zondag 8 mei 2022

Schitterende kleuren

 zondag 8 mei 2022 

Schitterende kleuren dat waren het op de Keukenhof. We houden allebei van de aankleding en de kleuren en hadden al een kaartje gescoord bij de trekpleister. Kaartjes voor de trein genoeg en ruimte in de agenda. Dat alles maakte dat we dinsdag in de bus en trein zijn gestapt naar de Keukenhof. 

Onze ervaring is dat we het beste met de trein naar Schiphol kunnen reizen en vandaar met de bus naar de Keukenhof. Daar wordt je voor de deur uitgezet en kun je zo via de kaartcontrole naar binnen lopen. 

Geen gedonder met parkeerterreinen e.d. ideaal. Het was in de trein niet druk. tenminste in de 1e klas en in de bus ook niet. Eerdere bezoeken was het verschrikkelijk enorme rijen wachtende mensen, maar nu konden we zo doorlopen en de bus vertrok terwijl hij nog lang niet vol was. Nou dat kwam ons goed uit. 

We wilden zo rond 12 uur in de Keukenhof zijn maar dat bleek niet te kunnen. We moesten ons aanmelden en het tijdslot voor ons was of veel vroeger of later en dus kozen we voor 13.30-14.00 uur. 

Achteraf was dat een perfecte tijd. We konden onze kaartjes voor de trein dan ten volle benutten. Daarmee mogen we niet binnen de spits rijden. Dat betekent na 10 uur en niet tussen 16 en 18.30. Dat kwam heel goed uit. We vertrokken uit Kolham om 10 uur met de bus en op het station in Groningen konden we rustig een plekje zoeken nadat we een koffie hadden gescoord. De koffie smaakte goed en onze plak cake ook. Het was een rechtstreekse reis en dus konden we blijven zitten tot Schiphol. 

Hier boven een kleine impressie. We hadden dit niet verwacht. We gaan meestal eerder en hadden gedacht dat er nu meer uitgebloeid zou zijn. Maar alles wordt zo goed onderhouden en bijgehouden dat je er nog volop van kan genieten. Dan te begrijpen dat het nog een week open is. In één van de hallen was wel alles afgezet omdat ze daar alles opnieuw aan het opmaken waren. Voor de grote finale week denk ik dan. Nou alle bewondering voor de medewerkers hoe ze alles hadden geregeld. 



Terug hebben we op Schiphol even lekker gegeten en daarna de trein gepakt van even na 18.30 en om 21.30 waren we weer thuis en hadden een voldaan gevoel. Hopelijk het volgend jaar weer. 

Vervolgens hebben we allerlei dingen in het rond het huis gedaan en vrijdag zijn we naar het graf van mevrouw Riepma geweest want dan zou ze 96 geworden zijn. Ze ging op haar verjaardag altijd een dagje weg met Irene en het leek ons leuk om dan nu samen met Irene stil te staan bij Mevrouw Riepma. Irene vond dat ook een goed idee vandaar dat we daar koffie hebben gedronken met een heerlijk stuk appelgebak met slagroom en allerlei verhalen hebben opgehaald. 

Gisterochtend zijn we bij Janneke geweest die gezellig in de huiskamer zat en waar wij ook zijn aangeschoven en een gezellig uurtje hebben doorgebracht. 's Middags moest ik een rondleiding verzorgen door de borg en heb ik een collega ingewerkt die gelukkig ja heeft gezegd en ook rondleidingen gaat verzorgen. We hebben te weinig mensen die dat doen. Zelf heb ik wat zitten lezen en me bijgespijkerd zoals ik de vorige week liet weten. Dat is goed gelukt want ik heb het gezelschap van 15 personen een 1,5 uur bezig kunnen houden. Heb ook nog een vergelijking kunnen maken met de huidige tijd. In augustus vieren we Gronings ontzet.

De bisschop van Munster Bernhard van Galen Bourtange

Het slangeneiland


Dat heeft te maken met de bisschop van Munster die 350 jaar geleden probeerde Groningen te veroveren. Er werd gezegd dat hij meer van kruitdampen hield dan van wierook. Hij stond voor de poort van Bourtange en bood de mensen daar in de vesting 20.000 gulden aan met een titel als ze zich over zouden geven. Het antwoord was je kunt 20.000 kogels krijgen maar we geven ons niet over. De vergelijking is dan snel gemaakt toen voor een aantal weken geleden een oorlogsschip van Rusland een eiland voor de kust van Oekraine HET SLANGENEILAND wilde bezetten en aangaf geef je over waarop ze als antwoord kregen krijg de klere. Vervolgens ging de bisschop met zijn leger naar Groningen en naar een paar maand kon hij daar ook weer vertrekken. Groningen was ontzet en 350 jaar na dato gaan we dat dit jaar groots herdenken.  Ik hoop dat dit ook gaat gelden voor de Oekraine en dat die Russen daar ook binnenkort kunnen vertrekken. Maar ik vrees het ergste.

Met spanning wacht ik de komende dagen af. Wat zal Poetin er morgen uitkramen bij de grote parade. 

Er gaan allerlei verhalen en ik hoop dat het niet uitkomt, want dan zal de 3e wereld oorlog uitbreken. 

Vandaag gaan we eerst even het graf van mijn ouders verzorgen en plantjes brengen naar mijn broer en schoonzus. Gisteren hebben we het graf van Max zijn ouders verzorgd. Er lag veel woestijnzand op dat we er afgespoeld hebben en de bloemen water gegeven . Dat gaan we vandaag ook doen bij mijn ouders. En dan is er een nieuwe week. 

 Hier gaan we naar toe Worpswede een kunstenaarsdorp. Ik laat me verrassen. 

Het reisje van de vrijwilligers van de borg staat voor dinsdag op het programma. We gaan naar Duitsland volgende week volgt een verslag. Woensdag ga ik bloemschikken in de borg en de rest van de week werken in de tuin en achter een aantal zaken aan onder andere naar de KPN om ons contract te actualiseren. En dan is het al weer zondag en tijd om een blog te schrijven. 

Ik wens jullie beste lezer een fijne week toe en spreek de hoop uit dat jullie mijn blog in vrede kunnen lezen. 

Ik sluit af met een liedje van Nicole....Een beetje vrede. Dat vond ik wel toepasselijk in deze tijd. 






Geen opmerkingen: