Groningerweek

zondag 30 maart
Het was de afgelopen week de Groninger week.
Op de regionale radio en tv stond het bol van het Gronings.
Moest het een verplicht vak worden op school?
Spraken er steeds minder mensen het Gronings?
De voorstanders en tegenstanders volgden elkaar in een rap tempo op.
Ik heb me daar niet in gemengd. Vroeger sprak ik alleen maar Gronings.
Op de lagere school was dat een groot probleem en moest ik dus Nederlands leren.
Toen vond ik het een gemis dat ik geen Nederlands geleerd had en ben ik ook blijven zitten omdat ik een onvoldoende had voor Nederlands.
Soms denk ik wel eens dat dit zich weer voor doet, maar dan nu omdat je geen Engels hebt geleerd.
We zijn een wereld bevolking en zouden eigenlijk moeten streven naar één taal voor de hele wereld.
Heeft men ooit eens geprobeerd met het Esperanto maar dat is nooit van de grond gekomen.
Was wel een mooie oplossing.
En ach, ik druk me graag in het Gronings uit en kan mijn gevoelens er goed in kwijt, maar om nu het Gronings weer verplicht te stellen op school. Kom zeg we zijn geen Friezen.

Kijk dit is de wereld en daarvoor zou één taal moeten komen. Er is nog steeds een club die dit wil nastreven.

Wat doet Esperanto Nederland?

Esperanto Nederland is een vereniging die:

• als doel heeft in Nederland meer bekendheid te geven aan het talenprobleem in de wereld, en in de eerste plaats in Europa.
• voor dit probleem een eenvoudige en democratische oplossing voorstaat door verbreiding van het Esperanto als internationale taal, naast ieders eigen taal.

Maar de vorige week ben ik de gezegdes vergeten. De blog was al in de lucht en toen wilde ik het niet meer veranderen. Na de Groningse week komt het dan goed uit dat er nu wat extra gezegdes volgen:

- Waarm is t leven, kold dood.

- Doar gain wild is, kin men nait joagen. 

- Men mout wat wezen om wat te lieken. 

- Nait elk dij n board dragt is n profeet. 

- Dij zien hoes verkopen wil, schiert t op. 

- Ook vlinder was eerst mor n simpele roep.

- Dij mode daint, het n stenge boas

Dit waren ze weer. 

Achter op een blad stond nog een leuk verhaaltje die ik jullie niet wil onthouden. 

SCHIETEMMER

Dit is t strontproatje. Dou ik begun zesteger goaren van veurege aiw bie opa en oma van der Hörn in Wilhelminastroat ien lains kwam, mos ik nog poepen op zo'n olderwets gemak mit n ijscodeksel der op. Reepkes pepier laggen der noast, nait veul deegs. Dij van NCRV-gids waren te glad en dij van kraant wer je ga zo swaart van. As schietemmer vol was, ging dij over toen, kreeg je dikke praaien van. 

Opa van der Diek van Schaauwerziel wachtte aaltied tot t lest om emmer te legen. Din was dij zo swoar dat e hom sikkom nait meer rizzen kon. Ainmoal is e mit segoar ien snoet, op sinterweg ondersteboven valen, laankoet, Zienaigen segoar dreef maank aal dij aandern. 

Schoonmoeke haar n verhoal van twij doames van Schaauwerziel dij schietemmer bie winterdag vroren was. Kon niks meer ien en t wol der ook nait oet. Dou hebben ze emmer ien keuken op t vuur zet tot broene brij deud was. 

n Grunneger besloet lopt aaltied op stront oet!

Ik hoop dat jullie het kunnen lezen en begrijpen. 

Afgelopen maandag moest ik even weer naar het UMCG voor een EEG. 

Zo werd ik ook ingepakt. Een uur lang werd ik met lichtflitsen bestookt en moest ik soms langdurig zuchten. 

Het was een inspannend gebeuren, maar ik kon er bij liggen. 

De uitslag...........op 2 mei ....dacht even dat het een vergissing was, maar nee het klopt. 

Gelukkig voel ik me weer goed en heb ik geen geheugen verlies meer gehad. 

Het was wel hectisch deze week. Ik heb voor mezelf alles wat mijn vrijwilligerswerk betreft op een rij gezet en besloten er mee te stoppen. Ik voel te veel spanningen tussen betaalde krachten die hun baan verliezen en de vrijwilligers die het mogen opknappen. De hele maatschappij gaat deze richting op en daar wil ik niet aan bijdragen. Ik heb dan ook aangegeven per 1 mei te stoppen. 

 Zo zie je maar weer allerlei ontwikkelingen. 

De komende week wordt het genieten van het mooie voorjaarsweer. We hebben een paar heerlijke stoelen gekocht voor op het terras. Vrijdag opgehaald en nu is het genieten. 

Hier kunnen wij wel een poosje in genieten. Ze zitten voortreffelijk. Het tafeltje is ook heel handig omdat er onder wat in gelegd kan worden. 

Waaien de kranten niet steeds weg. 

Zo dit waren weer de avonturen van de heren. 

Vergeet niet de klok even een uur vooruit te zetten, anders ben je niet bij de tijd. 

 Ter afsluiting een stukje Gregoriaans. 

Het Tantum ergo ....dit past wel in deze tijd. 

Een fijne week allemaal en tot de volgende week.