en het moet er nodig af.
Maar ja als het zo nat is zal het niet lukken.
Dan maar morgen. 

8 juli

zondag 8 juli
Even weer genieten van thuis is lang niet gebeurt, even de zondag op me in laten werken en vooral een stukje gregoriaanse muziek.

Salve Regina past wel voor mij in deze tijd.
Het is tijd om het moois van de natuur klaar te maken en dan natuurlijk op te eten.
Een heerlijke groentesoep, lekkere sperziebonen met een mooi stukje vlees en nieuwe aardappelen met nog een heerlijke frisse salade.
Met als toetje een Griekse yoghurt en aardbeien met een vruchten moes.
Zo het weer schijnt niet veel goeds te brengen vandaag, dan maar binnen in huis er iets van maken en dat zal wel weer lukken.
Een fijne zondag toegewenst allemaal. 

7 juli

Het was hard werken de afgelopen week. 
Het was de week van het heggen knippen en de tuin bijwerken.

Ik wilde er eerst nog zoiets van maken maar heb het toch maar niet gedaan de heg had daar onvoldoende body voor.

Veel werk verzet en tevens overgegaan tot de aanschaf van zonnepanelen.
Deze worden geplaatst over een aantal weken. Wek ik mijn eigen energie op straks.
De subsidieaanvraag was een soort van de aanhouder wint en om twaalf uur in de nacht is het dan eindelijk gelukt. Dat zal ook wel goed komen hoop ik. Hoewel de overheid hierin ook weer aantoont zeer dominant te zijn en geen boodschap te hebben aan hun onderdanen. Met regels en een houding van je wacht maar en wij bepalen krijgen ze van mij straks een stem waar ze nog raar van opkijken.

En zo kwam het precies over.
Maar ik ben weer over mijn frustratie heen en ga weer genieten van alles om me heen en straks van mijn zonnepanelen hoop ik.

6 juli

Het dorpsrandpark in Kolham 
Bij mij achter het huis is hard gewerkt aan een dorpsrandpark. Wat dat is en waarom is hier onder te lezen.
Ik kan er erg van genieten.

Dorpsrandpark Zwaneveldsgat

Natuurlijke begrazing

Voor een zo goed mogelijk beheer kan het beste gebruik worden gemaakt van (half)wilde grazers. Pony’s en runderen (en in mindere mate schapen) zijn geschikt om vergrassing van bv. heide of schrale graslandvegetatie en het dichtgroeien van poelen met riet tegen te gaan. Begrazing met pony’s leidt tot een grotere structuurvariatie en, in tegenstelling tot runderen, hebben pony’s de eigenschap dat ze zich vrijwel nooit in poelen mesten. En in tegenstelling tot runderen en schapen, mesten pony’s niet overal in het terrein. Zij hebben bepaalde mestplekken waar zij nauwelijks grazen.

Bij begrazing met pony’s worden grote delen van het terrein verschraalt, terwijl andere delen juist voedselrijker worden. Hierdoor ontstaat er veel (structuur)variatie in het terrein (ideaal voor vogels als kwartels, patrijzen en fazanten). Doordat pony’s bepaalde kruiden niet of nauwelijks eten nemen deze ten koste van grassen toe (bv. Koninginnenkruid of orchideeën). Uit diverse onderzoeken is gebleken dat vergrassing van heide het best kan worden tegengegaan door de extensieve inzet van pony’s. Ook voor het beheren van bos zijn paarden het meest geschikt. Zij zullen bijdragen aan een grotere biodiversiteit door vraat aan de bast. Er zal kwijnend en dood hout ontstaan (liggend en staand), een levensbron voor veel organismen. Ook in het struweel zullen door begrazing waardevolle structuren ontstaan met geleidelijke overgangen. Daarnaast zijn natuurlijke grazers in het terrein ansich recreatief aantrekkelijk. 

Exmoorpony’s 

In het dorpsrandpark Zwaneveldsgat Kolham is gekozen voor Exmoorpony’s als natuurlijke grazers. Dit heeft alles te maken met de aanwezigheid van verschillende vegetatietypen en terreinstructuren (heide, schraalgrasland, struweel bos, poelen, water en rietvegetaties) en de eigenschappen van dit ras. De Exmoor stamt af van de wilde oerpony die ooit in heel West-Europa voorkwam. De Exmoor is dus geen door de mens gefokte ras, maar samen met het Przewalskipaard, de laatste ondersoort van het wilde oerpaard. Doordat de wilde oerpony alleen in het Engelse Exmoor is behouden, wordt deze nu Exmoorpony genoemd. De bouw en de kleurtekening van de Exmoor zijn identiek aan dat van de pleistocene paardenafbeeldingen in Zuid-Franse en Noord-Spaanse grotten: bruin met een meelsnuit, witte oogring, ruige wintervacht, zwarte onderbenen en een lichte buikzijde. 

Vanwege hun natuurlijke schuwheid voor mensen en hun gehardheid zijn Exmoorpony’s meer dan andere rassen geschikt voor begrazingsprojecten. Door deze schuwheid komen Exmoorpony’s uit zichzelf niet op de bezoekers af om zich te laten voeren. Door deze eigenschap zijn ze zeer geschikt voor begrazing in voor het publiek opengestelde terreinen. In het dorpsrandpark zal worden gestart met een zeer lage begrazingsdruk: 1 hengst en 2 merries. De verwachting is dat er op termijn met maximaal 6 (volwas)pony’s begraasd kan worden. De terreineigenaren Staatsbosbeheer en de gemeente Slochteren zullen dit jaarlijks evalueren en zonodig de begrazingsdruk (en daarmee het aantal in te zetten grazers) aanpassen.

Eigenaar en beheerders van de Exmoorpony’s in het dorpsrandpark is de Agrarische Natuur- en Landschapsbeheer Slochteren (A.N.S.L.). Spelregels Voor de gebruikers van het gebied verandert er ten aanzien van het gebruik niet echt heel veel. Wel gaan er een aantal spelregels gelden:

- Honden mogen los in het terrein, maar moeten wel onder appel gehouden worden;    

- De pony’s mogen niet lastig worden gevallen; er moet tenminste een afstand worden bewaard van 25 meter;

-  Het is verboden de dieren te voederen.

• DorpsrandparkDe pony's werden los gelaten.
  

5 juli

Eindelijk een avond buiten zitten. 
He wat een gezellige fijne avond heb ik beleefd met Vera en Jenny.
Ze kwamen bij me op bezoek om even gezellig bij te praten.
En we konden buiten zitten. Aan de koffie en later ook gegeten.

Dit was op een ander moment in de stad Groningen voor ik naar Spanje vertrok. 

Gisteravond was het weer oude herinneringen ophalen en genieten van alles om ons heen. 

Tussen de bedrijven door nog even een wandeling gemaakt achter het huis door het Dorpsrandpark en vervolgens weer heerlijk door gepraat over alles en nog wat.
Vera en Jenny het was leuk en nog bedankt voor het mooie boek. 

4 juli

Het reisverslag is afgelopen, nu proberen het gewone leven weer op te pakken. 
Sommige mensen zeggen dat en vragen dat ook. Ik heb enkele weken geleden tegen iemand gezegd het gewone leven komt nooit meer. Het leven na de Camino is anders geworden. Heb vaak na een vakantie van een paar weken dat ik wel eens een voornemen heb en dat na een paar dagen al weer kwijt ben. Maar deze reis en belevenis heeft zoveel met me gedaan dat ik anders ben gaan denken en leven. Hopelijk heeft mijn omgeving er niet veel last van, maar ik ben er zo rustig door geworden. Ik kan het verder niet onder woorden brengen, maar ik leef anders. Laat meer de dingen gebeuren en maak me minder zorgen over de dag van morgen. Helaas heb ik sinds ik terug ben al 4 uitvaarten achter de rug en komt er allerlei problematiek op je pad, maar ik kan het beter aan en los het makkelijker op. Ook van de dingen om me heen kan ik meer genieten. Zo ook van het afgelopen weekeinde. Een verblijf in een mooi hotel en een bezoek aan de Floriade. Het was een feest.

Een verbouwd klooster in Deurne. Mooi gelegen, veel konijnen en een leuk dorp.


En dan de Floriade.

Wat een geweldig evenement. Je kijkt je ogen uit en eigenlijk is 1 dag veel te kort.
Maar goed van 10 uur 's morgens tot 20 uur in de avond is wel lang genoeg en daar moet je het dan maar mee doen. Een geweldig weekeinde.
Mensen een fijne dag.