Vandaag is het dan zover. Om 9 uur ga ik naar de kerk waar ik ben opgegroeid en waar mijn ouders op het kerkhof liggen begraven. Na een korte kerkdienst ga ik koffie drinken met de pastoor en krijg ik mijn eerste stempel in mijn pelgrimspaspoort.
Dit zijn de herinneringen die ik straks met me meedraag.
In deze kerk ben ik aangenomen, gevormd en heb ik heel veel gelegenheden meegemaakt, waaronder de begrafenis van mijn ouders. Als ik in Santiago aankom zal ik een kaars voor hun opsteken.
Ik ga wandelen onder een brandende zon,
in plensbuien en tijdens noodweer.
Maar al wandelend zal de zon
mijn hart van steen verwarmen,
zal de regen een tuin maken van mijn woestenij.
Met het verslijten van mijn schoenen
zal ik mijn gewoonten slijpen.
Ik ga wandelen en mijn wandeling
zal een ontwikkeling zijn in mezelf.
Ik ga niet zomaar op reis,
ik zal zelf een reis worden,
een pelgrimstocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten