Zondag 6 september 2015
De rust is nog niet weer gekeerd maar we zijn weer thuis en zijn bezig om er ons huis weer van te maken. De volgende week zondag is het vast klaar en zal ik hier over in detail treden.
Gisteren een mooi tafeltje in de kamer geplaatst. Het rooktafeltje dat heel vroeger bij opa in de kamer stond en later bij mijn ouders in de mooie kamer. Toen nog veel mensen rookten stond dit tafeltje vol met een potje sigaretten een aansteker of lucifers en sigaren met een asbak. Nu staan de orchideeën er op.
Kijk zo stond het er toen op.
En nu zo.
Er zit een geschiedenis aan dit tafeltje met al zijn zaken die er nu opstaan. Neem dat glaswerk wat onderop staat. Gekocht door mijn ouders op een vakantie in Venetië. De kom waar de orchideeën in staan heeft mijn moeder gekocht op een boeldag waar ze zo graag heen ging. Het is een compleet stel waar men zich vroeger in waste (lampetstel).
Ach hier kan ik van genieten.
Maar het was de afgelopen week niet echt genieten.
Neem die treurige beelden van de TV over al die mensen die op de vlucht zijn.
En dan dat dode kind wat daar aanspoelde. De rillingen gaan over je lijf.
In het verleden heb ik veel onheil voorspelt en het komt steeds dichter bij. Wij als mensen op deze aarde zijn er nog lang niet. Op internet zag ik een passend gedicht en die wil ik hier plaatsen en meer zeg ik er niet over.
Het is wrang maar we hebben toch ook wel iets leuks meegemaakt....hoewel...de regen gooide flink wat roet in het eten.
De jaarlijkse koetsentocht door de Woldstreek.....eerste zaterdag van september was gisteren weer. Heb wat foto's gemaakt en kijk zelf maar.
Zo dit was een indruk van de tocht.
Wij gaan verder met inrichten en schoonmaken en ik wens jullie allemaal een fijn week toe.
Ik sluit af met het lied VLUCHTEN KAN NIET MEER.
De rust is nog niet weer gekeerd maar we zijn weer thuis en zijn bezig om er ons huis weer van te maken. De volgende week zondag is het vast klaar en zal ik hier over in detail treden.
Gisteren een mooi tafeltje in de kamer geplaatst. Het rooktafeltje dat heel vroeger bij opa in de kamer stond en later bij mijn ouders in de mooie kamer. Toen nog veel mensen rookten stond dit tafeltje vol met een potje sigaretten een aansteker of lucifers en sigaren met een asbak. Nu staan de orchideeën er op.
Kijk zo stond het er toen op.
En nu zo.
Er zit een geschiedenis aan dit tafeltje met al zijn zaken die er nu opstaan. Neem dat glaswerk wat onderop staat. Gekocht door mijn ouders op een vakantie in Venetië. De kom waar de orchideeën in staan heeft mijn moeder gekocht op een boeldag waar ze zo graag heen ging. Het is een compleet stel waar men zich vroeger in waste (lampetstel).
Ach hier kan ik van genieten.
Maar het was de afgelopen week niet echt genieten.
Neem die treurige beelden van de TV over al die mensen die op de vlucht zijn.
En dan dat dode kind wat daar aanspoelde. De rillingen gaan over je lijf.
In het verleden heb ik veel onheil voorspelt en het komt steeds dichter bij. Wij als mensen op deze aarde zijn er nog lang niet. Op internet zag ik een passend gedicht en die wil ik hier plaatsen en meer zeg ik er niet over.
Het is wrang maar we hebben toch ook wel iets leuks meegemaakt....hoewel...de regen gooide flink wat roet in het eten.
De jaarlijkse koetsentocht door de Woldstreek.....eerste zaterdag van september was gisteren weer. Heb wat foto's gemaakt en kijk zelf maar.
Zo dit was een indruk van de tocht.
Wij gaan verder met inrichten en schoonmaken en ik wens jullie allemaal een fijn week toe.
Ik sluit af met het lied VLUCHTEN KAN NIET MEER.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten