zaterdag 1 februari
De maand januari is al weer voorbij.
Vandaag vieren we de geboortedag van de moeder van Max.
Ze zou 95 jaar geworden zijn als ze nog geleefd had. Zie haar daar nog zo zitten in haar stoel.
Tevreden en gelukkig kijkend over de tuin.
We gaan er een gezellige dag van maken. Koffie drinken met gebak en we gaan uit eten en natuurlijk naar het graf van Max zijn ouders. Zo hebben we een traditie opgebouwd en dat voldoet ons goed.
Hopelijk kunnen we dat nog lang blijven doen met z'n tweetjes.
Ach als je zo terug kijkt wat gaat de tijd toch snel voorbij. Al die mensen die inmiddels zijn overleden en al die mensen die met een aftakelingsproces bezig zijn. Zo waren we gisteren bij kennissen van mijn ouders.
De vrouw des huizes zwaar dement en de man kan bijna niet meer lopen.
Hoe hij worstelt met de dementie van zijn vrouw en hoe moet dat nu verder.
Het is triest om dat zo te zien en te beluisteren. Dan te begrijpen dat ze 20 jaar geleden overal in Europa nog heen reisden met de auto en de caravan en nu bijna niet meer met de auto weg kunnen.
Ik kwam haar tegen bij de visboer en ze gaf wat geld aan de bediening die keurig het te veel betaalde geld terug gaf en vrij snel daarna de bestelling. Zelf kan ze dat niet meer goed doen, haar man rijdt haar met de auto daar naartoe en zij stapt uit want dat kan hij niet en waarschijnlijk had hij de bestelling telefonisch al doorgegeven. Zo zei ik dat we even langs wilden komen. Ze herkende me bijna niet en zei dat het goed was. Ik dacht nou dat is vast niet overgekomen, maar we werden verwacht en hartelijk welkom geheten.
Maar een gesprek met haar kun je niet meer voeren en dan denk ik wat is dit nog voor leven.
Dit hoort er bij zegt men dan.....nou ik denk dat ik toch maar eens een leven testament op ga maken, want zo wil ik niet meer leven. Dat zeg en denk ik nu...........hoe het over een tijdje is dat weet ik natuurlijk niet.
Eerst er vandaag een leuke dag van maken en ons alvast klaarmaken voor de dag van morgen.
Even een kaarsje ter nagedachtenis aan de overledenen en speciaal voor de moeder van Max.
We gaan op stap. Een fijne dag allemaal.
Groetjes en tot morgen.
De maand januari is al weer voorbij.
Vandaag vieren we de geboortedag van de moeder van Max.
Ze zou 95 jaar geworden zijn als ze nog geleefd had. Zie haar daar nog zo zitten in haar stoel.
Tevreden en gelukkig kijkend over de tuin.
We gaan er een gezellige dag van maken. Koffie drinken met gebak en we gaan uit eten en natuurlijk naar het graf van Max zijn ouders. Zo hebben we een traditie opgebouwd en dat voldoet ons goed.
Hopelijk kunnen we dat nog lang blijven doen met z'n tweetjes.
Ach als je zo terug kijkt wat gaat de tijd toch snel voorbij. Al die mensen die inmiddels zijn overleden en al die mensen die met een aftakelingsproces bezig zijn. Zo waren we gisteren bij kennissen van mijn ouders.
De vrouw des huizes zwaar dement en de man kan bijna niet meer lopen.
Hoe hij worstelt met de dementie van zijn vrouw en hoe moet dat nu verder.
Het is triest om dat zo te zien en te beluisteren. Dan te begrijpen dat ze 20 jaar geleden overal in Europa nog heen reisden met de auto en de caravan en nu bijna niet meer met de auto weg kunnen.
Ik kwam haar tegen bij de visboer en ze gaf wat geld aan de bediening die keurig het te veel betaalde geld terug gaf en vrij snel daarna de bestelling. Zelf kan ze dat niet meer goed doen, haar man rijdt haar met de auto daar naartoe en zij stapt uit want dat kan hij niet en waarschijnlijk had hij de bestelling telefonisch al doorgegeven. Zo zei ik dat we even langs wilden komen. Ze herkende me bijna niet en zei dat het goed was. Ik dacht nou dat is vast niet overgekomen, maar we werden verwacht en hartelijk welkom geheten.
Maar een gesprek met haar kun je niet meer voeren en dan denk ik wat is dit nog voor leven.
Dit hoort er bij zegt men dan.....nou ik denk dat ik toch maar eens een leven testament op ga maken, want zo wil ik niet meer leven. Dat zeg en denk ik nu...........hoe het over een tijdje is dat weet ik natuurlijk niet.
Eerst er vandaag een leuke dag van maken en ons alvast klaarmaken voor de dag van morgen.
Even een kaarsje ter nagedachtenis aan de overledenen en speciaal voor de moeder van Max.
We gaan op stap. Een fijne dag allemaal.
Groetjes en tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten