verjaardag/gedenken

zondag 28 februari 2021

Een verjaardag gedenken hebben we gisteren gedaan. Als hij nog geleefd had was mijn vader 93 jaar geworden. Maar helaas is hij 16 jaar geleden plotseling tijdens zijn vakantie in het Zwarte Woud overleden.

 Het is een indringende gebeurtenis geweest. Plotseling wordt je op een zondagnamiddag gebeld door een vreemde meneer met de vraag of je een vader hebt. Het antwoord was ja. Het antwoord wat daarop volgde vergeet ik nooit meer dat was. DAN IS HIJ DOOD. Toen ging er van alles door mij heen. Wie moet ik bellen wat moet ik doen hoe gaat het met moeder enz. enz. Wat er allemaal is gebeurt was niet mis. Maar mijn broer en ik zijn afgereisd met de trein naar het zwarte woud en hebben daar afscheid genomen en moeder opgevangen. We zijn met de auto en caravan teruggereden en vader is later gerepatrieerd. 10 dagen later is hij begraven en werd duidelijk dat moeder invalide was. Vader had veel voor haar gedaan en nu stonden wij er voor. Wat een indringende zaak. Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan het graf en hebben een kaars aangestoken. Dit als herinnering en om stil te staan bij deze gebeurtenis en als dank voor alles wat hij voor ons als zijn twee kinderen heeft betekend. 

Hier liggen dan mijn ouders begraven en is het altijd even een moment om even stil te staan. 

Wat hebben we nog neer gedaan de afgelopen week? Gefietst en gewandeld en in de tuin en het huis gewerkt. De fietstocht begon met fietsen naar Kropswolde waar we in de trein gestapt zijn naar Winschoten. Daar hebben we de St. Vitus kerk bezocht waar ik 70 jaar geleden ben gedoopt.

Vervolgens zijn we naar de fietsbrug gereden en zijn we over gereden om in het havenkwartier van de Blauwestad een kop chocolademelk te drinken en toen opgestapt om naar huis te fietsen een 40 kilometer gereden.

We hadden een voldaan gevoel toen we thuis kwamen. De laatste kilometers ik ook nog zonder ondersteuning want ik had de batterij leeg. 

Een ander moment was dat Max naar de paradontoloog moest en ik heb uitgeprobeerd hoe de parkeerapp op de telefoon werkte en in die tussentijd een heerlijke wandeling door de stad Groningen heb gemaakt. Rustig en mooi weer, de lente begon al helemaal uit de grond te komen. 

Zie hier hoe mooi de crocussen al beginnen te bloeien. 

En wat staan er prachtige panden aan de singels. 

 

Heresingel 13 is wel een heel bijzonder pand. Het is nu weer een woonhuis en als je daar voorstaat dan is het een geweldig pand, heel Zwitsers en in de huiskamer staat of hangt volgens mij een compleet kerkorgel. Ga vast nog eens kijken.

Wat heb ik genoten en toen ik klaar was met mijn rondje was Max ook klaar en goed bevonden en konden we beide weer huiswaarts met een goed gevoel. 

Verder heb ik me flink verdiept in de zonnepanelen en kan de komende week de deal gesloten worden voor een totaal nieuwe installatie. Hierover volgende week meer. Voor nu sluit ik af met een Portugese fado. Dit ten eerste omdat ik het mooie muziek vind maar ook als een ode aan Phil een oud collega van mij die daar woont en ook iedere week een mooie blog maakt met prachtige foto's. 

Phil blijf doorgaan ik geniet er van. 

Wie kon nu beter Faco zingen dan Amalia Rodrigues.