herinneringen

Als je dan zo pril in het nieuwe jaar weer van zo nabij geconfronteerd wordt met de dood, roept dat weer allerlei herinneringen op bij mij. Het overlijden van mijn moeder komt dan weer heel dicht bij en van Bert mijn neef. Alles gaat weer door me heen de lijdensweg die moeder moest doorstaan en het besluit dat je dan neemt om alle hulpmiddelen te laten verwijderen en dan langzaam iemand weg ziet zakken.
Het zijn allemaal herinneringen en af en toe kan het gemis keihard op je pad komen.
Donderdag gaan we de tante van Max dan naar het crematorium brengen en kunnen we gelukkig nog even bij haar leven stil staan. Ze was zo dapper, we waren er kort voor kerst nog en ze was overal in geïnteresseerd.
Kort voor haar dood hadden Max en zij elkaar nog aan de telefoon en vroeg ze nog naar allerlei zaken.
Je kan het bijna niet bevatten dat het nu definitief voorbij is.
We zullen haar missen even zo als al die andere dierbaren.
Daarom gooi ik er maar een lied tegenaan met de titel: VRIENDSCHAP