wat een opkomst

Zondag 21 januari 2018
Het was weer een geweldige week. Maandag, dinsdag en woensdag wat rustig aan gedaan. Donderdagochtend op tijd in de bus naar Groningen want Max moest naar de Parodontoloog maar ja er stond een enorme file op de A7 richting Groningen. De chauffeur van de bus wist raad en reed niet via de snelweg maar via Harkstede en zo naar Groningen. Wij blij want nu kwam Max nog op tijd voor zijn afspraak. Later toen ik zat te wachten merkte ik dat er veel mensen te laat kwamen en dat had alles te maken met de drukte in het verkeer en de verwachte weersomstandigheden. Veel wind.
Toen Max klaar was zijn we koffie gaan drinken bij de Hema en vervolgens heb ik me een nieuwe telefoon gekocht. Mijn telefoon liep steeds vast en weigerde af en toe dienst. Heel vaak gaf hij ook aan dat hij vol zat en ik dingen moest verwijderen. Dus een nieuwe telefoon aangeschaft.
De Samsung Galaxy A5 goud kleurig.
Hopelijk kan ik hier weer een paar jaar mee vooruit.
Toen we weer met de bus in Kolham aankwamen was het nog rustig. Maar zo rond de klok van 12 uur brak de hel los. Een hele zware storm vloog over ons huis en alles ging flink tekeer. Maar gelukkig geen ongelukken. Dit in tegenstelling tot elders in het land, daar vlogen zelfs mensen door de lucht, bomen omver en zelfs vrachtwagens werden omver geblazen.

Het zal je huis maar wezen. Dak er af flink wat regen en geen dakdekker te bereiken. Mag de verzekering de schade wel dekken, maar je spullen zijn soms niet te vergoeden.
Gelukkig is het ons bespaard gebleven, maar met het toenemen van dergelijke winden is het een keer raak. Dat verwacht ik wel.
In de middag toen de wind weer ging liggen zijn we weer naar Groningen gegaan, maar nu in de auto om een bezoek te brengen aan Schneiders die is opgenomen in een verpleeghuis. Maartenshof.
Daar wordt je ook niet vrolijk van om te zien hoeveel mensen daar verblijven en hoe de ellende soms van mensen hun gezicht valt af te lezen.  Op vrijdagmorgen moest ik voor een vergadering naar de Fraeylemaborg en het was glad dus lag ik al bijna op de rug toen ik de voordeur uitstapte. Gelukkig ging het goed en wist ik gelijk dat ik rustig aan moest doen. De vergadering verliep weer goed en dus kwam ik weer voldaan thuis om me daar weer op te laden voor de Fakkeloptocht in Groningen/
10.000 mensen werden er verwacht en ook een aantal boeren uit het aardbevingsgebied op de tractor.
In de krant was de route aangegeven en wij hebben besloten om met de bus naar Groningen te gaan.
Dat was een goede keuze. Toen we op de vismarkt aankwamen stond die al bijna vol. Er waren sprekers en er was muziek en toen wij aan de loop gingen waren de fakkels op. Dus maar zonder fakkel. Het was goed daar te zijn en van ons te laten horen. Jammer dat het weer ons niet zo goed gezind was want het regende en soms kwam er wat natte sneeuw naar beneden. Maar wij hebben de route helemaal gelopen en er waren inderdaad  10.000 mensen. Goede zaak. 
Toen we weer thuis waren hebben we nog even op de tv gekeken hoe alles was verlopen en konden we ons lichaam rustig te rusten leggen. We hadden met elkaar bijna 10 kilometer afgelegd, wat zaterdag ook wel te merken was. Dus hebben we maar wat rustig aan gedaan.
En dan vandaag naar het mooie kerkje van Midwolde voor een hopelijk mooi concert.

Ja deze kerk is opgesierd met een praalgraf van de familie van Panhuis en ik ben zeer benieuwd hoe het orgel klinkt. Volgende week zal ik laten weten hoe het was. Voor nu wens ik jullie een fijne week toe. Mijn week zit aardig vol met allerlei vergaderingen en afspraken en nog twee dagdelen werken in de borg. Maar maandagmiddag gaan we even gezellig op bezoek bij Dick en Enna en daar verheug ik me op. Ik sluit af met het aardbevingslied van Groningen.