Mijn pelgrimstocht naar Santiago zit er op. Heb al mijn belevenissen en foto's op het blog gezet en vindt het mooi om een blog bij te houden. Dit blijf ik doen zolang het kan.
zondag 24 april 2016
De Keukenhof was prachtig. De kleuren, het weer en de sfeer.
We hebben woensdag genoten van al het moois wat ons land te bieden heeft.
Na een busreisje van Kolham naar Groningen zijn we in de trein gestapt met als eindbestemming Schiphol. Daar zijn we weer in de bus gestapt naar de Keukenhof en daar hebben we ruim 4 uur genoten
De terugreis ging ook prima en 12 uur nadat we vertrokken waren kwamen we weer thuis en zijn moe en voldaan weer op bed gegaan.
Donderdag ben ik nog even doorgegaan met bloemen het was weer de maandelijkse bloemschik avond. De opdracht was: Koningsdag....maak iets met oranje, rood wit blauw en een paleisraam.
We hebben heel wat afgeknutseld en rond 22 uur was dit het resultaat.
Dit is die van mij.
Vrijdag was ook een feestje. We waren door mevrouw Riepma uitgenodigd om met haar en Irene uit eten te gaan naar Termunten.
Het mooie plaatsje aan de dijk van de Dollard.
Daar zijn verschillende eetgelegenheden waarvan eigenlijk de bekendste Landman is om daar vis te eten. Maar wij gingen naar het steakhouse De Kleine Munt.
Je waant je in het wilde westen. We hebben er heerlijk gegeten en genoten van elkaars gezelschap.
En zo rollen we een nieuwe week in. Veel te doen met iemand naar Visio voor een oogonderzoek, een jaarvergadering van de Uitvaartvereniging die ik voor mag zitten. Naar een afscheidsreceptie in het UMCG woensdag is het Koningsdag, donderdagmiddag krijgen we visite en vrijdag ga ik op een afscheidsreceptie in Stadskanaal. Zo is er genoeg te doen in het leven van een gepensioneerde.
Onze veranda laat nog even op zich wachten maar als alles mee zit wordt hij 4 en 5 mei aangebracht en kunnen we genieten van onze investering hoop ik.
Ik wens jullie allemaal een fijne week en een mooi Koningsdag toe.
Ik sluit af met het Wilhelmus.
Groetjes
Een bliksem inslag op dinsdag nacht.
Rond de klok van half één 's nachts zaten we rechtop in bed van een heftige onweersslag. Van bed af en kijken of het elektrisch was uitgeslagen en dat was niet het geval. Woensdag ochtend wilden we de computer opstarten en die zei vergeet het maar. Kijkende naar het modem toen zagen we allerlei lampjes vreemd knipperen. De provider gebeld, die mat de zaak door en ja hoor stuk. De volgende dag een nieuwe gehaald na een avond zonder TV, computer en telefoon en ja na het installeren van het modem was de telefoon weer in de lucht en konden we ook weer TV kijken, maar de computer had er geen zin meer in. Die is nu in reparatie en ik ben benieuwd of hij nog te redden is. We wachten af. Ons leverancier van de veranda heeft ook een probleem, want die belde dat het materiaal dat nodig is voor de veranda in de fabriek was afgekeurd. Nu hebben we afgesproken dat de installatie maandag 25 april zal plaats vinden als alle omstandigheden gunstig zijn.
Ik verheug me er op dat hij geleverd wordt en we de tuin weer aan kunnen leggen.
We hebben ook al tegels uitgezocht en daarvoor komt morgenochtend iemand langs.
Dus er is veel in het vooruitzicht om naar uit te kijken maar ook veel werk aan de winkel.
Verder hoop ik dat het een rustige week blijft en we geen onweer weer krijgen, de computer het weer doet en we wellicht een bezoek gaan brengen aan de Keukenhof.
Of dat allemaal gelukt is? Ik laat het de volgende week weten.
Een hele fijne week wens ik jullie allemaal toe.
Ik sluit af met een mooi muziek stuk. Dit heb ik voor het eerst gehoord toen ik eens met de zonnebloem boot onderweg was en één lid van de bemanning dit speelde op een orgel in de Kerk van Boppart . Het is van Hayden en is getiteld DE KOEKOEK EN DE NACHTEGAAL.
Zondag 10 april 2016
Ben weer thuis......na een prachtige bootreis met de Zonnebloem.
Wat is dat toch een prachtige organisatie en wat fijn dat ik daar zo af en toe voor mag werken.
Mijn taak........de afwaskeuken en daar geniet ik van. Het is zwaar werk en hard werken maar ondanks dat is het de hele dag genieten. Genieten van de gasten, want daar doe je het voor natuurlijk, maar ook genieten van het uitzicht, de samen werking met de andere vrijwilligers en het personeel van de keuken. In de afwaskeuken heb je daar veel mee van doen, want je moet alle spullen die schoon zijn weer op de plek zetten waar het hoort. Anders moeten zij zich het apezuur zoeken
We begonnen de reis zoals altijd in Arnhem. Toen ik aan kwam lopen vanaf het station zag ik hem al liggen......de boot waar ik een aantal dagen op mag verblijven. De Henry Dunant lag er voor en eigenlijk zijn we de hele week met elkaar opgevaren.
Onderweg begreep ik dat de Henry Dunant te koop staat en dat ze hem uit de vaart nemen.
Het rode kruis wil en gaat andersoortige vakanties houden.
Ze voeren nu de zelfde route als wij. Arnhem naar Keulen langs het mooiste stuk van de Rijn de Romantische Rijn met zijn prachtige burchten en de steile oevers van de Rijn langs de Loreley en langs het enorme Niederwald Denkmal om uiteindelijk in Rüdesheim aan te komen.
Wie kwam daar in Rüdesheim ook weer aan, de Henry Dunant. Er was eerst sprake van dat zij naast ons kwamen liggen en dat de gasten door onze boot moesten om aan wal te gaan, maar dat is op het laatste moment anders geregeld.
We vertrokken op tijd vanuit Arnhem en wie was aan boord? Frans Duijts, ik zag iets maar dacht die man zit toch niet in een rolstoel.
Er waren ook allerlei mensen aan boord met camera's en geluid.
En ja hoor het bleek hem wel te zijn. Hij was helemaal ingepakt en zat in een rolstoel om van daaruit te vertellen hoe het voelt om in een rolstoel te zitten. Het was voor een uitzending van omroep Gelderland die een aantal zondagavonden rond de klok van 18 uur een uitzending verzorgen over de Zonnebloem. Hij is met zijn gevolg in de loop van de avond weer van boord gegaan en wij zijn die nacht doorgevaren om rond de klok van 12 uur aan te komen in Keulen. Daar heb ik een gast mogen begeleiden naar de Dom, want dat was een wens van hem en zijn vrouw.
Het regende behoorlijk, maar meneer en mevrouw waren niet bang om nat te worden en met een poncho was het goed te doen.
We hebben de Dom grondig bekeken en daar waar het kon wilden meneer en mevrouw graag bidden en in de Maria kapel hebben we met elkaar kaarsjes ontstoken.
De reliekschrijn van de drie koningen. Alleen al een juweel om te bewonderen.
De prachtige glas en lood ramen ....we kregen er niet genoeg van.
's Avonds ben ik nog even van boord gegaan en heb ik alleen even genoten van de prachtig verlichte dom. Het was een sprookje.
De volgende ochtend vertrok de boot al weer op tijd om naar Rüdesheim te varen.
Voorbij Braubach en Boppard. Mij werd een gast toebedeeld die alleen maar een grote en sterke man mee wilde. Helaas had ze op de loopplank in Keulen niet zo'n goede ervaring gehad. De plank was glad en de vrijwilligster was klein maar dapper. Helaas vielen ze beide om en gelukkig niet in het water, vrijwilligster een paar flinke builen op haar hoofd en deze mevrouw gekneusde ribben en een blauwe plek op haar hoofd. Ik ben als een gorilla op haar afgelopen en gelijk goed bevonden. We hebben een fijne middag beleefd in Rüdesheim mevrouw werd moe en dus zijn we weer naar de boot gegaan en daar wilde ze graag dat ik haar naar bed bracht.
Even rusten was haar verzoek. Toen ze in bed lag kwam er een diepe zucht en de tranen liepen over haar wangen van dankbaarheid. Dat is toch een beloning die je niet alle dagen krijgt.
Dan denk ik altijd en daar doe je het voor.
Een Rüdesheimer Kaffee valt niet te versmaden.
Donderdag ochtend is de boot weer op tijd vertrokken en is de terugreis aanvaard. Koblenz was het einddoel daar zouden we rond de middag aankomen en dat lukte ook weer.
Koblenz is prachtige stad. Mijn gast wilde alleen maar inkopen doen en dus heb ik hem rondgereden in de rolstoel door die stad. Heb mijn 10.000 stappen wel gehaald die dag.
Het station van de Kabelbaan stond in volle pracht door de bloeiende tulpen.
Het leuke was dat Max en ik daar vorig jaar waren en we hebben gezien dat ze de bollen planten. Duizenden bollen en wat dacht je, ze bloeiden nu zo mooi. De kabel baan is gebouw ter gelegenheid van een tuinbouwshow hij overbrugt een afstand van 890 meter over de Rijn en gaat naar 112 meter hoog naar de vesting Ehrenbreitstein....hebben Max en ik vorig jaar bekeken een prachtig museum.
Vrijdagochtend zijn we weer op tijd vertrokken richting Bonn.
Zo laat je Koblenz achter je en zit je te eten in het restaurant met dit uitzicht dan zijn van die geluksmomenten.
In Bonn was ik nog nooit geweest, we rijden er altijd langs en nemen niet de moeite om er eens te gaan kijken. Dus dit was mijn kans, maar...........
Helaas moest ik donderdag nacht afscheid nemen van mijn collega omdat zij door familie omstandigheden het schip moest verlaten. Haar man heeft haar opgehaald en rond 24 uur hebben ze de reis naar Nederland aanvaard. Gerie wil ik dan ook nog speciaal bedanken voor de fijne samenwerking die ik mocht ervaren. En langs deze weg wil ik haar condoleren met het overlijden van haar schoonmoeder. die vrijdag avond is overleden.
Ik heb gevraagd aan de leiding of ik 's middags vrij mocht van passagieren en dat is gelukt.
Had ik even meer tijd om zaken te regelen die nog gedaan moesten worden en om even tijd voor mezelf te nemen.
Na gedane arbeid heb ik een wandeling gemaakt door een stukje van de stad en mezelf beloof om op een ander moment nog eens terug te komen. Hier onder een kleine impressie van de stad.
"s avond moesten we extra ons best doen omdat we een Galadiner kregen maar dat ook aan de gasten moesten serveren.
De bemanning had bedacht dat we dat wel varende konden doen en dat dit de sfeer zou verhogen en dat is volgens mij goed gelukt als ik naar al die glinster oogjes keek.
Het was een spektakel met de ijstaarten die met vuurwerk worden binnen gedragen en dan de kapitein die heel geinig doet en af en toe met het ijs in het rond gooit. Benieuwd naar hoe dat was? Op mijn facebook pagina staat een filmpje van ongeveer 5 minuten. Zo ook van de afwas die ik draaide.
Na de afwas rust gezocht want zaterdagochtend was het vroeg opstaan. Voor die tijd de hut opruimen, bedden afhalen en alles netjes achterlaten.
De boot legde rond 7 uur weer aan en de laatste etappe van de afwas kon beginnen.
De klompen en de afvoerputjes moesten nog even door de machine alles leeg laten lopen en schoon maken en de klus zat er op. Onder tussen vertrokken de gasten en wij als vrijwilligers verlieten de boot rond 11 uur en om 15 uur was ik weer thuis.
Moe maar voldaan. Zaterdagavond ben ik rond 22 uur op bed gegaan en heb geslapen tot 8 uur.
Was ook nodig. Nu is het nagenieten van alles. En is het wachten op een volgende vraag of ik mee wil werken.
Wat me deze reis erg is opgevallen dat er veel mensen voor de eerste keer mee gingen en niet door hadden dat ze zo hard moesten werken. Maar goed dat hebben ze gemerkt en de inzet was van iedereen geweldig. Wat kun je toch veel met elkaar en voor elkaar betekenen.
Tot zover mijn verslag over mijn belevenissen van de afgelopen week DE WIJNREIS MET HET MOTORSCHIP DE ZONNEBLOEM. De komende week is nog een verrassing wat die ons gaat brengen. Daarover verhaal ik volgende week zondag wel. Ik sluit af met het mooie lied over de Loreley. Een fijne week allemaal.
zondag 3 april 2016
Het is lente en dat is goed te merken en te zien. Alles schiet de grond uit.
Even tijd voor een mooie gedicht. Hier wordt je toch vrolijk van.
Ik zat vrijdag in de tuin en alles van dit gedicht kwam op me af. Ja dit is voor mij en ik hoop ook voor jullie een hele mooie tijd.
Ik ben aan het koffertje pakken voor de bootreis van morgen. Nog even wat laatste dingen bij elkaar pakken en de reis kan beginnen. Morgen vertrek ik om 8.25 uur vanaf station Kropswolde en hoop ik rond 10.50 uur in Arnhem aan te komen. Dan nog een stukje lopen en op de boot om me in te kwartieren. Heb even contact gelegd met het hoofd om te weten wat ik moet doen in verband met de kleding dat ik mee moet en ja gelukkig ik mag de afwas weer doen. Dus een bekende klus en hopelijk met een club leuke mensen.
De afgelopen week was druk maar ook heel gezellig. Vera en Jenny heb ik de borg laten zien en we hebben gezellig bijgekletst. Wat een feest om elkaar even weer te zien en met elkaar iets leuks te ondernemen. Donderdag was het ook een feestje met Trijn, Jantje en Enna.......ook weer leuk om met elkaar gezellig rond de tafel allerlei dingen uit te wisselen. Enna had er werkelijk een feestje van gemaakt met koffie/thee gebak en allerlei hapjes en drankjes. Wat doen we dit toch al lang en het blijft altijd een feestje midden juni gaan we een dagje op stap richting Duitsland. Ditsum? wie weet wat het wordt.
Ik hoop dat het er zo uitziet en we ook buiten kunnen zitten.
Het is een mooie plaats en je kunt er heerlijk eten.
Verder hebben Max en ik de afgelopen week veel dingen schoon gemaakt en bijgewerkt wat soms ook echt nodig was. Maar het gevolg was dat alles er weer spik en span uitziet.
De komende week kan ik niet stemmen omdat ik dan in Duitsland ben, maar ik heb Max een volmacht gegeven en hij brengt mijn stem uit. En dat wordt........EEN TEGEN NATUURLIJK.
Ik ben benieuwd hoe de uitslag zal zijn en wat de regering doet als het een tegen is.
Ik voorspel.........ze leggen de uitslag naast zich neer.......want het is toch maar een raadgevend referendum.......en wij als land zijn weer ongeveer 50 miljoen armer. Als dat gaat gebeuren ben ik bereidt om naar Den Haag af te reizen om te protesteren. Maar we wachten af.
Lieve lezers ik wens jullie een fijne week toe en hoop dat de zon voor ons allemaal gaat en blijft schijnen. Groetjes
Ter afsluiting een mooi stukje Vivaldi.......en dat is natuurlijk lente.
Een bliksem inslag op dinsdag nacht.
Hier wordt je toch vrolijk van.
