Kerst thuis
Deze kerst heb ik doorgebracht op Ameland.
Nu weer thuis, kan kerst hier nog verder gaan, dacht ik gisteravond.
Vandaag wordt het wassen, strijken en boodschappen doen.
Er lag bij thuiskomst een behoorlijke berg post.
Veel kaarten van mensen die allemaal aan me gedacht hebben, met soms van die hele mooie woorden.
Geweldig ook de creativiteit van mensen zoals ze soms zelf kaarten hebben gemaakt.
Het is genieten.
En dan nu op naar het nieuwe jaar. Tiny Veldhuis heeft daar een mooi gedicht over geschreven.
Het is in het gronings, behoefte aan een vertaling? Laat het weten.
Veul zegen
Nijjoar zel begunnen mit bliede gezichten
bie aanstoken vuur geven minsen n haand
gain ain dij din lustert noar wereldberichten
op stoul ligt vergeten, n naait lezen kraant.
Nijjoar zel begunnen mit baange gezichten
noast aanschoten tank ligt n ófschoten haand
en elkain luster noar oorlogsberichten
aal joaren laank lezen ze nooit meer n kraant
Sri Lanka heur tiegers vernailen verniend
Rwanda vragt hulp mor krigt zeggen van wiend
ien Bosnië hollen ze nije kampanje
n kiend speult mit rötjes en zukswat hin meer
veul zegen apmoal en wat ging t er weer heer
wie luden oljoar oet mit bier en sjepanje.
Ja mensen zo zitten we in elkaar. Het zal oorlog en ellende blijven, maar hopelijk zal het volgend jaar beter worden en zullen mensen verdraagzamer naast elkaar leven. Ik hoop op mijn weg naar Santiago in ieder geval vrede, verdraagzaamheid en gastvrijheid te ervaren.
We gaan nu eerst op naar de oliebollen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten